(4Moj. 12:8.) Przeto ona nie reprezentuje mądrości. Nie mamy przecież rozumieć, że Bóg w swoim ciele przebywał pomiędzy cherubinami; gdyż Jego ciało było w niebie. Widocznie wyrażenie, „w podobieństwach Pana”, znaczy „w reprezentacjach Pana”. Tak więc chwała pomiędzy cherubinami, a ponad ubłagalnią była reprezentacją Boga. Ten użytek mowy jest bardzo podobny mowie połączonej z okazaniem się naszego Pana Saulowi z Tarsu blisko Damaszku. Saul rzeczywiście nie widział uwielbionego ciała naszego Pana, które „nikt z ludzi nie widział, ani widzieć może,” (1Tym. 6:15); ale on zobaczył widzenie, reprezentację. – (Dz.Ap. 26:19) tegoż w chwale, która świecąc się, oślepiły go zanim jego oczy mogły przeniknąć ją do ciała, z którego ona wychodziła, i które ona reprezentowała. Więc nie mamy rozumieć, że Szekinah było Bogiem; raczej, że ono było reprezentacją Boga. Ale jeżeli Szekinah nie reprezentuje mądrości, czy mądrość nie jest reprezentowana w łączności z górną, częścią arki, gdzie sprawiedliwość, moc i miłość, jak to dopiero widzieliśmy, są reprezentowane? Odpowiadamy, Tak. Światło, które świeciło z chwalebnego Szekinah reprezentuje mądrość. (Psalm 80:1; 97:11; Jan 1:9; porównaj z 1Kor. 1:30.) Przeto widzimy, że ponad skrzynią arki, która reprezentuje Chrystusa, Bóg jest reprezentowany w Szekinah i Jego cztery przymioty są reprezentowane w ubłagalni, cherubinach i świetle .świecącem z Szekinah. Można zauważyć, że w. 89 pokazuje, że Głos Boży mówiący do Mojżesza wychodził z Szekinah – „mówiącego do siebie z ubłagalni… między dwoma Cheruby.” Rzeczy wyrażone przez ten Głos także reprezentują mądrość – gdy mądrość Boża sama się wyraża do naszego Pana w mowie, jako prawdziwa mądrość.

      (Dokończenie w następnym numerze)

kol. 2

BEREAŃSKIE PYTANIA DO POWYŻSZEGO PRZEDMIOTU

      (1) Co za opisy są umieszczone pomiędzy opisami o ofiarach książąt, a o poświęceniu Lewitów? O czem mówi 4 Moj. 7:89? W czem się różnił sposób Boży dawania objawień Mojteszowi od dawania ich arcykapłanom i prorokom? Co wnioskujemy z tego co Bóg i Mojżesz czynili wspólnie z sobą? Co się działo podczas tych rozmów? Jakim jest opis 4 Moj. 7:89? Oprócz w innych wypadkach, jakim sposobem Mojżesz był figurą Chrystusa? Jak on był figurą na Niego W 4 Moj. 7:89?

      (2) Kogo i jak reprezentuje Mojżesz w miejscu Najświętszem? Co reprezentuje jego szukanie tam informacji? Jaki jest stosunek naszego Pana do Jego nauk i dzieł? Co reprezentuje dostęp Mojżesza do miejsca najświętszego w każdej potrzebie jego urzędu? Co reprezentuje fakt, że Bóg zawsze odpowiadał Mojżeszowi? Co to reprezentuje, że Mojżesz dawał odpowiedzi Pańskie drugim, gdy to było na czasie? Jaką jeszcze informację Mojżesz czasami otrzymywał? Co to reprezentowało? Jakie czyny Chrystusowe będą zupełnie wyjaśnione Wiernym w Epifanji? Co ten opis naucza odnośnie Źródła wszystkich czynów i nauk naszego Pana?

      (3) Skąd wychodził głos mówiący do Mojżesza? Co reprezentuje ubłagania? Co za dwie rzeczy to dowodzą? Co te dwa Cherubiny reprezentują? Co za dwie rzeczy to udowodniają? Co słowo chwała, w zastosowaniu do Boga, znaczy? Które wiersze to dowodzą? Jak one to udowodniają? Jak my możemy udowodnić z Pisma Św., że to słowo znaczy charakter na podobieństwo Boże w nas? Co wynika z tych zastanowień odnośnie znaczenia wyrażenia cherubinowie chwały? Co potwierdza ten dowód?

      (4) Co za cztery rzeczy znajdowały się ponad skrzynią arki? Co było Szekinah? Gdzie nie znajduje się to słowo? Co ono znaczy? Jaki związek ono miało z Bogiem? Jak to dowodzi Pismo Św.? Co błędnie mniemano, że ono reprezentuje? Co dowodzi, że ono reprezentuje Boga? W jakim znaczeniu nie było ono Bogiem? Co za wypadek jest bardzo podobny temu? Jak jest mądrość reprezentowana w łączności z powierzchnią arki? Jak Bóg i Jego główne przymioty są reprezentowane ponad skrzynią arki. Co ta skrzynia reprezentuje? Z czego ten Głos wychodził? Jaki jest dowód tego? Co jeszcze reprezentuje mądrość?

SPRAWA C. KASPRZYKOWSKIEGO
PO RAZ TRZECI

      Gdy w styczniu zerwaliśmy kapłańską społeczność z C. Kasprzykowskim, do którego w skróceniu będziemy odtąd odnosili się jego pierwszymi literami C.K., a w kwietniu listownie pielgrzymom i w majowej Prawdzie wszystkim polskim zborom ogłosiliśmy o tym i o jego usunięciu z przedstawicielstwa i pielgrzymstwa Epifanicznego Domu Biblijnego, to w tej sprawie działaliśmy w naszym urzędowym stanowisku jako brat, którego Pan używa za Swoje narzędzie z tej strony zasłony w dozorowaniu nad pracą odnośnie Kozła Azazela. To jest właśnie stanowisko, w którym nasz Pan używał nas od samego początku wyprowadzania Kozia Azazela od Drzwi Przybytku do Bramy Dziedzińca, od 9 listopada 1916. Przeto nasz Pan użył nas w tym stanowisku odnośnie C.K. Gdyby bracia pamiętali o tym, to mogliby łatwo widzieć rękę Pańską, działającą w wypadkach, które zdarzały się pomiędzy C.K., a nami samymi. Tym sposobem byliby mogli widzieć, że my w danych wypadkach jesteśmy pod naszym Panem, częścią kapłaństwa wyprowadzającego C.K., jako część Kozła Azazela od Drzwi Przybytku do Bramy Dziedzińca, oddając go człowiekowi na to obranemu i zostawiając go Azazelowi na puszczy; a on w jego danych czynnościach jest częścią bodącego Kozła sprzeciwiającego się wyprowadzeniu go do bramy, do człowieka na to obranego i do Azazela na puszczę. Poznanie tej prawdy pomogłoby tym prędzej poznać każdemu gdzie ręka Pańska się objawia.

      Jeszcze jedno zastanowienie dopomoże braciom aby poznali gdzie ręka Pańska się objawia, jako czynna w przesiewaniu, które C.K. w czyn wprowadził wpierw tajemnie, a potem otwarcie, zaraz po objawieniu się jako Lewity, i po usunięciu go, jako przedstawiciela i pielgrzyma Epifanicznego. Ktokolwiek w przesiewaniu utraci po części, lub całkowicie Prawdę, którą posiadał zanim tajemnie,
kol. 2
lub otwarte przesiewanie się zaczęło, objawia tym samym, że utracił łaskę Pańską i jest odrzucony od Niego. Lecz, ktobykolwiek trzymał się prawdy, którą poprzednio posiadał i przyjmuje nowe prawdy na czasie, tym samym objawia się, jako mający uznanie od Pana i łaskę Jego. (1Kor11:18, 19.) Stosując tę samą zasadę do obecnego przesiewania, znajdujemy, że C.K. jest objawiony jako otrzymujący naganę od Pana i jest odrzucony od Jego łaski; ponieważ tracił i traci wiele zarysów prawdy, a naucza przeczące im błędy. Tak jak wszyscy Lewiccy błądziciele tak i on teraz odrzuca ogłaszanie objawionych Lewitów jako takich, jako sąd zabroniony i tym sposobem odrzuca cała pracę epifaniczną odnośnie Kozła Azazela i Lewitów. On teraz odrzuca Osiem Cudownych dni, oczyszczenie Prawdy i jej sług (3Moj. 12), organizację Kościoła, jako kompletna za dni Apostołów, przez nauczanie, że zbory mają mieć Szkółki niedzielne; że starsi miejscowego zboru (warszawskiego) mają mieć dozór nad pracą pielgrzymską; że warszawski zbór przez rozpowszechnianie literatury ma wykonywać posługę względem powszechnego Kościoła, rzecz, która powinna być wykonywana tylko przez obranego na to Powszechnego starszego. Oprócz tego on odrzuca naukę i praktykę antykombinacjonizmu (Prawdę z trzeciego przesiewania). Odrzuca, naucza i praktykuje kombinacjonizm (błąd z trzeciego przesiewania) w swoim nowym ruchu, przez który chce połączyć braci Epifanii, Brzasku i P.B.I. w jedna grupę, aby każda grupa występująca do tego ruchu trzymała się swych własnych poglądów. Twierdz, ! że nie ma żadnej odrębnej Prawdy parousyjnej i epifanicznej, że jeszcze nie jesteśmy w Epifanii. Naucza, że okres apokalipsy, jako okres, nie jest Epifania, lecz, że następuje po Epifanii: że Młodociani Święci biegną we wysokim powołaniu; że jedzą z chlebów pokładnych i cierpią z Chrystusem, rzecz którą tylko kapłani czynią.

poprzednia strona – następna strona