Teraźniejsza Prawda nr 63 – 1933 – str. 24
znajduje się sprawozdanie z wykładu brata Rutherforda, jakie wygłosił 1-go marca na konwencji w St. Louis, gdzie znajduje się następujące podanie: „W chwili, gdy Jehowa przyjmuje ciebie pod tymi warunkami jesteś usprawiedliwionym, spłodzonym. Usprawiedliwienie nie jest dziełem postępującym. Jest to rzeczą, natychmiastową. Jesteś natychmiast przyjęty jako ofiara. Tymczasowe Usprawiedliwienie jest niemożebne. Tymczasowe znaczy próbne. – Pastor Russell z początku myślał, że jest Tymczasowe Usprawiedliwienie, lecz po ściślejszym zbadaniu tej sprawy zmienił swoją myśl na to.
„Zastanawiając się nad jego odrzuceniem raz ustanowionych jasnych doktryn danych nam od Pana przez „Onego Sługę”, nie dziwi mię to wcale, że zaślepił na punkcie Tymczasowego Usprawiedliwienia. Nic też dziwnego, gdy widzimy, jak stara się podtrzymać swoje stanowisko przez okłamywanie drogiego nam Pastora, chcąc go uczynić współwinnym swego błędu. Całe to nieszczęście, że wiele z szczerych owiec Pańskich, daje się łatwo zachwiać każdym wiatrem błędu! A więc dla dobra ich, chcą ci zwrócić uwagę na następujące oświadczenie ustne i pisemne pozostawione nam przez „Onego Sługę”, mając nadzieję, że użyjesz to dla dobra i pobudzenia tych drogich owiec Pańskich, którzy śpią pod urokiem tego nowo wynalezionego „przewodu”, który tak mocno sprzeciwia się i odrzuca nauki prawdziwego przewodu. – Łuk. 12:42.
„W Strażnicy z 15 września, 1916 na stronie 281 brat Russell podaje swój ostatni artykuł tyczący się usprawiedliwienia, gdzie też w kol. 1 par. 5 pisze w sposób następujący: Opisujemy tu człowieka idącego tą drogą (przedstawione przez postępowanie od bramy dziedzińca do drzwi przybytku) i będącego tymczasowo usprawiedliwionym; to znaczy, iż się znajduje na właściwej drodze, czyniąc co możebne, by otrzymać (ożywione) Usprawiedliwienie”.
„Gdy brat Rutherford mówi: że brat Russell myślał z początku, że było Tymczasowe Usprawiedliwienie, to czy on odwołuje się do tego czasu, kiedy brat Russell pisał w powyższej Strażnicy z 15 września 1916 roku? Jeżeli tak, to niech nam powie, kiedy było to później, gdy mówi, że brat Russell później po pilniejszym zbadaniu tej sprawy zmienił swą myśl, wiedząc, że od 15-go września było tylko kilka tygodni do jego śmierci? Jak on fałszywie przedstawia nauki brata Russella, to może nam posłużyć za dowód i to, że brat Russell na kilka dni przed swoją śmiercią dawał objaśnienia tyczące się tego samego artykułu, co jest zarekordowane w książce: Odpowiedzi na pytania (What Pastor Russell said) na stronicy 418, jako odpowiedź na następujące pytanie:
„Porównując artykuły odnoszące się do Usprawiedliwienia w Tomie VI, Cieniach Przybytku i Strażnicy z 15 września 1916: Czy one się zgadzają? Czy brat Russell zmienił swoje poglądy odnoszące się do Usprawiedliwienia?” Odpowiedź: Brat Russell nie zmienił swych poglądów na Usprawiedliwienie. Usprawiedliwienie jest, zawsze było i zawsze będzie Usprawiedliwieniem, a Brat Russell nie mógłby zmienić Usprawiedliwienia ani dla siebie, ani dla kogokolwiek innego!” (Brat Russell w dalszym ciągu na resztę tego pytania odpowiada i pokazuje, jak osoba musi być naprzód na dziedzińcu i postępować do drzwi (zasłony) przybytku i poświęcić się, zanim jej usprawiedliwienie zostaje przez przypisaną zasługę Chrystusową ożywione).
„Komu mamy teraz wierzyć, bratu Russellowi, który krótko przed swoją śmiercią powiedział, że nie zmienił swych poglądów na usprawiedliwienie, czy bratu Rutherfordowi, który mówi, że zmienił? Bez wątpienia, że wielu uwierzy raczej bratu Rutherfordowi. Brat Russell, chodząc w światłości Słowa Bożego mógł daleko więcej widzieć szczegółów odnoszących się do tymczasowego i ożywionego Usprawiedliwienia, to jednak nigdy nie przestał wierzyć w Tymczasowe Usprawiedliwienie, tak jak brat Rutherford chciałby wmówić w niego, że przestał.
„Na ostatnim zebraniu pytań w Los Angeles,
kol. 2
brat Russell, jak podaje Raport Konwencyjny z roku 1916, na str. 306, pyt. 9, mówił: „W dziedzińcu jest pokazane to, co my nazywamy Tymczasowym Usprawiedliwieniem”. Na następnej stronicy kol. 1, par. 1, on tak mówi: „Postęp Tymczasowego Usprawiedliwienia może być dla niektórych bardzo powolnym. Wszystkie te różne stopnie mające łączność z Tymczasowym Usprawiedliwieniem stają się dosyć jasne; ponieważ Boski czas już nadszedł, aby stały się wyraźnymi”. – Potem w 4 – ym paragrafie w odpowiedzi do pytania 11, mówi: „Ci przybliżają się do (ożywionego) Usprawiedliwienia. Te stopnie Tymczasowego Usprawiedliwienia na dziedzińcu prowadzą ich tylko do miejsca ożywionego usprawiedliwienia”.
„Te i tym podobne ustne i pisemne wypowiedzenia, jakie nam pozostawił Wierny Sługa w ostatnich dniach swego życia, powinny przekonać każdego poszukiwacza Prawdy, że brat Russell ponad wszelką wątpliwość nigdy nie zmienił doktryny odnoszącej się do Tymczasowego Usprawiedliwienia, lecz trzymał się jej wiernie aż do końca. Odrzucenie tej nauki byłoby odrzuceniem i pomieszaniem wielu Pism ważnych zarysów z Cieni Przybytku. Jak mógłby ktoś ocenić Miedziany Ołtarz, umyć się w Umywalni i być przywiązanym do drzwi Przybytku w celu poświęcenia się i aby przez to mógł ożywić swoje Usprawiedliwienie, gdyby najprzód nie znajdował się na dziedzińcu, w stanie Tymczasowego Usprawiedliwienia? (Zobacz Cienie Przybytku str. 20, 21). Bo przecież Miedzianego Ołtarza i Umywalni nie wynoszono do Obozu, aby ci co nie byli tymczasowo usprawiedliwieni mogli się przygotować do ofiarowania! W jakie zamieszanie pojęć wprowadza brat Rutherford tych, co w taki łatwowierny sposób przyjmują jego odrzucenie tej tak ważnej doktryny! „Do zakonu raczej i do świadectwa, a jeżeli nie mówią według słowa tego, to dlatego, że nie mają światłości w sobie”. I jeżeli ślepy prowadzi ślepego, obaj w dół wpadają”. Lecz jak wielką pociechę mamy z tego, że Wybrani nie będą zwiedzieni! Niech Pan w ciągu dalszym używa Ciebie w tej błogiej pracy wyzwalania Maluczkiego Stadka od sideł łowczych i chorobliwej zarazy! Twój brat w Panu – R. G. Jolly”.
Do powyższych zdań z nauk naszego Pastora, odnoszących się do Tymczasowego Usprawiedliwienia, możemy dodać jeszcze jeden wyjątek z Przedmowy do tomu VI, która została napisaną 1-go października 1916 roku, tj. w miesiącu śmierci jego, ażeby oprócz innych rzeczy wyjaśnić przedmiot o tymczasowym i ożywionym Usprawiedliwieniu. Przed rokiem 1909 „Wierny Sługa” nie widział tymczasowego Usprawiedliwienia działającego podczas Wieku Ewangelii. Dlatego gdy tom VI został wydany, w roku 1903, nie widział żadnej różnicy między tymi dwoma formami usprawiedliwienia we Wieku Ewangelii. Tak jak powiedział tak też i napisał Przedmowy do tomów, oprócz tomu I, ażeby rzeczy tam znajdujące się lepiej wyjaśnić. Celem napisania Przedmowy do tomu VI było wyjaśnienie przedmiotu o Usprawiedliwieniu. Poniżej podajemy trzy paragrafy z tej Przedmowy, a mianowicie paragrafy (7-9), które traktują o Usprawiedliwieniu. Ta cała Przedmowa znajduje się w Ter. Prawdzie w num. 45 na str. 27.
„Przedmiot Usprawiedliwienia nie zmienił się, ale się. rozszerzył i wyjaśnił. Gdyby autor pisał ten tom dzisiaj, porobiłby pewne zmiany w doborze wyrazów, ale bez żadnej rzeczywistej zmiany pod względem znaczenia i zastosowania słowa Usprawiedliwienie.
„Obecnie widzimy, że Usprawiedliwienie do życia jest jedną rzeczą, a Usprawiedliwienie do mniejszej lub większej przyjaźni z Bogiem jest drugą. Abraham, na przykład, i wierni przed zesłaniem Ducha Świętego, byli usprawiedliwieni do przyjaźni z Bogiem i pozostawali w mniejszej lub większej styczności z Nim przez modlitwę itd.; ale nie mogli oni posiadać pełnego Usprawiedliwienia, dopóki krew pojednania nie została przelana i dopóki nie została przedłożona i przyjęta przez Boską Sprawiedliwość przez Ojca. Tak samo o grzeszniku zbliżającym się. dziś do Pana