Teraźniejsza Prawda nr 179 – 1958 – str. 97
nie podobaliby się Bogu i przyprowadziliby Go do tego aby dozwolił na wydanie ich w ręce nieprzyjaciół, oraz na zabranie ich do niewoli. J. modlił się za wszystkimi pozafiguralnymi Izraelitami, którzy popełniali przestępstwa (gdyby też zgrzeszyli przeciwko tobie, bo nie masz człowieka, któryby nie grzeszył, – tak jest w hebrajskim; tj. nie ma człowieka, bezgrzesznego, nieomylnego, i który nie byłby skłonny do popełnienia przekroczeń, 46; 36), a szczególnie za Wielkim Gronem jako klasą (Ter. Prawda’31, str. 19, par. 3), którzy dozwalają na nagromadzenie swych grzechów, za które nie żałują a zatem nie są im przebaczone, i tym sposobem ściągają na siebie Boskie niezadowolenie (rozgniewawszy się na nie), przyprowadzając Boga do tego, że dozwala aby stali się więźniami w różnych systemach błędu i niesprawiedliwości, tak w małym jak i w wielkim Babilonie, które są mniej więcej oddalone od sfery Prawdy i jej Ducha (podałbyś je – Izaj. 1:20 -… w niewolę; do ziemi nieprzyjacielskiej, dalekiej albo bliskiej).
J. modlił się, że gdyby byli w tych systemach, a dowiedzieliby się dokładnie o swej sytuacji, i chcieli pokutować i powrócić do Boga w gorliwej modlitwie (a upamiętaliby się nawróciwszy się, modliliby się w ziemi niewoli swojej, 47; 37), uznając swe przestępstwo i przewrotność (mówiąc: zgrzeszyliśmy, źleśmy uczynili, i niepobożnieśmy się sprawowali – porównaj Dan. 9:5; Ps. 106:6 -) oraz szukając ponownie Boskiego oblicza – Jego łaski – (a nawróciliby się do ciebie z całego serca swego, i duszy, 48; 38), modląc się do Boga w zgodzie z Jego Prawdą i jej Duchem tak jak była daną ich poprzednikom (a modliliby się, obróciwszy się ku ziemi swej, którąś dał ojcom ich), zwracając się przychylnie ku sferze wykonawczości J. oraz epifanicznej świątyni (ku miastu, któreś obrał, i ku domowi) – wtedy Bóg wysłucha ich błagań i podtrzyma ich (wysłuchajże tedy prośbę ich, a wykonaj sąd ich, 49; 39), przebaczając im grzech i buntowanie się przeciwko Niemu (odpuść ludowi twemu, który tobie zgrzeszył, 50; 39), okazując im miłosierdzie (5Moj. 30:3), oraz polepszając ich ciężkie doświadczenia pod wodzami różnych grup itd., gdzie oni byli trzymani jako pojmani