Teraźniejsza Prawda nr 275 – 1974 – str. 52
radości (3Moj. 23:40; Neh. 8:15-17) przedstawiają M. G. zajmujących swoje stanowisko jako tacy i wielce się w nim radujących.
(58) Przywilej M. G. zbijania sekciarstwa i klerykalizmu począwszy od jesieni 1917 jest wyobrażony w ks. Sędz. 7:24-8:3 i przedstawiony przez mężów z Efraim zwyciężających i zabijających książąt Oreba (kruk) i Zeba (wilk) po pierwszej walce Giedeona (T.P. '47,51, 52). Ich ważny przywilej służenia w zwalczaniu doktryn o wiecznych mękach i o świadomości umarłych jest przedstawiony przez mężów z Efraim przyłączających się do drugiej walki Giedeona przeciwko królom Zebee i Salmana. Wkrótce przez zjednoczone wysiłki wszystkich braci w Prawdzie i właściwie oświeconych braci nie będących w Prawdzie oraz przez różne inne działania, nasz Pan zupełnie zniszczy wiarę publiczności w te dwa królewskie błędy Babilonu (Sędz. 8:21). Przez te wysiłki i działania Pan zabierze wszystkie ustępy Pisma Św., które Babilon używa jako ozdoby dla swoich organizacji w usiłowaniu, by dowieść tych błędów (zabrał klejnoty z szyi ich wielbłądów).
(59) Zrodzenie przez Annę dwóch córek przedstawia ziemskie zarysy Przymierza Związanego Przysięgą (1Moj. 22:17, 18) i tych, którzy je stosują w porodzeniu M. G. (1Sam. 2:21) – rzeczywiście bardzo błogosławiona nagroda. Mądrość, którą M. G. otrzymują od Boga i Chrystusa (Jak. 1:5; 3:17; 1Kor. 1:30), jest zilustrowana w Przyp. 30:27, jak już to zauważono poprzednio. Inne obecne i trwałe błogosławieństwa M. G. są wyobrażone w związku z ,,siostrą maluczką” z Pieśni 8:8. Niektóre obfite błogosławieństwa otrzymują oni przez przykre doświadczenia. Jeden taki przykład, to zwłoka co do ich wejścia w tysiącletnie stanowiska służby i błogosławienia rodzaju ludzkiego, tak jak jest to przedstawione u Habak. 3:17 przez wybicie owiec z owczarni. Inny przykład, to nieudzielanie im odpowiedniej opieki – ich istnieniu nawet zaprzeczył J. F. R. i jego zwolennicy – tak jak jest to wyobrażone przez zaniedbanie ,,jagniąt” z Zach. 11:16. Obj. 19:5-9 przedstawia ich przywilej nie tylko ogłaszania radosnego poselstwa o Chrystusie jako Zbawicielu i Królu i spokrewnionych z tym prawd, ale również ich udział w ogłaszaniu radosnego poselstwa o skompletowaniu Oblubienicy w chwale. Gdy więc szczególnie rozważamy obecną radość i błogosławieństwa w służbie i nagrodach M. G. wyobrażone z różnych punktów widzenia, to rzecz oczywista, że ta czwarta wybrana klasa naprawdę ma wiele powodów do dziękowania
kol. 2
Bogu i Jezusowi i wychwalania Ich za rzeczy, którymi się wielce radują!
SŁUŻBA I NAGRODY W TYSIĄCLECIU
(60) Obecnie rozważymy błogosławieństwa służby i nagrody M. G., które należą do Tysiąclecia po rozpoczęciu się Panowania Pośrednika, a co jest przedstawione w różne sposoby. Niektóre z nich stosują się również do okresu po Tysiącleciu. Joel 2:28 kładzie nacisk na specjalne błogosławieństwa, które M. G. otrzymują w wyniku tysiącletniego wylania Ducha Św. Ich miara Ducha pozwoli im mieć specjalne objawienia Prawdy dla siebie i dla drugich (młodzieńcy widzenia widzieć będą). Jako ,,naczynia gliniane” z 2Tym. 2:20, M. G. będą zaszczytnie użyci w przekazywaniu błogosławieństw Tysiąclecia drugim i będą tuż przy Starożytnych Godnych w rodzinie Bożej na ziemi. Gdy zaś są przedstawieni przez pagórek Bezeta w Jerozolimie, to M. G. jako podrzędna władza w ziemskiej fazie Królestwa będą dopomagali w błogosławionej służbie tysiącletniej, przynosząc ludziom prawdziwy pokój przez sprawiedliwość (Psalm 72:3). Kiedy Jezus jako Król ,,będzie królował w sprawiedliwości”, to wówczas ,,książęta w sądzie panować będą” wraz z M. G. biorącymi udział w sposób podrzędny ze Starożytnymi Godnymi w tym „panowaniu” na ziemi (Izaj. 32:1; Psalm 45:17; Gal. 3:6- 9). W górze Karmel M.G. pod kierownictwem Starożytnych Godnych są wyobrażeni w owocnym panowaniu w sądzie, przynosząc swoją ,,ozdobę”, by dopomagać w dziele restytucji (Izaj. 35:2).
(61) Zaś przedstawieni w bukszpanie (Izaj. 60:13), M. G. będą dopomagali w upiększeniu świątyni Bożej, Boskiego miejsca przebywania, spotykania się z ludźmi i błogosławienia ich w Tysiącleciu. Podobny obraz znajdujemy u Izaj. 41:19, gdzie M. G. są również przedstawieni przez bukszpan, jako jedna z siedmiu zbawionych klas, które usuną stan ,,puszczy” przekleństwa Adamowego i jego skutków oraz będą jasnym dowodem dla ludzi w Tysiącleciu, szczególnie dla nie wybranych, że Boska potężna ręka działała w wytworzeniu tych klas do tego celu (20). Podobnie wyobrażeni przez drzewo mirtowe u Izaj. 55:13, M. G. usuną w Tysiącleciu obrazowy wrzosiec (lub dziką różę; w pol. Biblii podano pokrzywy), czyli przesiewaczy i spornych błądzicieli Żniw i Okresu Przejściowego wraz z ich targującymi i tłuczącymi błędami i będą wykonywali podrzędny urząd nauczania uznany przez ludzi, dopomagając Prawdą do błogosławienia świata restytucją.