Teraźniejsza Prawda nr 81 – 1936 – str. 27
z 27-go listopada, 1933 roku prosiliśmy o symbolicznie martwe ciało, czyli o wolność z pod rządowej kontroli, tj. o uwzględnienie z odpowiedzialności wobec rządu względem podatków. List Departamentu Skarbowego w odpowiedzi na nasz z 27 – go listopada, 1933, pisany do agenta Departamentu we Philadelphii był pozafigurą Piłatowego niedowierzającego pytania się setnika, czy Jezus już umarł; ponieważ list Departamentu przedstawiał Świecko-Krajowy Ruch Misjonarski, jako możliwie istniejącą organizację i pytał się o informację, która mogłaby pomoc dowiedzieć się czy tak było lub nie. Ta część listu agenta, która była załączona do naszej odpowiedzi z 28-go grudnia i która dawała do zrozumienia, że Świecko-Krajowy Ruch Misjonarski nie był korporacją, lub towarzystwem, była pozafigurą odpowiedzi setnika, że Jezus umarł, tj., że ten Ruch, co przedtem był uważany przez Departament za Towarzystwo, był tym sposobem zaraportowany przez jego agenta, jako nie istniejące Towarzystwo, co dla Departamentu znaczyłoby, że Kapłaństwo nie współdziała w takim ruchu; a ta część jego listu, która rekomendowała egzemcję na podstawie, że myśmy działali w aktualnych czynnościach tego Ruchu (Kapłaństwa) jako opiekun, szafarz, równa się zawołaniu setnika: „Zaprawdę, człowiek to był sprawiedliwy, ” – jeden sprawiedliwy przed prawem co do egzemcji (Łuk. 23: 47). Radca Departamentu Skarbowego w twierdzeniu, że dla rządu ten Ruch był nie istniejący (i przeto nie był ruchem Kapłańskim) przedstawia żołnierza, który zauważył, że Jezus jest umarły (Jana 19:33). Jego pisanie tego twierdzenia nie dysputacyjnie było przebiciem włócznią.
ZDJĘCIE CIAŁA Z KRZYŻA
(15) To, co następuje wyjaśni powyższe zdanie: Kopijnicy Dawida reprezentują wojowników onego Sługi, którzy prowadzili dysputy (spory) piśmiennie; jego mężowie, dobywający miecza, wojowników owego Sługi, którzy toczyli spór wykładami; jego wojownicy z procami, wojowników onego Sługi dysputujących metodą pytań i odpowiedzi; jego łucznicy, wojowników onego Sługi, którzy dysputowali ostrymi biblijnymi i innymi dowodzeniami w rozmowach. Przeto, list radcy w dyspucie przeciwko naszemu bronieniu twierdzenia, że nam należy się egzemcja jako opiekunowi, był przebiciem włócznią, tego co on uważał za nieistniejące, umarłe. Decyzja rządowa wyrażona przez jego agenta we Filadelfii wskutek tego, że (1) ofiary, tj. datki, nie miały być uważane jako część czystego dochodu z interesu, według prawa opodatkowania dochodu i że (2) nie potrzebujemy dawać raportu, chyba, że nasz dochód będzie wynosił $5.000,00 lub więcej rzecz, która się nigdy nie zdarza, ponieważ nie zarabiamy na naszej literaturze, która jest aktualnie sprzedawana ze stratą, a która jest wyrównywana ofiarami – odpowiada daniu przez Piłata pozwoleństwa Józefowi zdjąć ciało Jezusa z krzyża i pogrzebać je; przeto, iż w obydwóch wydanych decyzjach rząd oddał nam Świecko – Krajowy Ruch Misjonarski wolny od wszystkich pretensji rządu; chociaż decyzja rządowa przeciwko daniu Ruchowi egzemcji jest przeciwna współdziałaniem jego ofiarodawców, to jednakowoż z drugiej strony ta decyzja na te drugie dwa punkty zostawię Ruch wolny od dawania rachunków z dochodu w celu opodatkowania, tj. jakoby udzieliło mu egzemcji. Podczas naszej rozmowy z Filadelfijskim agentem Departamentu, on pokazał nam listę organizacji: itp., które cieszyły się taką egzemcją, między którymi były szpitale i kliniki dla chorych psów i kotów! Do tego on powiedział, ty i twoi pomocnicy czynicie dobrą pracę religijną, której przecie; należy się egzemcja więcej niż szpitalom i klinikom dla psów i kotów. To zdanie możliwie było pozafigurą wypowiedzenia Setnika: „Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.” (Marka 15:39.) Prosimy zauważyć różnicę, tal we figurze jak i w pozafigurze, między powyższym a następnym wyrażeniem: „Zaprawdę człowiek to był sprawiedliwy.” (Łuk. 23:47.) Na konwencji w Detroit, 26 – go ma ja, 193, 4 r. daliśmy obszerne określenie o naszych czynnościach z rządem, względem egzemcji i o trzęsieniu ziemi: Mat. 27:51-54. Ten raport o poprzednim fakcie okazał się być pozafigurą zdjęcia ciała Jezusowego z krzyża, tj.
kol. 2
pierwszym aktem przygotowania tego ciała do pogrzebu. Dlaczego tak? To określenie jakie daliśmy na konwencji w Detroit, pobudziło brata Jolly’ego i pisarza w ich pracy, jako drugiej części przygotowania na pogrzeb, co później wykażemy, i pobudziło uczestniczących na konwencji do współczującego współdziałania w pozafiguralnym pogrzebie.
(16) Na konwencji w Detroit br. Jolly był pilnym słuchaczem naszych wyjaśnień o naszych czynnościach z Departamentem Skarbu Stanów Zjed. i o naszych wywodach przeciwko wiarogodności podania o trzęsieniu ziemi i zmartwychwstania Starożytnych Św. z Mat. 27:51-54. To pobudziło go wkrótce po Konwencji do przygotowania wykładu o tych niewiarogodnych wierszach w obronie prawdziwości naszego poglądu na Osiem Wielkich Cudownych Dni, przeciw zarzutowi na nasz pogląd, że jest fałszywy z powodu nie rozpoczęcia się Armagedonu. Taki wykład, rozumie się, zachowałby symbolicznie umarłego Wielkiego Jezusa, od skażenia zarzutem o oszukaństwo, którym Lewici oskarżają Epifaniczny ruch Kapłański. Ponieważ daliśmy dowody przeciwko wiarogodności wierszy 52 i 53 (w Nr. 74, str. 11) na konwencji w Detroit, które br. Jolly włączył do swego wykładu przygotowanego krótko po tej konwencji i potem wygłoszonego przez niego w wielu miejscach podczas jego następnej pielgrzymki tego lata i jesienią, opuścimy je tutaj, a podamy te, które on przedstawił na dowód niewiarogodności podania o trzęsieniu ziemi w 51 i 54 wierszu: (1) gdyby to trzęsienie ziemi wydarzyło się, to naturalnie powinniśmy się spodziewać, że byłoby wspomniane przez kilku ewangelistów. którzy wspominają wiele mniej ważnych wypadków, podczas gdy tylko w ustępie z Ew. Mateusza jest mowa o trzęsieniu ziemi. (2) Dołączenie podania o trzęsieniu ziemi do uznanego za sfałszowane podanie we wierszach 52 i 53, wzbudziłoby podejrzenie co do wiarogodności podania o trzęsieniu ziemi, co byłoby naturalnym.
(17) Podamy trzeci dowód brata Jolly’ego: (3) Pokrewieństwo przyczyny i skutku między trzęsieniem ziemi. jako przyczyna, a otworzeniem się grobów, jako skutek, nasuwa możliwość wtrącanie sfałszowanego dopisku o trzęsieniu ziemi na podstawie tego co jest mówione w uznanym sfałszowanym ustępie o zmartwychwstaniu Starożytnych Św. (4) Gdyby tam było trzęsienie ziemi. Mateusz możliwie powiedziałby o tym zanim powiedział o rozdarciu zasłony, jako przyczyna tegoż. (5) Marek i Łukasz także powiedzieliby o tym, zanim wspomnieliby o rozdarciu zasłony: (6) Możliwie nie byłoby opuszczenia słów „te inne rzeczy” przed „co się działo” w w. 54, gdyby trzęsienie ziemi rzeczywiście się wydarzyło. (7) Wypełnienie się wszystkiego w Szóstym Wielkim Cudownym Dniu we właściwym czasie i w jego chronologicznym porządku, a nie wypełnienie się pozafigury trzęsienia ziemi, nasuwa przypuszczenie, iż to podanie o trzęsieniu ziemi jest fałszywym dopiskiem. Na tym kończą się wywody brata Jolly’ego na ten przedmiot. Dnia 25 – go listopada, 1934 r., tj. 22 symboliczne minuty po skończeniu się Szóstego Wielkiego Cudownego Dnia, Pan dał nam potwierdzenie przez Biblijne Liczbowanie co do fałszywego dopisku o trzęsieniu ziemi i zmartwychwstaniu Starożytnych Św. w Ew. Mat. 27:51-54; i następnego dnia napisaliśmy artykuł na ten przedmiot, który ukazał się w Nr. 194 ang., a w polskim Nr. 74, str. 11. W przygotowaniu tego wykładu przez brata Jolly’ego znajdujemy pozafigurą Nikodema przyniesienia 100 funtów (kwadrat liczby 10, która jest liczba doskonałości dla natur niższych od Boskiej, przyniesienie ich przez Nikodema, aby zabezpieczyć niemi doskonałe człowieczeństwo od skażenia) myrry i aloesu (przeciwskażeniowe argumenty brata Jolly’ego przeciwko zmartwychwstaniu Starożytnych Św. i trzęsieniu ziemi, jako zapobiegające skażeniu Wielkiego Jezusa błędem twierdzonym przez Lewitów); a w jego wygłaszaniu tego wykładu, znajdujemy pozafigurę Nikodema kładącego myrrę i aloes na ciało Jezusa, jako część przygotowania na pogrzebanie Go. – Jana 19:39, 40.
(18) Czytamy, że Józef nie tylko zdjął (przy pomocy drugich) ciało Jezusa z krzyża., lecz także kupił czyste lniane prześcieradło w które z wonnościami owinął ciało