Teraźniejsza Prawda nr 276-277 – 1974 – str. 83
Ilustrują to wynalazcy tacy jak Edison, Steinmetz i inni w tworzeniu różnych swoich wynalazków.
Taki pogląd na stworzenie Boga i Jego dzieło wobec nas, bo Bóg jest tu widoczny jako prawdziwy Stwórca wykonujący nowe rzeczy z substancji poprzednio istniejących. Stworzenie jest przez to pokazane jako dzieło prawdziwej mądrości i mocy, jako też sprawiedliwości i miłości, wciągnięte w działanie Jego intelektu, uczuć i woli. W ten sposób jest On pokazany nie tylko jako Stwórca rzeczy, lecz także jako Stwórca praw przyrody, na których opierają się rzeczy, a nawet Dawca Swoich ożywionych i nieożywionych stworzeń przez sam ustrój, w który je wyposażył i przez prawa rządzące ich istnieniem, działaniem i stosunkami. To czyni Go Autorem i Władcą przyrody tak ożywionej, jak i nieożywionej we wszystkich stanach jej zmiennego rozwoju, którą On nadzorował i spowodował przez użycie odpowiednich praw przyrody jako Swoich twórczych narzędzi, a o ile wiemy z Biblii i innych źródeł informacji, takich jak: nauka, obserwacja, doświadczenie i intuicja, spowodował On ją wyłącznie przez użycie takich narzędzi. Zatem ,,niebiosa [światy i planety wokół nas we wszechświecie], głoszą chwałę Pana [doskonałe połączenie Jego mądrości, sprawiedliwości, mocy i miłości], a firmament [atmosfera] pokazuje dzieło rąk Jego”.
Jeszcze jedna ogólna uwaga dotycząca słowa hebrajskiego resheth tłumaczonego jako początek w związku ze stworzeniem nieba i ziemi (1Moj. 1:1), aniołów przed stworzeniem nieba i ziemi (Przyp. 8:22) i słowa greckiego arche, tłumaczonego na początek w związku ze stworzeniem wszechświata (Żyd. 1:10), Logosa (Jan 1:1, 2) i Kościoła jako Boskiego nowego stworzenia (2Tes. 2:13). Żadne z tych słów nie oznacza nigdy wieczności, jak to niektórzy próbują czytać tę myśl w Przyp. 8:22; Jan 1:1, 2; Kol. 1:18; 2Tes. 2:13. To, że resheth oznacza jakikolwiek początek, lecz nigdy nie oznacza wieczności – trwania przed pierwszym początkiem – jest widoczne z następujących wierszy: 5Moj. 11:12; 21:17; Ijob 8:7; 42:12; Ps. 111:10; Przyp. 1:7; 17:14; Kazn. 7:8; Iz. 46:10; Jer. 26:1; 28:1; Miche. 1:13. To, że arche znaczy jakikolwiek początek,
kol. 2
lecz nigdy nie znaczy wieczności – trwania przed pierwszym początkiem – jest widoczne z następujących ustępów: Mat. 19:4, 8; 24:8, 21; Mar. 1:1; Łuk. 1:2; Jan 2:11; 6:64; 8:25, 44; 16:4; Dzieje 11:15; Filip. 4:15; Żyd. 1:10; 3:14; 7:3; 2Piotra 3:4; 1Jana 1:1; 2:7, 13, 14, 24; 3:8, 11:2 Jana 5:6; Obj 1:8; 3:14. Rozumiemy zatem, że w 1Moj. 1:1; Przyp. 8:22; Jan 1:1, 2;Kol. 1:18 i 2Tes. 2:13 jest mowa o pięciu różnych początkach twórczego dzieła Bożego. Pierwszy z nich co do czasu (Jan 1:1, 2) jest początkiem, w którym zostało stworzone przed-ludzkie Słowo – Logos – jako pierwsze ze wszystkich stworzeń (Kol. 1:15; Obj. 1:8; 3:14; 21:6; 22:13). Drugi z nich co do czasu (Przyp. 8:22) jest tym początkiem, w którym stworzone zostały różne zastępy istot duchowych, inne od przedludzkiego Słowa (Ijob 38:7, porównaj z 4-11; Ezech. 28: 11-19; Iz. 14:12; Kol. 1:16). Trzeci z nich co do czasu (1Moj. 1:1) jest początkiem, w którym niebo i ziemia zostały stworzone – przed sześcioma dniami stworzenia, poświęconymi na uporządkowanie ziemi, aby przystosować ją jako miejsce pobytu dla zwierząt i człowieka. Czwarty z nich co do czasu (Kol. 1:18) oznacza 3 ½ lat, w których Jezus podlegał stworzeniu jako Boska istota – pierwszy początek Wieku Ewangelii, od Jordanu do grobu otwartego w ogrodzie (Dzieje 13:33-37; Żyd. 1:3-5; Obj. 1:5). A piąty z nich pod względem czasu (2Tes. 2:13) jest okresem od Zielonych Świątek 33 r. przed Chr., aż do końca Żniwa Żydowskiego 69 r., w którym to czasie Bóg rozpoczął stwarzanie nowego stworzenia jako Kościół, Ciało Chrystusa (2Kor. 5:17; Gal. 6:15; Efez. 2:10, 15; 4:24; Kol. 3:10; Jak. 1:18). Zgodnie z tym, słowa resheth i arche użyte w odniesieniu do stworzenia odnoszą się do początkowych części nowych i różnych okresów stworzenia i ma się rozumieć nie oznaczają wieczności. Zatem słowa te zostały użyte nie na oznaczenie wieczności, lecz aby zwrócić naszą uwagę na pierwsze początki różnych okresów twórczych dla różnych Boskich stworzeń. Na tym kończymy nasze ogólne uwagi o twórczych dziełach Boga i jesteśmy teraz gotowi do rozpoczęcia omówienia ich szczegółów. Będziemy omawiali najpierw te, które odnoszą się do świata duchowego, a potem te, które odnoszą się do świata materii.
PYTANIA BEREAŃSKIE
DO ARTYKUŁU O MŁODOCIANYCH GODNYCH
(Artykuł ten ukazał się w T.P. nr 270; 271 do 275)
(1) Jakiego rodzaju wyrażeń powinniśmy używać w określaniu myśli biblijnych? Jakie są niektóre przykłady? Co jednak niekiedy jesteśmy zmuszeni uczynić? Jakie są tego dwa przykłady? Jak one mogą być udowodnione, że są biblijne? Jakie inne wyrażenie nie znajdujemy