poprzednia strona – następna stronalecz w niektórych wypadkach zauważyliśmy, że to nie były łagodne i zdrowe tarcia, lecz spory, które są szkodliwe dla odnowionego serca i umysłu; i wierzymy, że na tym właśnie punkcie powinniśmy dać słowo przestrogi. Nie bądźmy za pewni lub dogmatyczni w naszych poglądach i wypowiedzeniach, mianowicie co do spraw osobistych. Niech każdy z nas zaprze się swego własnego pierwszeństwa na korzyść drugich, jak św. Paweł radzi nam do Rzymian w 14-ym rozdziale. Nawet w sprawach doktrynalnych bądźmy długocierpliwymi z niemowlątkami i mniej zdolnymi braćmi, abyśmy ich nie odstręczyli. A w sprawach osobistych pamiętajmy o tym, iż mamy być pełni miłości, długocierpliwości i przebaczający nawet tym, którzy nam przykrość wyrządzają.

      Ma się rozumieć, że nastąpienie na nagniotek sprawia przykre uczucie, lecz pomimo tej przykrości bądźmy jednak pełni miłości długocierpliwości i przebaczania jedni drugim, przyjmując przykrość w cichości, a niech ona nie będzie okazją do sporu i kłopotu dla braci, jeżeli można to znieść dla dobra wszystkich. „Bo jeśli jedni drugich kąsacie i pożeracie, patrzajcież, abyście jedni od drugich nie byli strawieni” (Gal. 5: 15). Niech drogi nasz Pan tak napełni nasze serca Prawdą i Duchem Prawdy, że będziemy jedni drugich więcej miłowali, aniżeli samych siebie, a przeto będziemy błogosławieństwem a nie kamieniem obrażenia dla drugich. Nie patrzmy jedni na drugich, jako na przedmiot, z którego moglibyśmy ciągnąć dla siebie korzyści, lecz jako na przedmiot któremu moglibyśmy udzielić korzyści kosztem nas samych, tak jak i Chrystus to czynił.

      Nasze sprawozdanie finansowe jest stanowczo największym ze wszystkich lat, tak w dochodach, jak rozchodach. Największą sumę, jaką kiedykolwiek przedtem otrzymaliśmy, przysłano nam w tym roku jako pomoc na opłacenie wydania tej książki, jaką obiecaliśmy napisać. Jako sprawa finansowa musiała być ta suma zapisaną w sprawozdaniu jako fundusz Prawdy i jako dochód i rozchód; lecz ta ofiara nie może być użytą na opłacenie innych wydatków, ponieważ była ofiarowaną na pewien określony cel. Pewne mniejsze sumy były również ofiarowane na ten sam cel. A więc to wszystko razem przedstawia się jako największy rok finansowy. Ma się rozumieć, iż ten rok byłby się przedstawił jeszcze większym finansowo, gdyby wszystkie wydatki zborów mające łączność z wizytami pielgrzymów i urządzonymi konwencjami były nam nadsyłane. Jeszcze jedna rzecz jest przyczyną naszych mniejszych dochodów, jaka nie powinna być. Z powodu depresji ukazała się na łamach naszego pisma dorada brata Jolly’ego w postaci listu i zgodnie z tą doradą wysłaliśmy znaczną ilość książek i druków na kredyt dla strzelców na prośbę braci dotkniętych depresją. W niektórych wypadkach nie otrzymaliśmy należności za wysłaną im literaturę. Nie chcemy wysyłać im rachunków, lecz myślimy, że ta wzmianka wystarczy, aby im przypomnieć, że jeżeli są w stanie, aby wysłali nam należną kwotę. Naszą literaturę wysyłamy po cenie kosztu i niżej naszym współpracownikom i dlatego nie możemy być stratnymi. Rok 1932 zapoczątkowaliśmy nadwyżką $1, 058.30. Nasza nadwyżka na rozpoczęcie tego roku jest mniejsza z tego powodu, że w tym roku wydaliśmy więcej aniżeli otrzymaliśmy, a oprócz tego zeszłoroczna nadwyżka była powodem zapobieżenia deficytu. Depresja dotknęła nas z różnych punktów. Po odjęciu sumy przysłanej nam na wspomnianą książkę, nasz dochód regularny był prawie taki sam jak w roku zeszłym, ale w roku zeszłym odjęliśmy od ogólnej sumy o wiele mniejszą sumę przysłaną nam na ten sam cel Aż dopiero po naszym powrocie z Europy w marcu nasze finanse trzymały się dosyć dobrze. Potem przez dwa miesiące nastał wielki finansowy, zastój, który pochłonął” cały nasz bilans, zmuszając nas do pożyczki, aby móc tym sposobem pokryć wydatki naszej podróży na zachód od Mississippi. W tym samym czasie wielu z naszych współpracowników zostało dotkniętych tą depresją i prosili o pomoc z funduszu Prawdy, z którego przedtem nie udzielano. Ten rok zaczęliśmy przeznaczeniem polskiego pielgrzyma, aby stale podróżował w Ameryce; lecz zastój finansowy zmusił nas do przeznaczenia go tylko na część tej usługi.

      Gdy bracia dowiedzieli się o właściwym stanie naszej kasy, pospieszyli nam z pomocą, a to dozwoliło nam przetrwać ten rok beż żadnego długu. To ogólne polepszanie naszych finansów zaczęło się na krótko przed naszym wyruszeniem w podróż poza Mississippi; lecz wkrótce po naszym powrocie do domu, fundusz Prawdy był zupełnie czysty od długu, a w dodatku Pan dał nam sposobność do odbycia jesiennej podróży pielgrzymskiej i konwencji Chicagowskiej.
kol. 2
A więc chwalimy Pana za to, że mogliśmy zakończyć ten rok fiskalny bez żadnego długu chociaż z zmniejszonym bilansem. Fundusz Prawdy będzie potrzebował znacznego poparcia, Jeżeli praca, do której Pan zdaje się nas powoływać w tym nowym fiskalnym roku ma być wykonana; ponieważ, aby nasza praca nie osłabła, chcemy Jej dać jak to jest nazwane w polityce „koniec z wichrem”. Spodziewamy się, że zarys naszej pracy do publiczności wnet się skończy, lecz będziemy podtrzymywać jej inne zarysy, a mianowicie przeciw Lewitom w Prawdzie i braciom Epifanii, tak długo dopóki będzie możebne to czynić z woli Bożej. Z tego względu nasz nowy rok fiskalny, będzie wymagał zasobów do finansowania sposobności służby; i wierzymy, że przez ofiary kapłaństwa, dobrotliwy nasz Pan będzie doglądał, że będą nadsyłane sumy do wykonania Jego chwalebnej pracy przez i dla Jego kapłaństwa aż do jej zakończenia. A więc wiara jest tym czynnikiem, która wśród obecnej depresji podtrzymuje nasz pokój i pogodę ducha w Panu i dlatego pragniemy zachęcić drogich braci i sióstr wszędzie, aby spolegali na Panu pomimo fal szumiących w koło nich. Umiłowani Bracia i Siostry. Pan jeszcze żyje 1 miłuje nas! On jeszcze jest z nami. Wobec tego żadna kombinacja warunków nie może zniweczyć Jego Mądrości, Sprawiedliwości i Miłości ani ukrócić Jego Mocy w Jego przedsięwzięciu dokonywane dla nas i przez nas. A więc ufajmy Jemu. On jest w stanie i gotów dopomóc nam obficie w każdym czasie i potrzebie. Dlatego spolegajmy na Nim, rzuciwszy wszelkie staranie Nań, wiedząc, że On ma pieczę o nas. Pomimo nieznośnych warunków On jest w stanie i gotów nas podtrzymać. Będąc tak upewnieni starajmy się ze spokojem patrzeć w przyszłość zużywając najlepsze nasze sposobności na chwałę Pańską i na dobro sprawy Boskiej i ludu Jego.

      Na zakończenie naszego sprawozdania podajemy poniżej statystyczne zestawienie liczb za rok 1932.

ZSUMOWANIE PRACY EPIFANICZNEJ

kol. 1

NASZE ROCZNE GODŁO

      „Przełóż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych nie ustawali”. – Do Żydów 12:3.

      Zapewne, że zeszłoroczne wydarzenia między ludem Bożym dowiodły jak najdobitniej, że doświadczenia odpowiadały zeszłorocznemu godłu – „Czujmy i bądźmy trzeźwymi” – 1Tes. 5: 6. A gdy z punktu obrazu ośmiu wielkich cudownych dni zastanawialiśmy się nad odpowiednim tekstem na rok 1933, ten zacytowany powyżej pod tytułem tego artykułu zdawał nam się stosowny i dlatego został wybrany. Rozwijanie się „Epifanii Pana naszego Jezusa Chrystusa, która czasów swoich okaże”” (1 Tym. 6: 14, 15) umożliwiało

poprzednia strona – następna strona