Teraźniejsza Prawda nr 178 – 1958 – str. 86
Bóg czyni to, w pierwszym rzędzie i w szczególności, względem Małego Stadka, którzy są „więcej niż zwycięzcami” (Rzym. 8:37), w drugim rzędzie, względem Wielkiego Grona, które jest objęte w nasieniu podobnym do gwiazd niebieskich w wielkiej liczbie (1Moj. 15:5), albowiem oni też ewentualnie zwyciężą i będą wynagrodzeni palmami zwycięstwa (Obj. 7:9), oraz w trzecim rzędzie, Bóg da zwycięstwo również klasie Młodociano Godnej, jako części ziemskiego nasienia. Z drugiej zaś strony, gdy lud Boży byłby niewierny, to Bóg w stosunku do jego niewierności dozwoli jego nieprzyjacielom – grzechowi, błędowi, samolubstwu i światowości – zdobyć kontrolę nad nim.
Podczas Paruzji Wielkie Grono nie było objawione jako oddzielne i różniące się od Małego Stadka, i brat R. ostrzegał braci przed wszelkim usiłowaniem wykazywania jednostek, jako że są z Wielkiego Grona. Jednak, J. rozpoznał, że Epifania jest czasem na objawienie osób, zasad i rzeczy przez Prawdę święcącą z szczególną jasnością, i że, wśród innych rzeczy, Wielkie Grono będzie objawione jako takie. Stąd on wiedział, że wielu będzie objawionych, szczególnie przez rewolucyjne postępowanie (Ps. 107:10, 11), będąc pokonani w większym lub mniejszym stopniu w swej walce przeciw grzechowi, błędowi, samolubstwu i światowości, z powodu większej lub mniejszej niewierności wobec swego przymierza poświęcenia. On również wiedział, że wielu z tych nieczystych członków Wielkiego Grona (oraz nieczystych członków klasy Młodociano Godnej) ewentualnie ponownie wrócą do wierności względem Pana, myjąc szaty swoje we krwi Barankowej (Obj. 7:14; 4Moj. 8:7). J. gorąco pragnął aby lud Boży w Epifanii się oczyścił, albowiem zdawał sobie sprawę, że straciliby swe stanowisko przed Bogiem gdyby tego nie uczynili; a w wypadku spłodzonych z Ducha to oznaczałoby wtórą śmierć.
Przeto J. bardzo gorąco modlił się na korzyść wszystkiego epifanicznego ludu Bożego, który upada w walce z powodu wykroczeń przeciwko Bogu (gdyby był porażony lud twój – popadł w gorsze – od nieprzyjaciela, przeto, iż zgrzeszyli przeciwko tobie, 33; 24), a potem powróciliby do prawdziwej pokuty (nawróciliby się) zaś powstając (Przyp. 24:16),