Teraźniejsza Prawda nr 62 – 1933 – str. 11
Opuściliśmy żydowskie daty odnoszące się do 14-go Nisan, ponieważ one są te same, co nasz Pastor podaje, oprócz tych trzech wyjątków nadmienionych powyżej. Czas odnoszący się do księżyca wzięliśmy z kalendarza Whitaker’a, znanego brytyjskiego autorytetu. (Ci, którzy pragnęliby posiadać daty kalendarza żydowskiego mogą za 25c (2.25 złp..) nabyć sobie egzemplarz „Kalendarza Żydowskiego na sto lat 1824-1924” adresując do: Jewish Publication Society of America, N. Broad Street, Philadelphia, Pa., U.S.A.). Ażeby zredukować powyżej podany czas miejscowy w Greenwich na odnośny czas w miejscu zamieszkania, potrzeba tylko dodać 4 minuty na każdy stopień na Wschód, a odliczyć 4 minuty na każdy stopień na Zachód od Greenwich. Ale metoda liczenia od Jeruzalemu zmieniłaby te tabele i daty.
Przypatrując się uważnie powyższej tabeli czasu, możemy łatwo zauważyć, że tylko trzy razy w tych datach, jak było powyżej wykazane, nasz Pastor ogłosił obchodzenie Pamiątki na wieczór przy pełni dnia księżycowego. Dlatego Herald i jego zwolennicy powinni przestać nalegania na to, że powinniśmy stosować się do obchodzenia Pamiątki według rad naszego Pastora i obierać dzień, w którym przypada pełnia księżyca za 14 Nisan, bo jeżeli byśmy przedtem nie mieli daty obliczonej według astronomicznych obliczeń, to różnego rodzaju pomyłki mogłyby się zakraść do dat kalendarzowych, tak przed, jak i po danej dacie, szczególnie mając wzgląd na dość często zachodzące „aberracje” czyli „ekscentryczności” (zboczenia w obrocie księżyca dookoła ziemi) jak to mamy podane w ang. Strażnicy z 1906 roku, str. 20, 21. Tak jak nasz Pastor nie zważał na błędną regułę podaną w Encyklopedii McClintock’a i Strong’a stosując się do niej tylko raz jeden, tak i my nie będziemy się do niej stosowali, ilekroć będzie ona stać w opozycji do właściwego dnia 14, miesiąca Nisan.
Niektórzy źle rozumieją następujące wyrażenie naszego Pastora: „Rok żydowski zaczyna się na wiosnę po wiosennym porównaniu dnia z nocą, gdy się ukaże nów księżyca itd.”, mniemając, że to znaczy, że nów księżyca musi być widziany zanim się miesiąc rozpocznie. Że to nie jest jego myślą, jest widoczne z tego faktu, że oprócz trzech wyjątków jego daty Wielkanocne opierały się na 1-szym Nisanie, który był pierwszym dniem nowego księżyca, najbliższym Wiosennego porównania. W tych wypadkach kierując się błędną regułą McClintock’a i Strong’a, ogłosił on datę Wielkanocną nie zważając na 1-go Nisan, podając ją na wieczór przy pełni księżyca. Na następne dwa punkty nasz Pastor dał nam właściwe reguły do przestrzegania (1) wieczór 14 – ty Nisan, wskazany przez Boga, który( On wskazuje na niebie, a nie koniecznie przez kalendarz żydowski) jest jedyną właściwą datą Wielkanocną; i (2) wieczorem tegoż dnia i tego samego dnia słonecznego wszędzie wszyscy bracia i siostry mają obchodzić tę Pamiątkę. Dlatego ogłosiliśmy wieczór 1-go kwietnia jako właściwą datę: obecnego roku (1920) i dziwimy się: dlaczego Strażnica i Herald ogłosili sprzecznie z datą żydowską 2-go kwietnia jako datę Wielkanocną? Ciekawi jesteśmy, czy czasem ten spór o datę Wielkanocną nie jest również sposobem, jaki nasz Pan używa na objawienie Wielkiego Grona?
Przypominamy, że w naszym numerze ang. z lutego (1921), zgodnie z myślą naszego Pastora (S.’15, 70, par. 1; S.07, 88, par. 3), ogłosiliśmy datę Wielkanocną na 23go marca. Po tym czasie tak Strażnica jak i Herald ogłosiły datę żydowską na 21-go kwietnia, oba pisma ogłaszając błędną datę, pogwałciły właściwą regułę Pastora Russella, podaną w Strażnicy (S.’15, 70; S.’07, 88, par. 3), do której Strażnica odnosiła się przychylnie zeszłego roku, zob. Strażnicę ang. 1920, 45, par. 8. Herald z 15-go marca, ze swoją zwykłą metodą ukrywania faktu, że on nam odpowiada opublikował artykuł, w którym starał się podtrzymać swoją datę, a obalić datę marcową. W tym artykule
kol. 2
Herald wskazuje na swe zawiadomienie o Wielkanocy w num. z 15 lutego 1921, (Herald ’21, 61), gdzie znajduje się ich uwaga u spodu stronicy, odnosząca się do ich wydań z lat 1919 i 1920, które twierdzą, że nów księżyca, następujący po wiosennym porównaniu wskazuje na 1-szy Nisan. W taki to więc nieszczery sposób unikają oni wyraźnej wzmianki o tym fakcie, aby tym sposobem mogli ukryć ten fakt, że to oni są w niezgodzie z myślą naszego Pastora, która została wyrażoną w powyższym jego świadectwie i udowodnioną przez następujące Pamiątki, że każda data powinna w sobie zawierać nów księżyca przed wiosennym porównaniem, 27 marca 1896, (S.’96, 43); 30 marca, 1899 (S.’99, 18); 2Kwietnia, 1901, (S ’01, 76); 29 marca 1904 (S ’04, 34); 28 marca, 1907 (S ’07, 34); 31 marca, 1912 (S ’12, 58); 28 marca, 1915 (S ’15, 34); tym sposobem oni starają się utrzymać swoich czytelników pod wrażeniem, że ich błędna reguła jest właściwą, tj., że nów księżyca dopiero po wiosennym porównaniu wskazuje na 1 Nisan. Dalej Herald oświadcza w ten sposób: „Wierzymy, że brat Russell w późniejszych latach swego życia przyjmował sposób ogłaszania dat Pamiątkowych od Żydów i według żydowskiej metody obliczania”. Na to odpowiadamy: rok 1914 był jednym z „późniejszych lat jego życia”, wszakże ogłosił 14 Nisan w owym roku na 10-go kwietnia wieczorem (S ’14, 82), gdy zaś Żydzi ogłosili wieczór 9 kwietnia (Zob. Żydowski Kalendarz na 100 lat). Ta odmienna data, przyjęta „w późniejszych latach jego życia”, nie tylko, że stoi w sprzeczności z twierdzeniem Heralda, ale jest zgodną z wyraźnym oświadczeniem „Onego Sługi” uczynionym w wcześniejszych latach jego życia w Strażnicy ang. jeszcze w roku 1899, str. 18, w której oświadcza, że nie powinniśmy zachowywać daty żydowskiej, gdy ta data jest błędną, lecz powinniśmy raczej przyjmować datę wskazaną nam przez kalendarz, jaki Bóg uczynił na niebie.
Na innym miejscu Herald znowu oświadcza: „Zeszłego roku (1920) rok żydowski był uważany jako zaczynający się około 21go marca”. Takie określenie nie jest akuratne; ponieważ rok ich zaczął się 19-go marca. Dlaczego taka nieakuratność. Czy dlatego, aby ukryć fakt, że Herald zeszłego roku ogłosił, że nów księżyca po wiosennym porównaniu decyduje kiedy rozpoczyna się 1-szy Nisan, ogłosił datę 2-go kwietnia na obchodzenie Pamiątki, opartą na tym, że 1-szy dzień miesiąca Nisan rozpoczyna się 20-go marca data, która była w obu razach odmienną od daty żydowskiej podanej zeszłego roku (1919) i do tego jeszcze sprzeczną z regułą Herald’a, wyrażoną w związku z ogłoszeniem ich daty 2-go kwietnia, jako daty właściwej, że nów księżyca po wiosennym porównaniu wykazuje dzień 1-go Nisan? Herald znowu cytuje z bezimiennego żydowskiego autorytetu co następuje: „Rozpoczęcie żydowskich miesięcy były decydowane przez pierwsze ujrzenie nowiu księżyca”. To jest zgodne z Talmudczynymi bajkami (Talmud jest prawie tak samo niewiarygodnym co do faktów jak pogańskie Mitologie), lecz sprzeczne z Pismem Św., które dowodzi, że Żydzi decydowali przed czasem datę nowiu księżyca i wiedzieli jego datę zanim nów księżyca mógł być widziany – 1Sam. 20:5, 18.
BIBLIA I LOGIKA
Chociaż Herald ukrywa fakt, że kalendarz żydowski jest często niezgodny z regułą odnoszącą się do obliczania 1-go Nisan, jednakowoż domaga się, abyśmy przyjęli kalendarz żydowski ponieważ dowodzi, że jest biblijny i logiczny. Z tym zdaniem nie zgadzamy się i odpowiadamy co następuje: (1) Biblia nigdzie nie podaje wyraźnie metody na obliczanie rozpoczęcia się miesiąca Nisan ani żadnego innego miesiąca, a tym mniej arbitralną metodę kalendarza żydowskiego; (2) kalendarz żydowski w teraźniejszym użyciu jest pogańskiego pochodzenia, ponieważ został wynaleziony przez ateńskiego pogana, Meton’a, który żył około 432 lat przed Chr. (S ’08, 35, kol. 2, par. 1). Jedyną zmianę, jaką Żydzi zaprowadzili w tym kalendarzu, było to, że zapobiegli, aby dwa lata mające po 13 miesięcy księżycowych następowały jeden po drugim: (3) Żydzi nie przyjęli tego pogańskiego kalendarza za czasów Biblijnych. (4) Zaczęli go używać dopiero około 360 lat po Ch.,