Sprawiedliwość Boża zdobędzie człowieczeństwo na wieki uśmiercone tych wszystkich na których korzyść cena – kupna była złożoną w Jego [Ojca] ręce, aby On mógł mieć kontrolę i właścicielstwo tj. tak długo, dopóki będzie im potrzebne to zabezpieczenie. Bóg posiadając właścicielstwo ceny – kupna, tak długo dopóki Kościół jest w ciele, tak zarządza, jak gdyby ta transakcja równała się kupnu, i dlatego Pismo święte nazywa je kupnem. Chociaż jest to tylko kupno poczytane a nie aktualne to jednak nazywa się kupnem. (2) Ta transakcja może być nazwaną kupnem, chociaż tylko poczytanym z punktu zapatrywania na jej cel, bo celem jej jest przekreślenie długu jaki Sprawiedliwość Boska wymaga od nas za grzech Adamowy (Rzym. 3:25, 26). (3) Ta transakcja może być właściwie nazwaną kupnem, chociaż jest tylko kupnem poczytanym, a to z powodu swych skutków; ponieważ ono zapewnia nam wolność aż do śmierci z pod właścicielstwa Boskiej Sprawiedliwości za dług Adamowy i przenosi nas do Jezusa jako Jego nabytą własność (Obj. 5:9; Efez. 1:14). I ta właśnie transakcja dokonuje tego, albowiem zasługa jako równoważnik tego długu przechodzi tymczasowo na właścicielstwo Ojca i tym sposobem uwalnia nas z tego długu. (Rzym. 7:14; 5:16). Myśl aktualnego i poczytanego kupna jest zawartą we figurze finansowej transakcji. Poczytane kupno jest przedstawione w Piśmie Świętym o wiele jaśniej we figurze sądu i prawa. W pierwszym obrazie Bóg jest wierzycielem, Adam i jego rodzaj łącznie z przewidywanym Kościołem są dłużnikami. Jezus jest kupującym. Jego zasługa jest ceną – kupna, zadowolenie Wierzyciela na korzyść dłużnika jest aktem kupna. W drugim obrazie Bóg jest sędzią, Sprawiedliwość Boża czyli Prawo jest Oskarżycielem, Jezus Adwokatem, Adam i jego rodzaj wraz z przewidywanym Kościołem są skazańcami, śmierć jest karą pod jaką podlegają skazani. Obecne uwalnianie z pod kary obejmuje tylko Kościół, a to jest dokonywane przez akt Usprawiedliwienia ze strony Boga (Rzym. 3:26; 8:33); zaś Usprawiedliwienie jest uzyskane przez przypisanie sprawiedliwości Chrystusowej (Rzym. 3:22-25; 10:4; 1 Kor. 1:30; Filip 3:9.) W tych ustępach wyrażenie „wiarę Chrystusową” oznacza wierność lub sprawiedliwość Jezusa. Przez przypisanie sprawiedliwości Jego na naszą korzyść tj. przez pozostawienie tej sprawiedliwości w tymczasowym posiadaniu Ojcowskim, aby ją później Jezus otrzymał z powrotem w Swoje własne posiadanie w celu usprawiedliwienia Adama i jego rodzaju z potępienia, Jezus staje się naszą sprawiedliwością przed Bogiem (1Kor. 1:30; Rzym. 10:4; 2Kor. 5:21), a tym sposobem Chrystusowa Sprawiedliwość, którą nam Bóg przypisuje, staje się naszą jako szata (Filip. 3:9; Rzym. 3:25; Izaj. 61:10). Dlatego, iż Jezus przypisuje, a nie daje Swoją Sprawiedliwość Bogu za nas, że i Bóg przypisuje, a nie daje nam ją jako naszą sprawiedliwość z tego też powodu nasze usprawiedliwienie jest poczytanym, a nie aktualnym. Że prawa życiowe naszego Pana nie są nam dawane aktualnie, jest jawne z tego faktu, że nasze usprawiedliwienie nie czyni nas aktualnie lecz tylko poczytalnie doskonałymi. Gdyby Jego prawa – życiowe
kol. 2
były nam dawane aktualnie, to przez to samo stalibyśmy się aktualnie doskonałymi, lecz w takim razie nie pozostałoby nic dla Adama i jego rodzaju w Tysiącleciu. Bóg z góry przewidział i uniemożliwił by prawa życiowe naszego Pana były nam aktualnie nadawane, z tego widzimy iż są tylko przypisywane Boskiej sprawiedliwości na naszą korzyść, a nie dawane. Zatem poznajemy z natury Jezusowego uczynku tj., że sprawiedliwość Jego nie była daną za nas, lecz przypisaną, tak i nasze osobiste usprawiedliwienie musi być poczytane a nie aktualne. Chociaż przez to przypisanie Bóg aktualnie przekreśla nasze potępienie, to jednak On poczytywa Jezusową Sprawiedliwość jako sprawiedliwość naszą. Bóg nie daje nam aktualnie Jezusowej Sprawiedliwości z prawami życiowymi i z prawem do życia, które by musiały iść razem ze sprawiedliwością aktualnie dawaną. Ta ostatnia procedura jest zachowaną aż do tysiącletniej metody usprawiedliwienia. Stąd też przypisana sprawiedliwość czyli zasługa zawiera w sobie poczytaną sprawiedliwość jako jej skutek w usprawiedliwieniu na warunkach naszego spełniania prawdziwej wiary; podczas gdy zastosowana czyli dawana Sprawiedliwość – zasługa – zawiera w sobie aktualną Sprawiedliwość jako jej skutek w usprawiedliwieniu na warunkach doskonałego posłuszeństwa, tak samo jak poczytana Sprawiedliwość w usprawiedliwieniu zawiera w sobie przypisaną Sprawiedliwość – zasługę – czyli poczytane kupno, a aktualna sprawiedliwość w usprawiedliwieniu zawiera w sobie zastosowaną czyli daną sprawiedliwość – zasługę – lub aktualne kupno. Przez właściwe odróżnienie pomiędzy poczytalnym a aktualnym kupnem, które są odpowiednio zawarte w poczytalnym i aktualnym usprawiedliwieniu zharmonizowaliśmy nauki naszego Pastora o przypisaniu zasługi Jezusowej Boskiej Sprawiedliwości dla Kościoła, załączając przy tym Pisma, które uczą, że Kościół jest teraz kupiony. P 1921, 142.

      Pytanie: Ponieważ żniwo skończyło się w 1914 roku, a pokłosie w 1918, czy jest właściwą rzeczą, jak podane w ślubie, modlić się za „ogólnym dobrem żniwa Pańskiego, mianowicie za udział, do którego sam zostałem uprzywilejowany do tej pracy?”

      Odpowiedź: Już nie jest właściwą rzeczą modlić się za zarysami żniwa i pokłosia, ponieważ zostały już ukompletowane, lecz jest właściwą rzeczą modlić się za tymi innymi zarysami dzieła żniwa, ponieważ te ostatnie są jeszcze w toku. Możemy sobie zapamiętać te rzeczy, które już w Teraźniejszej Prawdzie podaliśmy, że dzieło żniwa składa się z siedmiu procesów: 1) żęcie i pokłosie, 2) wiązanie, 3) suszenie, 4) młócenie, 5) przewiewanie, 6) przesiewanie i 7) wzięcie do gumna. Ostatnie pięć procesów żniwa jeszcze odbywają się i dlatego jest właściwą rzeczą modlić się, co w ślubie jest nadmienione, za „ogólnym dobrem żniwa Pańskiego, mianowicie za udział, do którego zostałem sam uprzywilejowany do tej pracy”. I dlatego jest też właściwą rzeczą, modlić się za „wszystkimi drogimi współpracownikami”. Dlatego, drodzy Bracia i Siostry, trzymajmy wszystkie części ślubu, a mianowicie naszego ślubu poświęcenia. P 1929, 159

kol. 1

WIADOMOŚCI DLA OGÓLNEGO
ZAINTERESOWANIA

      W dniach 28, 29 i 30 maja odbędzie się Polska i Angielska Konwencja w Detroit, Mich., w salach Gerrow pod numerem 333 W. Grand Riwer ul. Początek obu Konwencji w niedzielę 23 maja o godz. 10tej przed południem. Po dalsze informacje względem polskiej konwencji prosimy pisać na adres brata: C. J. Schmidt, 6534 Central Awe., Detroit, Mich. Ufamy że zobaczymy się z wielu braćmi i siostrami; gdyż z powodu wzmagającego się ucisku, kto wie czy to nie będzie ostatnia Konwencja w Detroit.

      Wydawca otrzymał prośby od braci w Europie, aby i tego lata odwiedził ich w posłudze pielgrzymskiej. Do wykonania tej podróży finanse powinny być na ręku; co więcej warunki, odnoszące się do Armagedonu powinny być przychylniejszymi. Jeżeli jakkolwiek Armagedon nie rozpocznie się przed naszą podróżą i jeżeli finanse pozwolą na to, to z woli Bożej podejmiemy tę podróż. Jeżeli więc będziemy mogli odwiedzić braci w Europie, następującą byłaby nasza ceduła dla braci w Polsce: Poznań 9 i 10 czerwiec; Bydgoszcz 11 i 12; Łódź 13 i 14; Warszawa 15 i 16; Lublin 17 i 13; Łosiniec 19 i 20; Lwów 21 i 22; Katowice 23 i 24 czerwca Ufamy, że wszystkie konwencje będą trwać po trzy dni każda, choć wydawca będzie tylko obecnym w powyżej nadmienionych datach. Konwencje w każdym z tych miejsc rozpoczynają się dzień przed wymienionymi datami i naszym przybyciem, z wyjątkiem w Katowicach, gdzie Konwencja zacznie się w dnia naszego przybycia i zakończy się dniem później po naszym wyjeździe. Dla polskich braci we Francji ceduła tymczasowa jest następująca: St. Etienne 3 i 3 sierpnia; Bruay 12 i 13 sierpnia. Ufamy, że Lipcowy numer Teraźniejszej Prawdy wyjdzie rychlej jak zwykłe i że wtenczas będziemy mogli wiedzieć na pewno, czy podejmiemy ową podróż czy nie. Dlatego zawiadamiamy już teraz, ażeby dać braciom dosyć czasu, do uczynienia tymczasowych przygotowań do Konwencji.

      Prosimy Was wszystkich o jak najrychlejsze nadesłanie nam sprawozdania o udziale w obchodzeniu Pamiątki Wieczerzy Pańskiej.

SPROSTOWANIE

      W styczniowem wydaniu Teraźniejszej Prawdy Nr. 62 na str. 15. szpalta 1, w wierszu 14-ym od dołu, po słowie ustanowienie, powinno być słowo pamiątki zamiast mszy. A także przy końcu tego samego paragrafu po słowie fałszywe, zostało opuszczone słowo ponieważ.

TERAŹNIEJSZA PRAWDA
I ZWIASTUN CHRYSTUSOWEJ EPIFANII

Miesięczne Pismo Religijne – Dwumiesięcznik
PAUL S. L. JOHNSON, Wydawca i Redaktor

Będąc wolnym od sekt partii, organizacji i wyznań ludzkich, ale przywiązane do Boga, tak jak wyrozumiewa Jego Słowo. Pismo to wydawane jest dla obrony Prawdy Paruzji udzielonej od Pana przez „Wiernego Sługę”, jako podstawy dla dalszego rozwijania Prawdy: dla obrony zarządzeń, czarteru i testamentu, udzielonych od Pana przez „Wiernego Sługę”, jako rzeczy wiążące kontrolujące Korporację i Stowarzyszenia między ludem Prawdy i dla głoszenia i obrony rozwijającej się Prawdy Epifanii , Jako pokarmu na czas słuszny dla Pańskiego ludu wszystkich klas i oddziałów, tak jak upodoba się Panu udzielić.

Dla bezpieczeństwa pieniądze zasyłać należy ze Stanów Zjednoczonych przekazami ekspresowymi , bankowymi i pocztowymi. Z poza granicy Stanów Zjednoczonych tylko przekazami bankowymi. Przy zmianie adresu prosimy nadesłać jak stary tak i nowy adres. Prosimy dać pełny adres u góry każdego listu. Kopia „Teraźniejszej Prawdy” będzie wysłaną darmo, jak dla proszących o to, tak i dla innych osób, jeżeli ich adresy nam będą wysłane. „Teraźniejsza Prawda jest wysyłana biednym Pańskim na tych samych warunkach jak za czasów br. Russella. Odnowienie prenumeraty jest podane na owijaczce każdego wysłanego egzemplarza. Pojedyncza kopia 25centów, roczna prenumerata $1.00 (5 złotych).

poprzednia strona – następna strona