Teraźniejsza Prawda nr 178 – 1958 – str. 87
wyznając swe błędy, i uznając Boska sprawiedliwość w karaniu ich oraz wychwalając Jego święty charakter, itd. w zgodzie z Jego epifaniczną Prawdą i jej Duchem oraz zarządzeniami {wyznawając imię twoje), wzywając Go (modląc się przepraszaliby cię w tym domu – lub, będąc zwróceni ku temu domowi -) żeby Bóg wysłuchał i przebaczył im grzech, oraz ponownie przywrócił ich do sfery Prawdy i jej Ducha (Psalm 51:10-12), którą dał Swemu epifanicznemu ludowi i jego poprzednikom (Ty wysłuchaj z nieba, a odpuść grzech ludowi twemu Izraelskiemu, a przywróć ich zasię do ziemi, którąś im dał i ojcom ich, 1Król. 8:34; 2Kron 6:25).
(3) Trzecia prośba odnosi się do powstrzymania deszczu. Tak podczas Epifanii, jak i zawsze, Bóg udzielał Swym wiernym (Jan 17:17) Prawdy będącej na czasie – deszczu (5Moj. 32:2; Ter. Prawda ’37, str. 60, par. 24), stosownie do ich pobożności (Tytus 1:1). Lecz Bóg powstrzymuje Prawdę będącą na czasie (5Moj. 11:16, 17; 28:23, 24) czystą mądrość pochodzącą z góry (Jak. 1:17; 3:17), od niewiernych, zarówno od całkiem niewiernych, czyli klasy wtórej śmierci (2Tym. 3:8; Judy 12, 13; Żyd. 6:4-6; 10:26-31), jak i od odrzuconych członków z klasy Młodociano Godnych, oraz od częściowo niewiernych, tj. od nieczystych członków Wielkiego Grona (Judy 23) i od nieczystych członków klasy Młodociano Godnych.
(ciąg dalszy nastąpi)