Teraźniejsza Prawda nr 272 – 1974 – str. 12
w żywej wierze w Baranka tymczasowo usprawiedliwiającego przez tymczasowe przypisanie Jego zasługi. Muszą je również obchodzić zgodnie z praktyką (chukath – statut), tzn. w czasie Wieku Ewangelii od roku 1881 jako część 14 Nisan oczyszczeni z kwasu grzechu i błędu, z przaśnikami szczerości i Prawdy, z gorzkimi ziołami prób, cierpień i prześladowań, z laską Słowa Bożego w ręku służącą za podtrzymanie, z przepaską służby na swych biodrach i wywędrowując z pozafiguralnego Egiptu do pozafiguralnego Chanaanu. Gdy wiersz 14 podaje nam, że jeden statut czyli ustawa obowiązuje przychodnia i zrodzonego w ziemi Izraelitę, to daje nam myśl, że w pozafigurze nie ma różnicy co do wymagań poświęcenia względem nowych stworzeń a klasy Młodocianych Godnych. Oni bowiem czynią te same śluby poświęcenia, tj. aby być umarłymi dla siebie i świata, a żywymi dla Boga. Różnica więc polega nie na zobowiązaniach, które biorą oni na siebie, ale na użytku, które czyni Bóg z ich poświęcenia: poświęcenie niektórych Bóg przyjmuje przez spłodzenie z Ducha, a innych nie. Te same jednak doktryny i praktyki Święta Przejścia obowiązują obie klasy – jedna bowiem jest ustawa dla przychodnia i dla zrodzonego w ziemi. Lecz jak klasa Młodocianych Godnych czyni te rzeczy teraz, nie jako części próby na życie, lecz z wiary i lojalności, tak czynić będzie te rzeczy aż do swego udoskonalenia jako części próby na życie w Tysiącleciu i w Małym Okresie.
(16) Druga część rozdziału 9 z 4 ks. Mojżesza podaje o słupie obłoku i ognia, który często jest wspominany w Biblii jak tego dowodzą następujące teksty: 2Moj. 13:21, 22; 14:19, 20, 24; 33:9, 10; 40:34-38; 4Moj. 9:15-23; 10:11, 12, 34; 12:5, 10; 14:14; 16:42; 5Moj. 1:33; Nehemiasz 9:12; Psalm 99:7; 1Kor. 10:1, 2. Że siup jest symbolicznym jest dowiedzione między innymi przez aluzje na ten temat w liście do 1Koryntów 10:1, 2, porównane z wier. 6, 11. Typowy tego charakter jest również udowodniony przez fakt, iż było to, jak wskazują na to niektóre z powyższych tekstów, częścią zarządzenia Zakonu. Również jego związek z przybytkiem, który był figuralny, wskazuje na jego figuralny charakter. Podobnie jego łączność z innymi figuralnymi wydarzeniami pokazuje to samo, jak np. łączność z wyruszeniem Izraela do Morza Czerwonego, z doświadczeniami Izraelitów nad Morzem Czerwonym i na górze Synaj, z ich wędrówką stamtąd do Chanaanu, ze wzniesieniem przybytku, jak i z objawieniami się Boga w czasie szemrania Aarona i Marii oraz szemrania Izraelitów w związku ze śmiercią Korego, Datana i Abirona. Słup obłoku i ognia był bez wątpienia figurą na lepsze rzeczy, które miały nadejść. Chociaż Biblia 'nigdzie wyraźnie nie wspomina rzeczy na które słup jest figurą, to jednak związki w jakich występuje, rzeczy jakich dokonał i sprawy, w łączności z którymi był używany jasno dowodzą, iż jest on figurą na Prawdę i jej Ducha, będące przedstawieniem Bożej obecności wśród ludu Bożego. Tak więc, gdy prowadził
kol. 2
on Izraela w jego wędrówce po puszczy od Egiptu do Chanaanu, uczynił dla niego to samo, co Prawda na czasie i jej Duch czynią dla nas, prowadząc nas w wędrówce z symbolicznego Egiptu do niebiańskiego Chanaanu (Neh. 9:12; 2Moj. 40:36-38; 4Moj. 9:15-23; 10:11, 12, 34; 5Moj. 1:33). Słup ten jest symbolem jednej części prawdziwego chrztu (1Koryn. 10:1, 2) podobnie jak morze symbolizuje śmierć jako inną część, co dowodzi, iż symbolizuje on Prawdę i jej Ducha. Również fakt, że z niego Bóg działał i mówił (2Moj. 14:24; 33:9, 10; 4Moj. 9:17-20, 23; 10:11-13; 12:5; 14:14; 5Moj. 1:33; Psalm 99:7) dowodzi, że przedstawia on Prawdę i jej Ducha. Tak więc, chociaż Biblia jasno nie dowodzi jego pozaobrazowego znaczenia, sposoby użycia go, związki jego i działalności dowodzą w pełni, że przedstawia on Prawdę na czasie i jej Ducha.
(17) Jest oczywiste, że przez Prawdę na czasie i jej Ducha Pan prowadzi Swój lud z obecnego złego świata (symbolicznego Egiptu) do niebiańskiego Chanaanu (Królestwa) jak tego dowodzi całkowicie Pismo Św. Tak więc, przez Prawdę lud Boży zyskuje życie (Psalm 119:93; Mat. 4:4; Jan 6:63, 68). Prawda prowadzi lud Boży i jest pochodnią nogom jego a światłością ścieżce „jego (Psalm 119:105; 2Piotra 1:18, 19; 1Jana 1:7; Izajasz 30:21; Micheasz 2:7). Poza Prawdą nie ma drogi prawdziwej, a wszystko, co jej się sprzeciwia prowadzi do śmierci (Iza j. 8:20; Miche. 3:6). Biblia także poucza, że Duch Prawdy prowadzi lud Boży. Wobec tego Duch daje życie (Jan 6:63; Rzym. 8:1-4, 11-14; 2Kor. 3:6: Gal. 6:8). Duch również prowadzi lud Bożv (Jan 14:17; 15:26; 16:13; 1Jana 4:6). Prawdziwie, iż poza Duchem nie ma prawdziwej drogi, a wszystko sprzeciwiające mu się prowadzi do śmierci (Mat. 26:41; Rzym. 8:13, 14; Gal. 5:16-21). Wiemy, że gdy w ludzkiej naturze jesteśmy zanurzeni w śmierć w chrzcie prawdziwym, jesteśmy w Nowym Stworzeniu zanurzeni w Prawdę i jej Ducha (Mat. 3:15-17;28:19 (do imienia [umysł i serce – usposobienie] a nie, w imię}; Rzym. 6:3-11; 1Kor. 10:1, 2; 12:13; Gal. 3:27; Kol. 2:12). Wiemy również, że to co jest z Prawdy i jej Ducha jest tym co mówi do nas Bóg (Żyd 1:1; 4:12; 13:7; Rzym. 10:8, 14-17; Psalm 68:12; Jan 14:24; 17:8; Tytus 1:3; 1Piotra 1:11, 12, 25; 2Piotra 3:2;Objaw. 3:8; Jan 14:17; 15:26; 16:11; Nehem. 9:20; Izaj. 61:1; Dz. 2:4; 1Kor. 2:10; 1Jana 5:6; Obj. 2:7, 11, 29; 3:6, 13, 22; 14:13; 22:17). Jak więc widzimy literalne cytaty Pisma Świętego dostarczają nam pozafigur dotyczących użycia słupa obłoku i ognia, a doświadczenia nasze potwierdzają te myśli. Mamy więc pewność dochodząc do wniosku, że słup obłoku i ognia jest figurą na Prawdę jaka jest na czasie i jej Ducha, które prowadzą lud Boży Wieku Ewangelii z pozafiguralnego Egiptu do pozafiguralnego Chanaanu.
(18) Wiersz 15 podaje, że w dniu w którym przybytek został wzniesiony, słup obłoku okrył go. Jest to także powiedziane w 2Moj. 40:33, 34. Przybytek przedstawia Jezusa i Kościół jako miejsce, w którym przebywa Bóg, jako