MŁODOCIANI GODNI

(P’ 72,34-48; ciąg dalszy z T.P. '74,48)

      Ale od czasu śmierci br. Russela w 1916 r. w ciągu Czasu Ucisku, „ucisku wielkiego” (Obj. 7:14), Wielkie Grono i M. G. byli objawieni jako pozafiguralni Lewici w ich trzech ogólnych grupach (odpowiadając Kaatytom, Merarytom i Gersonitom) w ich ośmiu podziałach (odpowiadając czterem synom Kaata, dwom synom Merarego i dwom synom Gersona) i w ich licznych pododdziałach (odpowiadając licznym innym potomkom lewickim, wymienionym w Piśmie Św. – zob. E. tom 8, roz. 2 lub T.P. '28,39-46, 10-78; T.P. '30,9-12). Wyjaśnia to, dlaczego w Czasie Ucisku są tak liczne podziały wśród ludu Prawdy. Nie należy się spodziewać, że one połączą się znowu jako jedno ciało. Bóg będzie błogosławił ich służbę dla Niego nie jako Kapłanów, ale jako pozafiguralnych Lewitów, w miarę jak oni upiorą swoje szaty i będą się trzymać Prawdy, jej Ducha i zarządzeń.

      (53) Żyjemy w Epifanii albo Apokalipsie Wtórego Przyjścia naszego Pana i znajdujemy się obecnie w drugiej części tego okresu, kiedy Bóg ma szczególnie do czynienia z oczyszczonymi Lewitami (T.P.’49,16, dwa ostatnie paragrafy). Wszyscy pozafiguralni Lewici w ogólności (Wielkie Grono i M. G.) mają obecnie jako swoją specjalną służbę ogłaszanie radosnego poselstwa o Królestwie, poselstwa o Chrystusie jako Zbawicielu i Królu (o którym to poselstwie można powiedzieć, że jest streszczeniem zawartości tomu 1). Przez to poselstwo jest budowany Obóz Epifaniczny spośród pogan i żydów (T.P. '31,9, szp. 2; T.P. '52,26, par. 63; E. tom 10,672; P '30,15; '44,179, ostatnie pytanie i odpowiedź). Jest czas na panowanie mniejszego ducha sekciarskiego wśród wszystkiego ludu Bożego w Prawdzie i na usunięcie odstręczenia,
kol. 2
które przeważało wśród niego, przez pokój i pojednanie dokonane na podstawie Prawdy, jej Ducha i zarządzeń (T.P. '52,26; P '43,12, koniec par. 3).

      (54) Powinniśmy również mieć w pamięci, że Lewici Wieku Ewangelii, tymczasowo usprawiedliwieni, byli sklasyfikowani w różne grupy i podpodziały według charakteru ich działalności, odpowiadając Lewitom w figurze w ich różnych grupach i podpodziałach stosownie do charakteru ich czynności (T.P. '28,39-46, 70-78; T.P. '30,9-12 lub E. tom 8,27-95). Z tego punktu widzenia Kaatyci przedstawiają uczonych pisarzy i wykładowców, Gersonici wyobrażają kaznodziei, nauczycieli i pisarzy, którzy dostarczają pomocy dla usprawiedliwienia i poświęcenia, a Meraryci przedstawiają redaktorów i wydawców Biblii i innej stosownej literatury (T.P. '28,43, szp. 2, par. 1). W tej samej T.P. na str. 44, szp. 1, par. 2, która omawia ,,Lewitów Wieku Ewangelii w ich sześćdziesięciu grupach”, czytamy: „Grupy te nie oznaczają ustalonych jednostek jako takich, lecz raczej oznaczają klasy pracowników podług charakteru ich pracy. Co się tyczy jednostek, to ktoś może przez pewien czas pracować w jednej grupie, a potem w innej grupie”. Na drugiej zaś szpalcie w tym samym paragrafie czytamy: „Dopiero później dowiemy się, czy Przejściowi Lewici – Lewici Epifanii – w skończonym obrazie mieć będą tę właściwość, jaką dopiero co zauważyliśmy w Lewitach Wieku Ewangelii.” Niejednokrotnie zwracano uwagę na postęp zauważony w lewickim oczyszczaniu się braci w różnych grupach Prawdy, a oczyszczeni Lewici są zgrupowani, jak to zaznaczono powyżej, według charakteru ich działalności (np. T.P. '64,29, szp. 1, od par. 2; '70,25).

poprzednia strona – następna strona