do ogłoszenia Prawdy na czasie. Bo jak mógłby On używać ich nadal jako Swoje mówcze narzędzia, jeśliby oni z radością nie upokorzyli się i nie przyznali się do swych niedomagań, oraz nie radowali się w ogłoszeniu postępującego światła? Gdyby nie chcieli tego uczynić to byłoby niemożebnym dla Pana używać ich do przedstawiania postępującej Prawdy przeciwnej ich poprzednim błędnym przedstawieniom. Dziękujemy Bogu, że jako część matki po córce zostaliśmy oczyszczeni z jeszcze jednego szczegółu błędu i jesteśmy uświęceni przez jeszcze jeden szczegół postępującej Prawdy. Niechaj to błogosławieństwo będzie udziałem całego Izraela Bożego służącego Prawdzie. Kilka lekcji pomocnych mieści się dla nas wszystkich w tym doświadczeniu, a mianowicie, nie spodziewajmy się ani nie wymagajmy, ażeby mówcze narzędzia, kapłani, byli bez błędu;
kol. 2
ale radujmy się z nimi w ich stopniowym oczyszczaniu się z błędu (3 Moj. 12), i nie odrzucajmy ich, gdy błąd jest wykazany, ale połączmy się z nimi w oczyszczeniu się zeń. I pamiętajmy wszyscy o tym, że takie oczyszczania i takie postępy w Prawdzie, będą trwały nadal, aż wszystka Prawda zostanie do roku 1954 zupełnie oczyszczoną. Ten fakt dopomoże nam, iż nie potkniemy się, gdy takie oczyszczenia będą postępowały.

      Nasze daty odnoszące się do Piramidy do lat 1846, 1914, 1917 i 1920 są właściwe i nie wchodzą do szczegółów podanych powyżej, gdyż są oparte na czasie słonecznym, a nie księżycowym i to na czasie opartym we Wschodnich Stanach Zjednoczonych, gdzie wszystkie odnośne wypadki już się wypełniły.

kol. 1

TO JEST CIAŁO MOJE
– TO JEST KREW MOJA

(P. 1922 – 52)

      Pamiątka, która tego roku przypada wieczorem 8-go kwietnia, prędko się przybliża i artykuł tyczący się jej będzie teraz szczególnie na czasie. Za przedmiot tego artykułu weźmiemy słowa wyjaśniające ustanowienie tej Pamiątki jak zapisane w Ewangelii Mateusza i Marka. O znaczeniu żadnych innych słów biblijnych nie było tyle ostrych sporów prowadzonych jak o te, które używamy za przedmiot tego artykułu. Tak jak w innych doktrynach Pisma Świętego, tak i w tej, Szatan nasiał wiele błędu. A ponieważ on był przyczyną zaprowadzenia mszy, której główną doktryną jest przeistoczenie i punktem środkowym w obrzydliwości spustoszenie, on więc był tym, który wprowadził tak wiele błędów odnoszących się do Wieczerzy Pańskiej. Ogólnie mówiąc, są dwa poglądy, z odmiennymi odcieniami, tyczące się znaczenia słów, „to jest ciało Moje” – „to jest krew Moja”: do pierwszej grupy poglądów należą nauki uczące o rzeczywistej obecności ciała i krwi Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej; do drugiej grupy należą nauki uczące o reprezentacyjnym znaczeniu chleba i wina w Wieczerzy Pańskiej. Bardzo wiele dowcipu potrzeba było w tłumaczeniu i bronieniu doktryny o rzeczywistej obecności. Wierzymy, że nie ma żadnej aktualnej obecności prawdziwego ciała i krwi Chrystusowej w Wieczerzy Pańskiej, jak to utrzymują ci, co nauczają o prawdziwej obecności; ponieważ uważamy chleb i wino jako reprezentacje ciała i krwi Pańskiej. W krótkości zegzaminujmy te oba poglądy.

      Najsamprzód rozpoczynamy egzaminację doktryny o prawdziwej obecności, tj., że słowa, „to jest ciało Moje” „to jest krew Moja”, uczą, że rzeczywiste ciało i krew Jezusa są obecne, gdy są podawane komunikantom. Zastanowimy się nad trzema głównymi poglądami tej doktryny; pierwszy z nich jest pogląd Kościoła rzymsko katolickiego o przeistoczeniu, to jest o rzeczywistej przemianie chleba i wina w ciało i krew Jezusa podczas wypowiadania przez księdza słów konsekracyjnych: „to jest ciało Moje” – „to jest krew Moja”. Rzymsko katolicy przyznają., że chociaż chleb i wino pozostają jako postacie, tj. wygląd, kształt, smak, kolor, waga itp., chleba i wina, po ich konsekracji, to jednak twierdzą oni, że w rzeczywistości te postacie tracą istotę chleba i wina, a przybierają istotę prawdziwego ciała i krwi Chrystusowej. To ciało i krew Chrystusowa czyli Chrystus będąc tak stworzony, jest ponownie ofiarowany przez księdza podczas mszy za grzechy żywych i umarłych. To wskazuje na zasadnicze pokrewieństwo przeistoczenia do mszy. Przeciwko temu poglądowi stawiamy następujące zarzuty:

      (1) Pogląd rzymsko – katolicki wymaga zmiany w wyrażeniu wyjaśniającym ustanowienie mszy tak, że gdyby ich pogląd był właściwy, te słowa powinny brzmieć inaczej, a mianowicie to było przemienione w ciało Moje; to było przemienione w krew Moją. Fakt, że oni nauczają doktrynę, której znaczenie wymaga zmiany w wyrażeniu wyjaśniającym jej ustanowienie, dowodzi, że ich twierdzenie o właściwości ich tłumaczenia jest fałszywe, wyrażają się w dosłownym znaczeniu.

      (2) Biblia sprzeciwia się ich poglądowi., Bo gdyby ich pogląd był właściwy, to byłoby niewłaściwym po konsekracji elementów, mówić o jedzeniu ciała i piciu krwi Chrystusa. Ale Biblia nazywa pięć razy jeden z tych elementów chlebem po jego konsekracji i podczas jedzenia tegoż, (1Kor. 10:16, 17; 11:26-28); i we wszystkich tych ustępach,
kol. 2
oprócz drugiego Biblia używa znanej nam figury kielicha, zamiast tego, co kielich zawiera, nazywając ten drugi element „kielichem”, a na innym miejscu określa zawartość tego kielicha, po jego konsekracji i podczas jego picia, jako rodzaj winnej macicy, tj. wino (Mat. 26:29; Mar 14:25). Więc Biblia przez nazywanie elementów chlebem i winem po ich konsekracji i podczas ich spożywania przeczy doktrynie o przeistoczeniu.

      (3) Fakty dowodzą, że chleb i wino pozostają chlebem i winem po konsekracji tych elementów. To co następuje, są to niektóre z tych faktów, które tego dowodzą. Krew nie upija, ale wino upija. Często księża po odprawieniu wielu mszy wypijają tyle wina, że upijają się. Więc to jest dowodem, że piją wino, a nie krew. Analiza chemiczna może wykazać, że jest tam akuratnie ta sama ilość, gatunek i proporcja pewnych chemicznych elementów w danej ilości chleba po konsekracji, jaka była przed konsekracją; podczas gdy w ludzkim ciele nie będzie się znajdować ta sama ilość, proporcja i rozmaitość chemicznych elementów. Nadto, ilość, gatunki i proporcje chemicznych elementów będą się różniły w analizach różnych konsekracyjnych chlebów w proporcji do zmian w mieleniu zboża na mąkę, która powoduje, iż się różnią w proporcji węglanów, nitratynów, fosforanów i soli mineralnej. Analiza chemiczna wina dowodzi to samo. Ale elementy ciała i krwi Chrystusowej pozostałyby takie same. Przeto te fakty dowodzą, że nie ma żadnej zmiany w substancji chleba i wina po konsekracji przez rzymskich kapłanów. Inne argumenty również zbijają doktrynę o przeistoczeniu: ale ponieważ stosują się również przeciw tym drugim dwom poglądom o „rzeczywistej obecności”, będziemy więc omawiali je w łączności z punktami przeciw wszystkim trzem poglądom o „rzeczywistej obecności”.

PRAWDZIWA OBECNOŚĆ BŁĘDEM

Niektóre z wschodnich sekt chrześcijańskich uczą o społeczności czyli łączeniu się chleba i ciała, wina i krwi. Kościół Luterański i niektóre sekty Episkopalne mają nauki, które możnaby nazwać instrumentalizacją, choć one nie używają tego wyrazu; ponieważ nauczają, że za pośrednictwem chleba i wina, które pozostaje takie same podczas nabożeństwa, prawdziwe ciało i krew Jezusa są podawane komunikantom. Przeto, przeistoczenie, społeczność i instrumentalizacja posiadają wspólną myśl o „prawdziwej obecności”. Zarzuty, jakie teraz postaramy się przedstawić, stosują się zarówno przeciw wszystkim trzem teoriom.

      (1) Opis biblijny, o pierwszej Wieczerzy dowodzi, że Jezus nie dał Swego rzeczywistego ciała i krwi Swoim uczniom: (a) Jego krew nie była jeszcze przelana, gdy On ustanawiał Pamiątkę Wieczerzy, ale była w Jego żyłach; dlatego nie mogła być w kielichu, (b) Jezus, błogosławiąc chleb, trzymał go w Swoim ręku, objaśniając równocześnie ten czyn słowami „To jest ciało Moje”; a zatem to, co On im podawał nie było ciałem, lecz chlebem. c) Jezus nie wstał z miejsca i nie podawał Siebie w ręce każdego z Jego uczniów; ale podając chleb, pozostawał na miejscu, (d) Uczniowie nie podawali sobie Jego ciała i krwi, ponieważ i oni pozostawali na miejscu, (e) Przecież uczniowie nie wkładali do ust ciała Pańskiego, bo rzecz naturalna, że byłoby za duże, aby je można było do ust włożyć; a po drugie, że Pan wciąż siedział na miejscu Swoim, będąc zajęty mową do uczniów, (f) Uczniowie nie jedli ciała i krwi Jego; ponieważ tak ciało jak i krew pozostawały na

poprzednia strona – następna strona