bracia doświadczyli? O co oni byli oskarżeni? Jacy władcy prześladowali ich? Jakie są zarysy ich prześladowania w Szwajcarii? Niemczech? Jak oni cierpieli po większej części? Ilu zginęło śmiercią męczeńską w różnych krajach podległych Austrii samej? Jaka klasa braci była bez wątpienia między tymi męczennikami? Jaki był skutek tych prześladowań?

      (138) Jakiego zła dokonano w Munster, a które przyniosło wielką niesławę dla anabaptystów? Gdzie niektórzy z nich znaleźli schronienie? Kto tutaj stał się ich wodzem? Co on uczynił z nimi? Kiedy on to zaczął? Co on uczynił w ich obronie? Co potem nastąpiło? Określij jego późniejsze czynności? Gdzie najwięcej jest baptystów? Co jest przedstawione przez odzyskanie pretensji Racheli w tej historii względem baptystów?

      (139) Co nie jest baptyską szafarską doktryną? Jaka jest ta doktryna? Jaka jest jej charakterystyka? Dlaczego? Jak oni później spoglądali na tę doktrynę względem zanurzenia? Dlaczego oni nie widzieli zupełnej prawdy na te sprawy? Jak oni stoją stosunkowo do innych denominacyj do prawdy na ten przedmiot? Jaką korzyścią to było dla ich wodzów utracjuszy koron?

      (140) Co Achyjezer ofiarował? Co jego misa reprezentowała? Z jakiego punktu? Co więcej zawiera w sobie doktryna o nawróceniu niż ich twierdzenie podaje na ten przedmiot? Co ograniczyło zakres jego misy, czaszy i łyżki? Co jego misa naprawiała? Jak wielki był zakres jego naprawień? Jak one równały się w zakresie z naprawieniami pozafiguralnego Abidana? Co to zastanowienie pobudza nas do opuszczenia w tym artykule? Do czego ograniczymy naszą dyskusję misy pozafiguralnego Achyjezera?

      (141) Co rozumiemy przez jego ofiarowanie misy? Jakie klerykalne zło wypływające z doktryny, że kler ma prawo z upoważnienia Boskiego on naprawiał? Jakie zło królów, wypływające z doktryny, że królowie rządzą z upoważnienia Bożego on naprawiał? Jakie zło urzędników i arystokratów, wypływające z doktryny, że szlachta i arystokracja ma prawo z upoważnienia Bożego on naprawiał? Co było doktrynalnem źródłem tego zła? Do czego te zła doprowadziły niektórych fanatycznych i nieofiarowanych sympatyków między anabaptystami?

      (142) Jakie inne zło on naprawiał? Z jakiego punktu? Jak on to uczynił ze względu na pychę? Ze względu na miłość ludzkiego uznania? Miłość odpoczynku i wygody? Życia? Kłótliwość? Mściwość? Obłudę? Pożądliwość? Miłość zbytku? Społeczne pokrewieństwo?

      (143) Co rozumiemy przez jego ofiarowanie czaszy? Z jakich dwóch punktów on jak i wszyscy książęta wieku ewangelji zbijali błąd? Dlaczego pozaiiguralny Achyjezer sprzeciwiał się proponentom usprawiedliwienia z wiary? Jakiego argumentu on użył przeciwko nim? Któremi ustępami Pisma Św. on ich zbijał? W czem on miał rację, a to mu niedostawało w jego poglądzie na u-sprawiedliwienie z wiary samej? Kto uczynił podobnie jak on w sprawie usprawiedliwienia z wiary?

      (144) Jak on pobił argument, że wszyscy członkowie państwowych .kościołów są chrześcijanami z tego powodu? Argument, że chrzest niemowląt uczynił kogoś uczestnikiem Przymierza Abra-hamowego? Jak on użył, przeciw argumentom tych, co pokrapiali i zlewali swój pogląd na nawrócenie będące śmiercią, pogrzebem i zmartwychwstaniem, symbolizowane przez zanurzenie? Jak on pobił niewłaściwość używania siły fizycznej, przy pomocy której zmuszono do’ przyjęcia lub odrzucenia przekonań religijnych? Jak on pobił twierdzenie, że chrzest oczyszczał od grzechu pierworodnego i sprawiał wiarę w niemowlęciach? Jak on pobił cały system sakramentalny przyjmowany przez cztery denominacje? Jakie ustępy Pisma Św. były najwięcej w tym względzie używane? Jak powinniśmy sądzić co do wyniku jego refutacyjnej działalności?

      (145) Co rozumiemy przez ofiarowanie jego łyżki? Co logicznie nasuwa nam na myśl jego szafarską doktryna? Jak szeroki był zakres¦jego ćwiczenia w sprawiedliwości? Pod jakimi względami on to uczynił? Do jakich cnót on napominał? Jak te cnoty odnoszą się do różnych form grzechu, błędu, samolubstwa i świato-wcści? Jak.on z konieczności zachęcał swojem przeczeniem do tych cnót? Jak on wyraźnie zachęcał do nich? Jaki skutek to miało, którego nie spodziewanoby się z powodu jego poglądu na usprawiedliwienie z samej wiary?

      (146) Z jakiego jeszcze punktu ofiarował swoją łyżkę? Jaki był skutek tego względem tolerancji? Religijnej wolności? Ewangelicznego ducha? Jak się nazywał autor i książka, które to wykazują? Jak to zachęciło pozagraniczną pracę misjonarską? Co musimy sądzić względem pozafiguralnego Achyjezera łyżki?

      (147) Powyższe badanie jest świadectwem właściwego wyrozumienia jakich dwóch rzeczy? Czego potwierdzeniem jest prześladowanie baptystów i unitarjo – uniwersalistów przez te ośm względnych denominacyj? Co to badanie dalej potwierdza? Do czego to powinno nas pobudzić?

SPROSTOWANIE

      W ostatnim numerze Teraźniejszej Prawdy (num. 81 z marca) na stronie 36, kolumna pierwsza, linia 18 i 19 z góry, zamiast 5Moj. 23: 23 powinno być 5Moj. 23: 2, 3.
poprawiono błędy

ZAWIADOMIENIE

      Prosimy Zbory w Polsce, ażeby wysłali swoje sprawozdania o Wieczerzy Pańskiej do brata W. Stachowiak, ulica Kolejowa 44, Poznań, zamiast do brata C. Kasprzykowskiego, a brat Stachowiak wyśle je nam.

LIST WYCOWFANIA SIĘ

(P. 1936, 21)

      Otrzymaliśmy wiele próśb o kopie listu o wycofaniu się z Babilonu, jaki Pastor Russell przygotował do użytku dla tych braci, którzy mieli się stamtąd wycofać. Forma owego listu jaką on przygotował była przystosowaną do warunków Parousyjnych; wobec tego forma poniższa została cokolwiek zmieniona ażeby mogła być przystosowaną do warunków Epifanicznych. Ta forma może być odpisana ręcznie jeśli ktoś nie może użyć maszynki, miejsca powinny być w niej odpowiednio wypełnione, podpisaną i wysłaną do członków i urzędników parafii (lecz nie do samych urzędników) z której ktoś pragnie się wycofać. Taki list byłby dobrą sposobnością dania świadectwa Prawdzie. Oprócz tego w Polsce przejście z jednego wyznania na drugie musi być zrobione prawnie przy pomocy odpowiednich cywilnych urzędników.

      Następnie podajemy treść listu:

      Drodzy Parafianie: Niedawno Bóg nauczył mię cudownych rzeczy ze Słowa Jego, z czego jestem bardzo zadowolony. Biblia stała się dla mnie nową księgą, gdyż ona otwarła szeroko oczy mego wyrozumienia. Dała mi poznać, że Bóg jest moim Ojcem, Chrystus moim Odkupicielem, a wszyscy wierzący moimi Braćmi i Siostrami, w znaczeniu nigdy przedtem nieocenionym.

      Nie chciałbym ażebyście mię mylnie zrozumieli, że miałem jakieś widzenie lub specjalne objawienie; ale że jedynie posiadam Słowo Boże „pisane dla napomnienia naszego”; lecz Bóg niedawno wyjaśnił je dla mnie przy pomocy niektórych z Jego sług. Ci słudzy nie roszczą sobie pretensji posiadania specjalnego natchnienia lub objawienia, ale że obecnie nadszedł Boski specjalny czas na odpieczętowanie i dowiedzenie się Jego chwalebnego Planu, który w przeszłości był mądrze zachowany w tajemnicy, tak jak Pismo święte o tym mówi. – Księga Daniela 12:9.

      O tych wspaniałych rzeczach mogę w krótkości nadmienić a mianowicie: Dowiedziałem się, że Pismo św. nie uczy, że oprócz świętych wszyscy idą na wieczne męki. Albowiem słowami Apostoła ono jasno poucza, że największą karą za grzech dobrowolny przy pełnej znajomości będzie „wieczne zatracenie od obliczności Pańskiej.” Lecz jeszcze lepiej, jeżeli możebne, dowiaduję się, że podczas gdy tak wielu z naszego rodzaju (a nawet znaczna większość) umarła w zupełnej lub częściowej nieświadomości o Bogu i Jego ofercie darowania nam żywota wiecznego przez Chrystusa, Bóg w łaskawy sposób na pewnych warunkach postanowił w ciągu Tysiąclecia błogosławić potrzebną znajomością wszystkie takie rodzaje ziemi, i dać im przez posłuszeństwo sposobność otrzymania żywota wiecznego. Dalej dowiaduję się, iż słowo Boże głosi, że wierni w obecnym życiu będą czynnikami Bożymi, przez których Bóg zleje owe wielkie błogosławieństwa Tysiącletnie. A na koniec, zdaje się, i ten czas błogosławiony za którym ludzie Boży modlili się tak długo mówiąc, „Przyjdź Królestwo Twoje i bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi”, jest bardzo bliskim, ponieważ pszenica i kąkol już zostały rozdzielone, a wielki czas ucisku obala egzystujące instytucje wprowadzając Królestwo Chrystusowe pokoju i równości.

      Każdemu, ktoby chciał dowiedzieć się czy słowo Boże tak uczy, jestem gotów udzielić świadectwa odnośnie tych rzeczy i udowodnić czy to co tu piszę jest prawdziwe.

      Lecz, teraz, drodzy przyjaciele przychodzi nieprzyjemny obowiązek. Muszę zaznaczyć, że wiele z tych klejnotów prawdy stoją w sprzeczności z poglądami utrzymywanymi, nauczającymi i wyznawanymi w naszej denominacyjnej literaturze; i dlatego ażeby być szczerym wobec siebie i was muszę wystąpić z członkostwa w tej parafii. Gdybym pozostawał członkiem parafii znaczyłoby iżbym źle przedstawiał wasze poglądy, a wy zaś źle przedstawialibyście moje – nauka o wiecznych mękach, gdzie dziewięć z dziesiątych ludzkości ma się tam znajdować, jest według mego mniemania okropną – a nawet bluźnierstwem przeciw Bogu, który jest miłością, albowiem Słowo Jego, gdy właściwie jest zrozumiałe naucza zupełnie przeciwnie.

      Przez blisko ……..lata starałem się wiernie spełniać z wami moje zobowiązania jako współczłonek w tej parafii i pokochałem niektórych z was bardzo – niektórych z powodu zalet towarzyskich, a niektórych z powodu świątobliwego życia – prowadzonego na wzór Chrystusowy. Przykro mi iż muszę wam ogłosić moje wystąpienie z parafii i dlatego uważam iż należy się wam to moje wyjaśnienie. Jednak zapewniam was, że nie czynię tego z powodu iż miłość moja dla was jest mniejszą aniżeli była dawniej, albowiem z łaski Bożej, wierzę iż zwiększyła się ku Bogu i Jego ludowi, a w sposób sympatyczny względem całemu rodzajowi ludzkiemu.

      Ten czyn nie ma być zatem rozumiany jako wystąpienie z kościoła Chrystusowego, którego imiona członków są zapisane w niebiesiech lecz tylko wystąpienie z parafii…. której imiona członków są zapisane na ziemi. Występuję zatem ażebym mógł być swobodniejszym w moim sumieniu, tak względem Boga jak i ludzi i ażebym mógł w całej pełni towarzyszyć tym wszystkim, którzy są szczerze ludem Bożym – nie tylko w tej parafii i denominacji, lecz tak samo wszystkim innym, którzy należą do ludu Bożego. Nie żądam listu zwalniającego mię, bo nie myślę ażebym przez to mógł lepiej dostosować się gdzie indziej. Tak dalece na ile mię to dotyczy pragnę usunąć wszelką przeszkodę pomiędzy mną a towarzyszami w pielgrzymce, pozostając poświęconym sługą Bożym, kreślę się Wasz brat dla Pana i Jego Prawdy,

      Podpis

poprzednia strona – następna strona