że w tych nadzwyczajnych funkcjach miąć mieć następcę. Twierdzenie, że w jednej Strażnicy z 1909 miał pisać, ze Towarzystwo miało być jego następcą, nie jest prawdziwym. Takiego twierdzenia nie można napotkać w żadnym z jego pism. To twierdzenie zostało urojone, ażeby podtrzymać fałszywe twierdzenie, że Towarzystwo jest przewodem (czyli jak oni mówią kanałem), a w rzeczywistości brat Rutherford, który w ogłoszeniach Towarzystwa jest uznawany za przewód i następcę brata Russella. Brat Rutherford nie jest następcą po onym słudze, jako Pańskie oko, usta i ręka Lecz właściwie on jest „onym złym sługą – Mat. 24: 48 – 51; Zach. 11: 15 – 17. P. 22, 189.

      Pytanie: Czy Towarzystwo ma prawo decydować jaką literaturę mają zbory rozszerzać? i czy członkowie zboru włącznie ze starszymi źle czynią, jeżeli odmawiają zbór od rozszerzania niestosownej im udzielonej od Towarzystwa literatury?

      Odpowiedź: Według testamentu onego sługi oprócz Strażnicy, Towarzystwo nie ma prawa publikować jakiejkolwiek literatury,
kol. 2
oprócz tej, którą on sługa pisał i opublikował; a że Towarzystwo to czyni i wymaga, aby zbory bez żadnego pytania to samo czyniły jest niezwykłym przykładem lewickiej rewolucji i papieskiego absolutyzmu. A że Towarzystwo, brat Rutherford – twierdzi, że ono, a raczej on, ma jedyne prawo do decydowania, co zbory maja otrzymać do rozdawania, rozszerzania i głoszenia zakrawa to na silne papieskie roszczenia, na które nawet żaden papież nie powoływał się odnośnie nauk o przewodzie. Jest to więc obowiązkiem zborów, nie rozszerzać żadnej literatury Towarzystwa, oprócz Strażnicy i tych rzeczy, które brat Russell napisał. A starsi i inni członkowie zboru są obowiązani sprzeciwiać się w czasie zebrań i po zebraniach takiemu papieskiemu absolutyzmowi i lewickiej rewolucji, w których Towarzystwo – brat Rutherford – jest winnym na tym punkcie. Jak wielkie odstępstwo od wolności Chrystusowej (Gal. 5: 1) i od prawa Kościoła, aby doświadczać i próbować wszystkich nauk i dzieł (1Jana 4:1; 1Tes. 5:21), musiało wtargnąć się między naszych drogich braci w Towarzystwie.

LISTY I ZAWIADOMIENIE

PUBLICZNE OŚWIADCZENIE

      Na korzyść wszystkich, których się ono tyczy, mianowicie dla braci w Polsce.
Umiłowany w Panu Bracie Johnson: Łaska i Pokój od Ojca Niebieskiego przez Pana naszego Jezusa Chrystusa niech obfituje w sercu drogiego nam brata i błogosławieństwo Boże niech spływa na brata na tej ziemi aż do zwycięstwa. Drogi Bracie, listy otrzymałem, za które dziękuję Ojcu Niebieskiemu oraz i Tobie. A teraz moi drogi Bracie, odwołam to, w czym zawiniłem i oczerniłem brata Kasprzykowskiego w różnych zborach i na Konwencji (dwa lata temu) w Łosińcu; oraz i na drugiej Konwencji w Biszczy, powtórzyłem to samo w jego obecności i publicznie wycofałem oskarżenia przed całą konwencją, którymi fałszywie oskarżałem brata Kasprzykowskiego i oczerniałem, prosząc zbory i brata Kasprzykowskiego o przebaczenie i prosząc go, ażeby nie pamiętał moich upadków (I podaliśmy sobie dłoń). Serdecznie i z żalem uczyniłem to przeproszenie – Bóg mi świadkiem i prosząc w modlitwach, ażeby nas Ojciec Niebieski błogosławił w bratniej miłości Bożej – 4Moj. 6:24-26. A teraz, mój drogi Bracie Johnson, w oczernianiu brata Kasprzykowskiego z jednego miejsca do drugiego w różnych zgromadzeniach i na konwencji w Łosińcu, ja widzę, że zawiniłem przeciwko Pańskiemu zarządzeniu i przeciwko Tobie, Bracie Johnson, w Twoim stanowisku nad Epifaniczną pracą pielgrzymską. Szczególnie powiększyłem swoją winę przez trwanie w powtarzaniu tych oszczerstw, pomimo Twego powtarzającego napomnienia przeciwko temu; ostatni raz nawet mówiąc mi, że jeżeli będę trwał w tym, to rozerwiesz społeczność ze mną. Bardzo Cię przepraszani i daruj mi moje przewinienia i moje upadki. Z bólem w sercu i ze łzami w oczach żałuję, że tak uczyniłem; i postanawiam więcej nie zawiniać przeciwko Tobie w ten sposób, mój drogi Bracie. Niech Ojciec Niebieski błogosławi brata w pracy Epifanii i w każdej modlitwie modlę się za bratem. – Kol. 3: 13; Efez. 4: 32. Proszę umieścić ten list w Teraźniejszej Prawdzie w styczniowym numerze. Twój brat i spółsługa w Chrystusie, Jan Kusina – Polska.

ODPOWIEDŹ REDAKTORA NA POWYŻSZY LIST.

      Mój drogi bracie Kusina: Łaska i Pokój! Twój z 29 grudnia z listem i życzeniem, aby był umieszczony w Ter. Prawdzie, jako zadość uczynienie za zło, które wyrządziłeś, był z radością otrzymany. Winszuję Tobie, żeś się do tego stopnia upokorzył i wierze, że to będzie błogosławieństwem dla Ciebie i dla drugich. Mam życzenie Ci powiedzieć, że chociaż nie mogę już więcej udzielić Tobie społeczności Kapłańskiej, ponieważ, według Pisma Świętego, była Tobie odmówiona, to dajemy Tobie braterską społeczność. Chociaż nie mogę Cię więcej rekomendować jako pielgrzyma, ponieważ to dałoby Tobie przywilej służyć Kapłaństwu, którego przywileju nie masz prawa wykonywać, to jednak nie będziemy mieli nic przeciwko Twej usłudze dla Młodocianych świętych, czy to jednostkom lub zborom, gdziekolwiek będą żądali Twojej usługi. Modląc się, ażeby Pan strzegł Cię w tym złym czasie od upadku, zasyłając Tobie naszą Miłość chrześcijańską z zapewnieniem, że pamiętamy o Tobie w naszych modlitwach, pozostajemy Twoim bratem i sługą.

      Łaska i Pokój niech będzie od Ojca Niebieskiego przez Pana naszego Jezusa Chrystusa Zbawiciela naszego.

      Wielce umiłowany sługa w Panu Paul S. L. Johnson! Mam zaszczyt w Panu zawiadomić o konwencji zborów Pana w Grand Rapids, Mich., którą urządzili polscy i angielscy bracia 1-go i 2-go stycznia, że Pan nasz Jezus Chrystus zesłał na nas wielkie błogosławieństwo. Przybyli też na Konwencję bracia i siostry ze strony Rutherforda i P.B.I. i byli mocno zachwyceni wykładami brata C. J. Schmidta, wszyscy byliśmy napełnieni Duchem Chrystusowym, a miłość Chrystusowa pałała w sercach i na ustach wszystkich od Pana naszego i tak wielkie błogosławieństwo spłynęło na nas W zebraniu oświadczeń bracia się oświadczali, że już od ośmiu lat szukali tej Prawdy, którą słyszeli 1 i 2 stycznia. Ci, którzy służyli braciom byli bracia Schmidt. Wawrzycek, Bilski, Uchylski, Olson i Van Woorken.

      Pozostaję wierny w Panu

ZAWIADOMIENIE

PAMIĄTKA WIECZERZY PAŃSKIEJ 7-GO KWIETNIA

      Ze względu na to, że jest podane w Teraźniejszej Prawdzie w No. 62, str. 13, w artykule zatytułowanym SPROSTOWANIE o miejscu i sposobie rozpoczynania miesiąca księżycowego, wymaga, abyśmy zmienili datę obchodzenia Pamiątki, podaną w wspomnianym numerze. Właściwa data jest 7-go kwietnia, co następujące obliczenie wykazuje: Wiosenne porównanie dnia z nocą przypada w tym roku, w Greenwich, o godz. 2-giej rano, 21-go marca. Nów księżyca najbliższy wiosennego porównania przypada w Jeruzalem o 2 godzinie, 20 minut i 54 sekund przed czasem w Greenwich, ponieważ liczy się 4 minuty rychlej na każdy stopień długości geograficznej na wschód. Zatem 1-go Nisan przypada 25-go marca, a 14-go Nisan 7-go kwietnia, obie daty o 6-tej godzinie wieczorem. Życzymy wszystkim braciom i siostrom błogosławieństwa Bożego w ich przygotowaniu i uczestniczeniu w tej tak ważnej Pamiątce: Tego roku przypadają trzy 1900-letnie rocznice oryginalnych Pamiątek, a mianowicie: Pamiątka Wieczerzy Pańskiej (7-go kwietnia), Pamiątka Wielkanocy (10-go kwietnia) i Pamiątka Zesłania Ducha świętego (29-go maja). Wierzymy, że każda z tych trzech 1900-letnich rocznic powinna być obchodzoną specjalnie uroczystym zebraniem.

      Prosimy, ażeby zbory i jednostki, obchodzące bez społeczności zboru, podali nam wczas swe sprawozdania, zawiadamiając nas pocztówką o liczbie uczestników i o innych ważnych szczegółach połączonych z obchodzeniem Pamiątki. Dziękujemy z góry za spodziewane łaskawe nadesłanie nam sprawozdania.
Główniejsze Pomyłki
W styczniowym wydaniu Ter. Prawdy, tj. w No. 62, znajduje się wiele pomyłek drukarskich, z których ważniejsze podajemy poniżej:
Str. 6, szpalta 1, wiersze 11 od dołu zapatrywanie powinno być zapytywania.
Str. 7, szpalta 1, wiersze 19 z góry bezładnym powinno być bezwładnym.
Str. 8, szpalta 1, wiersz 34 u dołu – nów czasu powinno być nów podług czasu.
Str. 8, szpalta 2, wiersz 9 z góry – powinno być Kalendarz.
Str. 8, szpalta 2, wiersz 11 od dołu – aheracji powinno być aberracji.
Str. 9, szpalta 1, wiersz 1 z góry – operacje powinno być aberracje.
St. 10, szpalta 1, wiersz 10 z góry – (1920) omawia powinno być (1920) Herald omawia.
Str. 10, szpalta 2. wiersz 3 z góry – głosił powinno być ogłosił.
Str. 12, szpalta 2, wiersz 3 od dołu – powierzamy powinno być powtarzamy.
Str. 13, szpalta 1, wiersz 25 z góry – planów powinno być plonów.
Str. 13, szpalta 2, wiersz 15 od dołu – Jest to możliwym powinno być Jest to niemożliwym.
Str. 14, szpalta 2, w wierszach 20, 51 i 54 z góry – nowin powinno być nowiu.
Wszystko poprawione

poprzednia strona – następna strona