Teraźniejsza Prawda nr 181 – 1958 – str. 169
zaczęła zbierać dowody przeciw niemu jako heretykowi, dążąc do uwięzienia go. Dowiedziawszy się o tym w porę, napisał do biskupa Dawida z Utrechtu w Holandii, prosząc o schronienie i obronę przed inkwizycją, a ten jako uczeń Wessela chętnie na to się zgodził. To zatrzymało krwawy plan inkwizycji w Heidelbergu, która mogła tylko działać w diecezji za pozwoleniem biskupa. Wessel wcześnie w kwietniu r. 1479 uciekł w sekrecie z Heidelbergu , spędzając resztę swego życia w Holandii. Dowiedziawszy się o jego ucieczce, inkwizycja doniosła o tym rzymskiemu duchowieństwu, zasiadającemu na stolicy Chrystusa aż do r. 1878 i w ten sposób było ono względem Wessela wtrącającym się i zazdrosnym Jozuem. Najpierw Wessel a następnie inni reformatorzy ogłosili jedną z czterech głównych doktryn reformacji, że wszyscy poświęceni stanowią kapłaństwo (1Piotra 2:5, 9); po wtóre potępiając zawiść duchowieństwa, Jezus dał swą odpowiedź pozafiguralną w stosunku do odpowiedzi Mojżesza. Eldad Żniwa W. Ewangelicznego zaczął prorokować w obozie najwcześniej w październiku r. 1872, a najpóźniej w r. 1876. Szczególnie z powodu rozpowszechniania jego ulotki p.n. „Cel i sposób Powrotu naszego Pana” plotkujący świeccy ludzie (pacholę) donieśli o tym zawistnemu duchowieństwu (Jozue), które siedząc na stolicy Chrystusowej aż do kwietnia 1878 r., pragnęło uzyskać od Pana, by powstrzymał tę jego działalność. Często zawiść ta była ganiona przez Pana naszego i wspaniałomyślność Jego przejawiała się nie tylko w kontynuacji i rozroście służby Eldada tego okresu, lecz również przez uwydatnienie jednej z nauk Prawdy – kapłaństwa wszystkich poświęconych i wysłanie ich wszystkich na pracę Żniwa oraz uczynienie wielu z nich mówcami (prorokami), ogłaszającymi w swych przemówieniach łaskawe poselstwo Pana na czas Żniwa.
(49) Zanim Medad Żniwa W. Ewangelii zaczął studiować tomy brata Russella i gdy był jeszcze pastorem kościoła luterańskiego, zaczął on na wiosnę r. 1903 ogłaszać niektóre z Prawd, które otrzymał w czasie swego pomazania. Fakt ten, oraz wypędzenie go z kazalnicy za to jego nauczanie, były szeroko rozgłoszone przez prasę w Stanach Zjednoczonych.