Teraźniejsza Prawda nr 276-277 – 1974 – str. 96
że był on pośmiertnym pismem Pastora Russella. Mamy całkiem sporą liczbę takich pseudoepigraficznych książek pochodzących z dawnych czasów, które zostały napisane przez pisarzy żydowskich i chrześcijańskich, np. Księga o Józefie i Asenacie, o Wniebowzięciu Mojżesza, o Testamencie Dwunastu Patriarchów, o Dyskusji Izajasza, o Widzeniu Izajasza, o tak zwanych Czterech Księgach Ezdrasza, o Księdze Jubileuszów i liczne apokryficzne księgi Nowego Testamentu.
Niektóre więc pisma zostały częściowo napisane około r. 100 przed Chr., a częściowo około r. 150 po Chr. i około tego czasu zostały one zgromadzone i. wydane jako Księga Enocha. Marny wiele powodów do wierzenia, że księga ta i wszystkie inne księgi pseudoepigraficzne nie są natchnione: (1) Tak. lud żydowski jako kustosz Starego Testamentu, jak i Kościół Chrześcijański jako kustosz obu Testamentów nie przyjęli tych ksiąg jako pochodzących z Boskiego natchnienia, a co Bóg kazałby im uczynić jako kustoszom Jego natchnionego Słowa, gdyby one były Boskiego natchnienia; (2) żadna z tych ksiąg nie jest skonstruowana na podstawie biblijnego liczbowania, które jest podstawą wszelkich Pism Boskiego natchnienia; (3) 66 desek, słupów i zespolonych drągów przybytku wyklucza z natchnienia wszelkie księgi, oprócz 66 ksiąg, które stanowią naszą Biblię; (4) wszystkie te księgi poza księgami Biblii zawierają w sobie błędy; (5) większość z nich, włączając Księgę Enocha, zawiera proroctwa dane już po wypełnionych wydarzeniach, o których one świadczą jako o przepowiedniach; (6) wszystkie te księgi zawierają mniej lub więcej przezroczystego anachronizmu; i (7) wszystkie z nich były religijnymi powieściami za ich czasów i tak były one zrozumiane w tych czasach, tak jak np. Ben Hur, Tytus, Towarzysz Krzyża, Książę Domu Dawidowego itp., są religijnymi powieściami w naszych czasach. Nie powinniśmy uważać żadnej księgi, oprócz Biblii, że jest ona Boskiego natchnienia.
(P ’73, 92)
kol. 2
PRZESTRZENIE I ROWKI W PRZEDPOKOJU PIRAMIDY
Pytanie: Co symbolizuje pięć równych przestrzeni wytworzonych przez cztery rowki i dwie boczne ściany w Przedpokoju Wielkiej Piramidy ponad wejściem do przejścia z tego pokoju do Pokoju Królewskiego (tom 3, str. 399)?
Odpowiedź: Rozumiemy, że te przestrzenie przedstawiają pięć wielkich, znakomitych egzaminów do przejścia dla Kościoła w jego różnych okresach w Szkole Chrystusowej (w Przedpokoju), zanim on będzie mógł przejść do śmierci jako niezbędnego kroku, aby wejść do Królestwa. Te pięć egzaminów stanowią próbujące doświadczenia pięciu wielkich przesiewań – Zaprzeczanie Okupu, Niedowiarstwo, Kombinacjonizm, Reformizm i Kontradykcjonizm.
Z 1Kor. 10:1-14 dowiadujemy się, że każde Żniwo posiadało te pięć przesiewań (zob. art. Wezwania, Przesiewania, Broń Ku Zabijaniu w T.P. '34,18-30) i tak jak to pokazuje list do Żyd. 3:7-4:11, okres pomiędzy Żniwami również je posiadał. Ponieważ 40-letnia Epifania jest odtworzeniem Wieku Ewangelii w miniaturach, więc te pięć przesiewań mają miejsce również w Epifanii. Stąd w każdym wielkim okresie Kościoła te pięć egzaminów miały miejsce w przesiewawczych warunkach.
Rozumiemy więc, że symbolizm jest następujący: Gdy uczniowie jako grupy w Szkołę Chrystusowej oczekiwali niebiańskiego stanu Boskiej natury (pozafiguralnego Pokoju Królewskiego), to stawiali czoło (przechodzili egzamin) w przesiewawczych doświadczeniach ich okresu, zanim mogli wejść do śmierci jako do przejścia w stan Boskiej natury w Królestwie. Cztery rowki są również niezbędne do utworzenia z dwoma bocznymi ścianami Przedpokoju pięciu wybitnych przestrzeni, które są w ten sposób uczynione, aby wybitnie uporał się z nimi podróżnik przechodzący przez Przedpokój do niskiego przejścia prowadzącego do Pokoju Królewskiego.
(P '73,93)