Teraźniejsza Prawda nr 282-283 – 1975 – str. 82

do Pana przy pozafiguralnym złotym Świeczniku, przy Stole pokładnych chlebów, przy Ołtarzu do kadzenia i przy wtórej zasłonie, w miarę jak postępują naprzód w Boskich rzeczach. Dlatego byli oni szczególnie napominani przez naszego Pana przemawiającego specjalnie przez Posłannika Paruzji i Posłannika Epifanii, aby odłączyli się od zgubnego zwyczaju spekulowania, a poświęcili się zdobywaniu postępujących prawd, gdy one są im wyjaśnione przez tych dwóch posłanników (kapłani… do Pana, niech się poświęcą, w. 22). Ci, którzy przestrzegali tego ostrzeżenia, byli zachowani od upadku spowodowanego spekulacją; ale ci, którzy omieszkali to czynić, przesiewacze i wielu przesianych w okresach Paruzji i Epifanii, doznali, że Pan uczynił rozłam pomiędzy nimi a Małym Stadkiem, tzn. doświadczyli wyrzucenia ich z Małego Stadka do Wielkiego Grona, z którego przez dalszą spekulację wypadli do klasy wtórej śmierci. Tacy w wielu wypadkach stali się mężami szóstej broni ku zabijaniu, przesiewaczami żniwa (by ich snać nie potracił Pan; przekł. KJV podaje: aby Pan nie zrobił wyłomu wśród nich).

      (31) Wiedząc, że członkowie niższych klas nie mogą widzieć, czyli zrozumieć szczególnych rzeczy należących do wyższych klas, nasz Pan odpowiedział Jehowie (rzekł Mojżesz do Pana, w. 23) coś w tym sensie, że szczególnie nie mogli oni pojąć rzeczy duchowych panującego Królestwa (1Kor. 2:14; nie będzie lud mógł… na górę Synaj), tak jak to Bóg zarządził (nas przestrzegł), aby każda klasa była ograniczona w jej wnikaniu do rzeczy Bożych właściwie należących do niej, szczególnie wykluczając ich od zrozumienia rzeczy panującego Królestwa (Ogranicz górę, przekł. KJV podaje: Ustal granice wokoło góry), a to odłączyło górę od ich oczów wyrozumienia (poświęć ją). Widząc, że usiłowania „wpatrywania się”, spekulowania, choć nie przyniosą żadnych prawd oddającym się tej czynności, to jednak będą obfitowały w wytworzeniu błędu, dlatego Bóg podkreślił wobec naszego Pana sprawę zwrócenia Jego uwagi na odradzanie ludowi ze wszystkich klas spekulacji (Idź, zstąp, w. 24). Potem Jehowa pokazał, kto może w czasie Paruzji i Epifanii przez osobiste i bezpośrednie badanie Biblii wydobyć z niej prawdy mające się stać pokarmem na czasie. Należy tu bowiem zaznaczyć, że tak jak to pokazuje Św. Paweł (Żyd. 12:18-21, 22-29), scena z 2Moj. 19:3- 25 stosuje się do Paruzji i Epifanii; czas ucisku tej sceny należy do Epifanii. Scena ta nie jest
kol. 2
jedynie paruzyjną, ona też jest epifaniczną, tak jak to potwierdzają fakty doświadczenia i zacytowane ustępy Pisma Św., w poprzednim zdaniu. Nasz Pan jest tu przedstawiony przez Mojżesza, zaś Aaron na Paruzję przedstawia Posłannika Paruzji, a na Epifanię Posłannika Epifanii (ty i Aaron).

      (32) Ci dwaj posłannicy mogą przeprowadzać takie badanie i je przeprowadzali bez czynienia z tego spekulacji, ponieważ w tym oni działali z Jezusem i pod Jego kierownictwem jako Jego oko, usta i ręka (z tobą). Jeżeliby jednak próbowali oni otworzyć jakiś tekst Pisma Św. nie na czasie, to również uczyniliby pomyłki w tym i wytworzyliby błąd, tak jak to obaj uczynili w nieznacznych szczegółach. Nikt inny nie miał posiadać tych przywilejów jakie oni mieli, bo gdyby inni Kapłani lub którzykolwiek z niższych klas ludu Pańskiego usiłowali przełamać tę zakazującą barierę osobistego i bezpośredniego badania Biblii w Paruzji i Epifanii (kapłani i lud niech nie przestępują kresu… do Pana), to znaleźliby się w niebezpieczeństwie doznania odrzucenia z ich poszczególnych klas (by ich snać nie potracił). Przeto Jezus zwrócił Swoją uwagę na ten przedmiot (zstąpił Mojżesz, w. 25) i ostrzegł lud szczególnie przez Posłannika Paruzji w czasie Paruzji i przez Posłannika Epifanii w czasie Epifanii przed tą niebezpieczną praktyką, a inni bracia przyłączyli się do nich w ogłaszaniu tego ostrzeżenia (powiedział im to). Niektórzy zwrócili uwagę na to ostrzeżenie i byli przeto zachowani od zła spekulacji. Inni uporczywi odmówili zwracania uwagi na to ostrzeżenie i dlatego utracili swoje różne stanowiska przed Panem, wpadając przez to do niższych klas, podczas gdy jeszcze inni zupełnie samowolni, stracili wszelkie stanowisko przed Panem, np. sześć przesiewających klas i zupełnie samowolni przesiani. Dlatego poważnie ostrzegamy wszystek lud Pański ze wszystkich klas, aby wstrzymał się od spekulacji w obawie, żeby Bóg nie zrobił wyłomu – oddzielenia ich od klasowego stanowiska – wśród nich!

PYTANIA BEREAŃSKIE

      (18) Co jest przedstawione w 2Moj. 18? W kontynuowaniu czego? Co jest przedstawione w 2Moj. 3:4? Co podobnie znajduje się pomiędzy pozafigurami w 2Moj. 3:4 a roz. 18? Co figury z 2Moj. 18 wyobrażają? Kogo przedstawia Jetro? W jakich szczegółach? Kogo przedstawia Mojżesz? Jakie księgi ogólnie

poprzednia stronanastępna strona