Teraźniejsza Prawda nr 63 – 1933 – str. 21
żadnej posługi, o czym później wszyscy się dowiedzą. Gdyby im właściwie służył, prowadziłby ich do bramy i do przeznaczonego człowieka (wykazał i wykazywał by im ich rewolucję), a to doprowadziłoby ich do takich doświadczeń, które by im dopomogły do ich uleczenia. Lecz tych rzeczy (potrzebnych dla ich uleczenia) on nie czyni. Po czwarte nie karmi – wzmacnia – tego co stoi – tymczasowo usprawiedliwionych. Ci stanowią klasę, która stoi na miejscu, ponieważ powinna postąpić do poświęcenia. Nie uznając takiej klasy nic więc dziwnego, że nie może jej nakarmić i wzmocnić, ponieważ nie uznaje tymczasowego usprawiedliwienia, Z tego powodu nie wykonywa pracy według warunków wymaganych przez te cztery klasy ludu Bożego. Innymi słowy, odmawia udzielenia tym czterem Klasom owiec Pańskich specjalnej służby, jaka jest wymagana z rąk pasterza, a której by udzielił prawdziwy pasterz. Z powodu takich opuszczań, on jest jedynym i najbardziej niesumiennym pasterzem. Ten ustęp Pisma Św. nie może odnosić się do żadnego innego wybitnego wodza z wszystkich grup ludu Pańskiego, jak tylko do prezydenta i wodza Towarzystwa. A dlaczego? Ponieważ żaden z innych wodzów, oprócz niego, nie może być obwiniony względem wszystkich czterech klas owiec Pańskich. Jest prawdą, że niektórzy z innych wybitnych wodzów nie nawiedzają Maluczkiego Stadka, że niektórzy nie leczą Wielkiego Grona i że niektórzy nie szukają Młodocianych Świętych, lecz wszyscy z nich z wyjątkiem brata Rutherforda, karmią przynajmniej tymczasowo usprawiedliwionych. Dlatego też brat Rutherford jest jedynym z wybitnych wodzów wszystkich grup ludu Pańskiego w Prawdzie, który winien jest tych grup wszystkich grzechów opuszczenia. I dlatego on jest tym głupim pasterzem z Zach. 11:15-17.
Pragniemy teraz zwrócić uwagę drogich czytelników na różnice gramatyczne w zaimkach w wyrażeniu „tych którzy są odcięci” (obłąkanych w pol. Biblii), i w wyrażeniach „młodego” czyli „tego, który jest młody” (jagniątek w polskiej Biblii), „złamanego” czyli „tego który jest złamany” i „tego co ustanie.”
Pierwszy zaimek „tych” – jest w hebrajskim w liczbie pojedynczej. Dlaczego jest ta różnica? Wierzymy, że jest to z następujących przyczyn: ostatnie trzy odnoszą się do trzech całych klas uważanych w każdym wypadku jako klasa zbiorowo i dlatego jest omawiane o każdej klasie z osobna jako o całości, tak jak i brat Rutherford zaprzecza obecnej egzystencji każdej z tych trzech klas, jako takiej. Lecz w wypadku odnoszącym się do Maluczkiego Stadka, jak już nieraz wskazywaliśmy na to w tym piśmie, że większość jego jest rozproszona pomiędzy wszystkimi Lewickimi grupami, a również niektórzy z jego przedstawicieli chociaż w mniejszości znajdują się w ruchu Epifanicznym, który jest urzędowym ruchem Maluczkiego Stadka; a oni – nie jako cała klasa Maluczkiego Stadka, lecz niektóre jednostki tej jednej całej klasy – są szczególnie „tymi, którzy są odcięci”. Najwięcej brat Rutherford nie odwiedza tych „odciętych”. Gdy zaczęło się rozdzielenie w 1917, wszyscy ci, których nazywał „Opozycją” byli wtenczas w Ruchu Epifanicznym a ten ruch otwarcie sprzeciwia się rewolucji Wielkiego Grona. Gdy później niektórzy z tego ruchu tak samo uczynili rewolucję, wypadli z ruchu Epifanicznego. Ewentualnie wszyscy, którzy stracili korony wypadną z ruchu Epifanicznego. Różnica w powyżej wykazanych wyrażeniach gramatyczn. jest ilustracją akuratności Jehowy w używaniu takich wyrażeń na określenie Jego myśli, które znamionują akuratny postępek brata Rutherforda, naprzód przeciwko Świętym w Epifanii, którzy są częściami a nie całością Maluczkiego Stadka w ciele; dlatego też jest mowa o nich jako o części, a nie jako o całości. Podczas gdy o tych trzech pozostałych klasach jest omawiane o każdej z osobna, jako o całości, a nie jako o częściach każdej klasy.
GRZECHY ZLECENIA
Wiersz 16 podaje dwa grzechy zlecenia, które brat Rutherford popełnił i jeszcze popełnia: (1) że je mięso tłustych i (2) kopyta ich postrąca. Rozbierzmy teraz po porządku
kol. 2
te dwa punkty. Wszyscy dobrze wiemy o tym, że w symbolach Biblijnych tłuszcz wyobraża Miłość i miłującą gorliwość. Dlatego też ci, którzy są tłustymi, trafnie wyobrażają braci, którzy są napełnieni miłością i miłującą gorliwością. Tłuści w tym ustępie wyobrażają miłujących i gorliwych członków Maluczkiego Stadka. W symbologii biblijnej mięso wyobraża posiadłości i władzę To stanie się nam jasnym, gdy przypomnimy sobie następujący tekst: „A ci (dziesięć królów) jeść będą mięso jej” (wszetecznicy). Obj. 17: 16, które brat Russell właściwie wytłumaczył, że przedstawia to dziesięć królestw zabierających kościołowi katolickiemu pewne posiadłości i władze należące do rządu, szczególnie jego ziemską władzę i jego władze, wypływające z połączenia kościoła i państwa. Dlatego wyrażenie „mięso tłustych jeść będzie” znaczy, że brat Rutherford będzie przywłaszczał dla siebie urzędowe władze i posiadłości pozaobrazowego Eliasza. Jak on to uczynił? Odpowiadamy, że w różny sposób: (1) Przez zagarnięcie dla siebie władzy Komitetu Wykonawczego za pomocą różnych agitacji, samochwalstwa i samo wywyższenia; (2) przez przywłaszczenie 'władzy nad zarządem; (3) Przy pomocy bezprawnego przywłaszczenia sobie władzy dokonał wyrzucenia nas ze stanowiska specjalnego przedstawiciela towarzystwa, z władzami w każdym kraju, które mieliśmy odwiedzać, oprócz Stanów Zjednoczonych, a to było tylko jednym z wielu jego czynów po przywłaszczeniu sobie władz zarządu; (4) przez wyrzucenie czterech dyrektorów zarządu, którzy chcieli przeszkodzić mu w jego ambitnych zamiarach przywłaszczenia władzy; (5) przez zwolnienie ze służby w Betel tych, którzy sprzeciwiali się jego przywłaszczeniom władzy; (6) przez uwolnienie od posługi pielgrzymskiej tych, którzy również sprzeciwiali się jego przywłaszczeniom władzy; i (7) przez jego wpływ i agitację w zborach, ażeby tym starszym i diakonom, którzy nie chcieli uznać wtenczas „Obecnego Zarządu” i reguł Towarzystwa – a właściwie, przywłaszczenia władzy przez brata Rutherforda – ażeby przed czasem nie dopuścić takich starszych i diakonów w ponownych wyborach na urzędy, które posiadali. Tym siedmiorakim sposobem – wykonywanym z wielką jego niesprawiedliwością i nieopisaną hipokryzją – ukradł płaszcz od przedstawicieli członków pozaobrazowego Eliasza. W ten sposób rzeczywiście jadał mięso tłustych.
Drugi grzech zlecenia, którym obwinia go wiersz 16, jest podany w słowach: „kopyta ich postrąca” (w kawałki pourywa). Kopytka czyli racice owiec są ich stopami, a stopy w symbolach biblijnych zwykle wyobrażają postępki, czyny (Przyp. 5: 5; Psalm 119: 101, 105; Łuk. 1: 79; Żyd. 12: 13). Poutrącać racice owcom znaczyłoby okaleczyć je do tego stopnia, iż nie mogłyby prosto chodzić, ale chodziłyby krzywo; i jak wiemy brat Rutherford z powodu fałszywego przedstawienia powykrzywiał postępki i uczynki przedstawicielskim członkom pozaobrazowego Eliasza, zadając im tym gwałt wielki. Ich właściwy sposób odnoszenia się przeciw niemu i innym uzurpatorom on za to powykrzywiał czyli przedstawił ich charakter i postępki w fałszywym świetle. Powykrzywiał ich uczynki odnoszące się do ich charakteru, celu, postępowania i ducha, twierdząc nawet, że uczynki ich były podobne do szaleńców, maniaków i ludzi pragnących zniszczenia pracy Pańskiej, (braciom polskim jest wiadomo, jak ogłaszano rezygnację niektórych pielgrzymów, którzy nie mogli zgodzić się z fałszywymi naukami głupiego pasterza i jak używano wyrazów pobłądził, zwariował itd.) a siebie przedstawiał jako obrońcę (?) tej pracy, który ze smutkiem musiał się im sprzeciwić! Na dowód jego fałszywych przedstawień czyli powykrzywiania ich postępków i czynów zauważcie fałsze i zupełne przekręcania faktów kontrowersji w obu wydaniach „Przesiewań Żniwa”, jego kampanię wyborczą, i jego fałszywe przedstawienia ich urzędowych i osobistych uczynków przez pielgrzymów po zborach. Po dokonaniu tych fałszywych przedstawień przed szczerymi, nic nie podejrzewającymi braćmi, z powodu wielkiego złudzenia i hipokryzji głupiego pasterza, wynik tego był taki, że symboliczne