Teraźniejsza Prawda nr 65 – 1933 – str. 58
ich społeczność jednych z drugimi, pogłębia, powiększa i podnosi wiarę, ze względów usprawiedliwienia i uświęcenia, wspiera nadzieję w chwalebne dopełnienie całej rodziny Bożej przez wzmiankowanie o nowem winie w Królestwie Ojca; wzmacnia posłuszeństwo przez akt podporządkowania się pod napomnienia tyczące się Wieczerzy Pańskiej ; wzmacnia pokorę przez uroczyste odświeżenie serca i umysłu o cnotach Hożych będących podstawą tego nabożeństwa i pobudza do gorliwości i samoofiary wiernych, trzymających przed swoim umysłem wielkie ofiary dane zestroiły Boga i Chrystusa, a to jest powodem ku nabożnemu obchodzeniu owej pamiątki. Zatem w tych i w wielu innych sposobach oni okazali jak pamiątkowe i symboliczne wyrozumienie Wieczerzy Pańskiej zachęcało do właściwych charakterystyk i postępowania. Tym wiec sposobem pozafiguralny Naason przyniósł złotą łyżkę.
INNE CIENIE W TYCH NACZYNIACH
(33) Wiersz 13-ty i odpowiadające temu wiersze znajdujące się w tym rozdziale pokazują, że misy i czasze były srebrne! a wiersz 14 i odpowiadające temu wiersze pokazują, że łyżki wszystkich książąt były złote. Dawno już temu nauczyliśmy się. że w symbolach biblijnych srebro wyobraża Prawdę, a złoto wyobraża rzeczy Boskie. Myśl odnosząca się do misy i czaszy jest ta. że Prawda charakteryzowała naprawienie złych zalet i postępków i zbijania błędów przez nauki pozafiguralnego Naasona odnoszące się do jego poglądów na Wieczerzę Pańską : gdy zaś myśl odnosząca się do złotej łyżki jest. że etyczne nauki pozafiguralnego Naasona wypływające z Wieczerzy Pańskiej były Boskie, ponieważ pochodziły od Boga, że przyzwyczajały ku wyrobieniu Boskiego charakteru — że zmierzały do chwały, czci i nieśmiertelności i że podwyższały Boską chwałę. Waga tych trzech naczyń — misa 130, czasza 70 i łyżka 10 syklów według sykla Świątnicy — razem 210 syklów. Można zauważyć, że waga każdego naczynia w syklach była w liczbie dziesięć albo zawierająca tę liczbę wielokrotnie — 130, 70, 10. — To symbolizuje fakt, że były to ofiary tych, co ostatecznie byliby natury niższej niż Boska, ponieważ liczba dziesięć, lub liczby powstające z wielokrotnego ich pomnożenia, symbolizują natury niższe niż Boska. Ale ich suma, 210 — będąca liczbą wielokrotną składającą się tak z liczby 7 jak i 10, nasuwa myśl. że chociaż ich ofiarnicy będą ostatecznie niższej natury niż Boska, oni byli raz spłodzeni do Boskiej natury, jako nowe stworzenia, mając kiedyś korony wyznaczone im. Waga łyżki — 10 syklów, nasuwa myśl figuralną, że jej ofiarodawca posiada poczytalnie doskonałą moc ludzką; waga czaszy — 70 syklów, iloczyn liczby 7 i 10 nasuwa myśl figuralną, że Boskie Nowe Stworzenia w poczytalnie doskonałych ludzkich ciałach były jej ofiarodawcami: a waga misy — 130 syklów, liczba 130 jest sumą składającą się z liczb 70 i 60, ta ostatnia liczbą wielokrotną liczby 6, symbolem zła i niedoskonałości i liczby 10 symbolem ludzkiej natury. 60ym sposobem reprezentuje upadłą ludzką naturę, symbolicznie wyobraża, że osoby podpadające pod tę liczbę będą dwoistego umysłu (Jakub 1:8) i że osoby ofiarujące pozafiguralną misę, będą spłodzone z ducha. Z tego widzimy, że przez symboliczne aluzje ukryte w wagach tych naczyń, są pokazane główniejsze szczegóły odnoszące się do Wielkiego Grona. Otóż innym jeszcze sposobem. Pan nam pokazuje, że Naasan i ci drudzy książęta reprezentują wodzów, którzy utracili swoje korony. Srebrna misa i czasza w przeciwieństwie do złotej łyżki zdaje się także reprezentować myśl. że wartość nauk ku naprawie i zbijaniu była mniejsza w porównaniu z naukami o cnotach i obowiązkach dla celów Boskich.
(34) Pismo Święte podaje jeszcze, że misa i czasza były pełne pszennej mąki zagnieconej z oliwą na ofiarę śniedną (wiersz 13). Na innem miejscu mamy pokazane, że ofiara śniedna (jadalna) reprezentuje pochwałę przez ogłaszanie Planu Jehowy, które by Mu przyniosło zaszczyt przez wykazywanie Jego chwalebnej mocy, mądrości, sprawiedliwości i miłości — i cześć — usługiwania w Jego Planie. Tym więc sposobem ofiara śniedna Naasona
kol. 2
przyniesiona w misie i czaszy jest figurą na fakt, że nauki ku naprawie i ku zbijaniu, ustne lub piśmienne, przynosiły zaszczyt Bogu przez ich służenie Mu w krzewieniu tego szczególnego zarysu Planu Jego — Wieczerzy Pańskiej. — Pszenna mąka reprezentuje szczegółowość nauk pozafiguralnego Naasona: olej reprezentuje, że było to ofiarą nowych stworzeń, którzy przynajmniej pewną miarę ducha Pańskiego używali w swojej pracy. Jest nam powiedziane, że złota łyżka była pełna kadzidła. To kadzidło reprezentuje wyborne ludzkie siły pozafiguralnego Naasona, które były uważane za doskonałe przez zasługę Jezusa i które były użyte w obronie symbolicznego wyrozumienia Wieczerzy Pańskiej, która pobudzała do pobożności, a przez to rozwinęła cnoty przyjemne Bogu; ponieważ z Boskiego punktu zapatrywania, nowe stwozenia, które utraciły korony były do roku 1917-go zaliczane do ciała pozafiguralnego Aarona, jest jawnem. że ich ofiarowywanie w duchu i w Prawdzie było przez Chrystusa przyjemne Jehowie i zrodziło w nich pewien stopień cnót. zgodnie z ich nauczaniem i prowadzeniem się według tych nauk. Fakt, że Naason przyniósł te naczynia na korzyść złotego ołtarza dowodzi, że pozafiguralnym Naasonem musiał być nowe stworzenia służące sprawom nowych stworzeń ; ale że on nie był kapłanem dowodzi, że jego pozafigura składała się z utracjuszy koron — co jest jeszcze jednym dowodem, że książęta są figurą na utracjuszy koron, a fakt, że te naczynia nie były miedziane, ale były ze srebra i złota, również dowodzi tę samą rzecz.
(35) Wiersze 15-17 podają nam ofiary bydląt w trzech formach: ofiara palona, ofiara za grzech i ofiara spokojna. Jak nam Pastor nasz wskazał, ofiara palona (całopalenia) reprezentuje przyjęcie ofiary przez Jehowę; ofiara za grzech — pojednawczy charakter tej ofiary; a ofiara spokojna, obowiązki przymierza, które były na się przyjęte, a które były wypełnione przez ofiarę. Rozumieli])-, że młody cielec w ofierze całopalenia wyobraża naszego Pana, jako tego, którego zasługa czyni ofiarę przyjemna; baran przedstawia Kościół, jako ten. do którego ofiary byli załączeni i utracjusze koron przed rokiem 1917. a tym sposobem i Kościół jest środkiem, przez którego, ofiary utracjuszy koron są pożyteczne, albowiem są częścią jego własnej ofiary; baranek wyobraża utracjuszy koron, którzy przez zasługę Chrystusową zostali przyjęci i załączeni do Kościoła przez Jehowę. W pierwszym paragrafie tego artykułu wytłumaczyliśmy znaczenie kozła z kóz na ofiarę za grzech (wiersz 16). Wiersz 17 wymienia liczbę bydląt ofiarowanych w ofierze spokojnej. Rozumiemy, że pozafigura tego jest jak następuje: przez zasługę Chrystusową (dwa woły) i z powodu włączenia ich do Kościoła (baranów pięć), jako cześć ofiary za grzech (kozłów pięć), ofiary utracjuszy koron są wypełnieniem ich ślubów poświęcenia (baranków rocznych pięć). A że baranek w ofierze całopalenia i w ofierze spokojnej był roczny, reprezentuje dojrzałość utracjuszy koron do pracy ofiarniczej, jaką wykonywali. W drugim paragrafie przedstawiliśmy ten fakt, iż książęta przynoszący ofiarę za grzech udowadniają, że pewni ofiarnicy Wieku Ewangelii, a zatem nowe stworzenia, tracący swoje korony są przez książąt przedstawieni. Ta sama myśl wypływa z faktu, że oni przynoszą ofiarę całopalenia ; ponieważ jedyna ofiara przyjemna Jehowie, składana podczas Wieku Ewangelii, jest ofiara (członków) Chrystusa. Tak też. ta sama konkluzja wypływa z faktu, że oni przynieśli ofiarę spokojną; ponieważ jedyne ofiarnicze przymierze uczynione i wypełnione podczas Wieku Ewangelii jest przez (członków) Chrystusa. — Ta sama myśl wypływa z faktu, że specjalne bydlę w ofierze całopalenia i ofierze spokojnej jest figurą na nich, jako odrębnych od Jezusa i Kościoła. Tym sposobem znaleźliśmy siedem argumentów, które dowodzą, że książęta reprezentują sekciarskich wodzów utracjuszy koron w obrazie na Wiek Ewangelii: (1) ofiarowali ofiarę za grzech; (2) ofiarowali naczynia, których waga w syklach była w liczbie 10 albo w jej wielokrotnych ilościach i wynosiła razem 210 syklów, a których osobne wagi i waga wszystkich razem