Teraźniejsza Prawda nr 178 – 1958 – str. 85

      J. wiedział o tych licznych niesprawiedliwościach, i prosił Boga, że gdyby niektórzy popełniali przewinienia w ten sposób przeciwko swym braciom (gdyby człowiek zgrzeszył przeciwko bliźniemu swemu, 31; 2Kron 6:22) i byłoby wymagane uroczyste zapewnienie, że ten uczynek nie był popełniony umyślnie, np. idąc za Pańskimi wskazówkami podanymi u Mat. 13:15-17, albo w wypadku kościoła, który został powołany do zbadania błędu w nauce podanej przez starszego, lub złego prowadzenia się niektórych jego członków (przywiódłby go do przysięgi, tak żeby przysięgać musiał – 2Moj. 22:10, 11-), zważywszy że jest to czynione w obliczu Pańskim (Żyd. 4:13; 2Kor. 4:2; 1Tes. 2:4), i że to podchodzi pod Pańską specjalną uwagę (a przyszłaby przysięga ona przed ołtarz twój w tym domu) – tedy, w zgodzie z Jego epifanicznymi zamierzeniami, Bóg zwróciłby uwagę na nich, na Swój epifaniczny lud, gdyby stali przed Nim, będąc (1Kor. 4:5) sądzeni (Ty wysłuchaj z nieba, a rozeznaj i rozsądź sług twoich, 32;2Kron 6: 23), karając tych, którzy grzeszą dobrowolnie według miary ich samowoli – wtóra śmiercią całkiem samowolne nowe stworzenia – (potępiając niezbożnego), tym sposobem wynagradzając je według ich uczynków (a obracając drogę jego na głowę jego), oraz broniąc sprawiedliwych, wynagradzając ich według ich wierności – niektóre nowe stworzenia jako członków Małego Stadka a inne nowe stworzenia jako członkowie Wielkiego Grona w ich różnych stanowiskach, a jeszcze innych w ich odmiennych stanowiskach w klasie Młodociano Godnej (usprawiedliwiając sprawiedliwego, a oddawając mu według sprawiedliwości jego, 32; 2Kron 6:23). W taki to sposób, wprawdzie, pan objawiał Swe sądy podczas Epifanii!

      (2) Tak jak pierwsza prośba Salomona miała do czynienia ze stosunkami człowieka względem jego bliźniego, tak pozostałe sześć próśb mają do czynienia ze stosunkami człowieka względem Boga (Mar. 12:30). Bóg obiecał cielesnemu Izraelowi, że gdy będą chodzili w Jego ustawach i będą zachowywali Jego przykazania, to da im zwycięstwo nad ich nieprzyjacielami (2Moj.23:22, 23, 27-30; 3Moj. 26:3, 7, 8; 5Moj. 28:1, 7), a jeżeli nie będą tego czynić to ich nieprzyjaciele zwyciężą ich (3Moj. 26:14, 15, 17; 5Moj. 28:15, 25; Sędz. 2:12-15); tak samo, pod warunkiem wierności Jemu, Bóg obiecuje dać zwycięstwo duchowemu Izraelowi nad ich nieprzyjacielami (1Moj. 22:17; zobacz E tom 11, str. 401, 402).

poprzednia stronanastępna strona