Teraźniejsza Prawda nr 102 – 1939 – str. 75
dostatecznym dowodem, że oświadczenie br. Stalin jest fałszywe, gdy dowodzi str. 57, że jest tylko osiem podziałów miedzy ludem w Prawdzie w Ameryce. A te fakty dowodzą, że on jest winnym fałszerstwa w tym w czym on nas posądza; a to dowodzi prawdziwości naszego oświadczenia, że jest już około czterdzieści pozafiguralnych słupów pomiędzy ludem w Prawdzie. Ponadto znajdujemy Lewickie podziały i w innych krajach, a nie tylko w Ameryce, które różnią, się od powyżej wykazanych np.: (28) Komitet Studentów Biblijnych w Anglii; (29) pewna grupa Lundborgitów w Szwecji; (30) Bereańscy Biblijni Studenci w Australii, itd. itd. Sześćdziesiąt podziałów, z których już czterdzieści uformowało się łącznie z osobnymi podziałami we wszystkich krajach, a nie tylko w samej Ameryce; ponieważ jest to sprawa tycząca się całego świata.
Dalej br. S. znowu nas fałszywie przedstawia (str. 57) gdy powiada, że słupy w Świątnicy i Świątnicy Najświętszej pozostawiliśmy bez tłumaczenia, lecz to nieprawda, bo to było uczynione w No. 36 Ter. Prawdy. [F.P.18]. Ponieważ nie uczyliśmy, że sześćdziesiąt słupów przedstawia sześćdziesiąt klas, zatem nie możemy uczyć, aby pięć słupów w Świątnicy miało przedstawiać pięć klas pomiędzy Małym Stadkiem w zarodku, a cztery słupy w Świątnicy Najświętszej aby miały przedstawiać cztery klasy pomiędzy Małym Stadkiem narodzonym z Ducha, tak jak on na podstawie swego nierozsądnego rozumowania dowodzi, że tak powinniśmy uczynić, aby być logicznym. Lecz przeciwnie, te dziewięć słupów tak wyjaśniliśmy jak je brat Russell wyjaśnił, a w dodatku wykazaliśmy że one przedstawiają dziewięciu pisarzy Nowego Testamentu – dwa rodzaje myśli, które są zgodne z sobą. A oprócz tego fakt, że 60 słupów na dziedzińcu przedstawia 60 grup w jednej klasie we Wieku Ewangelii, a 60 grup w innej klasie, która ma. Młodocianych świętych za swoich towarzyszy w Epifanii, i 60 grup w trzech klasach w Tysiącleciu, nie dowodzą, aby pięć słupów w Świątnicy i cztery słupy w Świątnicy Najświętszej miały przedstawiać pięć grup i cztery grupy Małego Stadka; ponieważ Małe Stadko jest zawsze przedstawione „w Piśmie św. jako jedno, podczas gdy Wielkie Grono nie jest tak przedstawione, bo np.: Małe Stadko z Chrystusem stanowi tylko jeden szczep winny (Jan 15: 1 – 9), podczas gdy o Wielkim Gronie jest mowa jako o wielu winnych szczepach, pod wyrażeniem winnice (licz. mnoga, Habak. 3: 17; Pieśni 2: 15). Z tego widzimy, że rozumowanie br. S. jest fałszywe w tym przedmiocie, podanym w jego broszurze na str. 57.
WIĘCEJ FAŁSZYWYCH PRZEDSTAWIEŃ
BRATA STAHNA
Znowu nas fałszywie przedstawia, gdy podaje (str. 58), że uczymy, iż Kościół Katolicki jest Kozłem Azazela. [F.P.19]. A później mozoli się, aby obalić jeszcze jeden z wielu swych nierozsądnych wymysłów, dowodzeniem że Kościół Kat. nie jest Kozłem Azazela. Miejsce, jakie on podaje na dowód tego iż tak uczymy, jest Ter. Prawda 1925, 92, gdzie jest podane o Katolickiej części Kozła Azazela; a to wyrażenie znaczy członki Wielkiego Grona znajdujące się w Kościele Katolickim, a nie sam Kościół Katolicki; właśnie tak jak nazywamy członków Wielkiego Grona w Kościołach Protestanckich, Protestancką częścią Wielkiego Grona lub Kozła Azazela, a członków Wielkiego Grona w Prawdzie, nazywamy częścią Wielkiego Grona w Prawdzie, lub częścią Kozła Azazela w Prawdzie. A więc według fałszywego wymysłu br. S., to te wyrażenia znaczyłyby, że wszystkie Kościoły Protestanckie i wszystek lud w Prawdzie są Kozłem Azazela!
kol. 2
Ani nigdy nie mówiliśmy, jak br. S. dowodzi (str. 61), że Młodociani święci będą nauczać Starożytnych świętych [F.P.19]. Ani odnośnik, jaki on podaje, nie dowodzi nic podobnego (T. P. 1923, 74). Nigdy nie mieliśmy ani wyraziliśmy takiej myśli. On znowu nas fałszywie przedstawia gdy mówi (str. 62), że myślimy, że Bóg jest za słaby, by mógł Starożytnym świętym dać dostateczną miarę mądrości w inny sposób jak tylko przy pomocy Młodocianych świętych [F.P.20]. Nigdy nie mieliśmy ani wyraziliśmy takiej myśli. Na tej samej str. 62, on nas fałszywie przedstawia, podając, że uczymy, iż Młodociani święci staną się Boskiej natury. [F.P.21]. Podczas gdy tak samo jak br. Russell uczymy, że tak Starożytni jak i Młodociani święci będą spłodzeni i narodzeni z Ducha (T. P. 1925, 92) przy końcu Tysiąclecia; otóż my ani tam ani gdzie indziej nie uczymy, że oni staną się Nowym Stworzeniem lub Boskiej natury; ponieważ takimi będzie tylko Małe Stadko. Ma się rozumieć, że gdy on podaje (str. 62), iż uczymy, że oni staną się Nowym Stworzeniem, to tym samym fałszywie nas przedstawia. [F.P.22]. W tych dwóch punktach br. S. objawia swoją ignorancję, ponieważ nie widzi różnicy pomiędzy narodzeniem z Ducha, a uczestnictwem w Boskiej naturze i Nowym Stworzeniu, a niedorzeczność jego dowodzenia jest aż nadto jawną, biorąc pod uwagę ten fakt, że Wielkie Grono dostąpi narodzenia z ducha, a przecież nie będzie w Boskiej naturze, ani w Nowym Stworzeniu, do którego tylko Małe Stadko należy. On nas znowu fałszywie przedstawia gdy podaje (str. 63), że nauczamy, iż w Tysiącleciu Młodociani Święci będą zaliczeni jako część Kościoła składającego się ze 144000 członków. [F.P.23]. W Teraz. Prawdzie 1928, 24, punk (4) użyliśmy następującego wyrażenia: „trzy grupy Lewitów, jako figury Lewitów Tysiąclecia, wraz z domem Aarona, stanowią figurę Kościoła Tysiąclecia, a nie pierworodnych Wieku Ewangelicznego”, i na podstawie powyższych słów wykazujemy tam później, że Młodociani święci jako Gersonici Tysiąclecia, będą częścią pierworodnych Tysiąclecia, lecz nie pierworodnych Wieku Ewangelicznego, którymi są tylko Małe Stadko i Wielkie Grono. To wyrażenie z Ter. Prawdy brat S. umyślnie przekręcił w to, że uczymy iż Młodociani święci będą częścią 144000 członków Tysiąclecia. Nieco odmienne wyrażenie jest użyte w polskiej Ter. Prawdzie od angielskiego i możebne iż to nie było dość jasnym dla br. Stalin. Lecz gdyby on wiedział, że wyrażenie obejmuje nie tylko pozafiguralnych Kapłanów lecz także Lewitów (na obecny czas Małe Stadko i Wielkie Grono, a na Tysiąclecie dodatkową resztę Lewitów Tysiąclecia, tj. Starożytnych i Młodocianych świętych) to nie przekręcałby naszego jasnego wyrażenia odnośnie Młodocianych świętych, że będą stanowili część pierworodnych Tysiąclecia, jako byśmy przez to uczyli, że będą częścią Kościoła ze 144, 000. (Porównaj 4Moj. 3:44-51 z Żyd. 12: 23). Następujące przysłowie stosuje się do niego: Trochę nauki jest niebezpieczna rzeczą, więc potrzeba się będzie jeszcze uczyć.
Dalej fałszywie nas przedstawia gdy mówi (str. 63), że nie dbamy czy Pismo św. popiera nasze poglądy. [F.P.24]. Nasze ostrożne i rozległe używanie dowodów biblijnych odnośnie naszych punktów, dowodzi tego przeciwnie. Fałszywie nas przedstawia, gdy mówi (str. 63), że badamy Pismo św. w tym celu aby się pokazać wielkim badaczem przed braćmi. [F.P.25]. Czyniąc nam taki zarzut jak i inne podobne zarzuty, on który tak ostro przeciw nam występuje, że „sądzimy” przywłaszcza sobie władzę czytania i sądzenia naszych zamiarów, tj. rzeczy zabronionej przez Słowo Boże. Gdy mówi (str. 64), że uczymy, iż Młodociani Święci nie umrą,