Teraźniejsza Prawda nr 178 – 1958 – str. 72
dokonać go (Zach. 4:9; P ’51, str. 133), i że „przez śmierć Johnsona wszelkie dalsze wejście do Świątnicy Najświętszej będzie zagrodzone przez Boskie ograniczenie” (1Król. 6:21, 22; P ’57, str. 62, 63).
Ci, którzy wiernie trzymają się mapy i kompasu, które im były dane przez Boga w powyższych doktrynach, proroctwach i typach Pisma Św., na której to podstawie Posłannik Epifanii nauczał, że on miał być ostatnim członkiem Małego Stadka, który opuści ziemię (E tom 10, str. 142, 610, 665), nie będą zagmatwani lub oślepieni na ten zarys teraźniejszej Prawdy.
Przesiewacz, który obecnie szczególnie ujmuje się za odrzuceniem nauk z powyższych ustępów Pisma Św., tak jak one są nam dane częściowo przez Posłannika Parusji, a szczególnie przez Posłannika Epifanii, bardzo ostro sprzeciwia się nam gdy bronimy tej Prawdy w tej i innych łącznościach. Jego okólniki wysyłane do braci, zawierają wiele błędnych przedstawień, złych domysłów, fałszerstw i oczernień przeciwko Nam i drugim, którzy łączą się z nami w sprzeciwianiu się jego licznym błędom. W tym łączy się z nim inny przesiewacz, który również popadł w wiele błędów oraz odrzucił wiele Prawdy, która była nam dana przez dwóch ostatnich członków gwiezdnych, twierdząc że „organizacja Ciała Chrystusowego i Świecko Domowy Ruch Misjonarski są jednym i tym samym”, że „Ciało Chrystusowe i Ś.D.R.M. są identyczne”, że ostatnie spłodzenie z Ducha nastąpiło po zaczęciu się Epifanii (zobacz np. P ’56, str. 38, 39), że brat Russell i brat Johnson mylili się w nauczaniu (zobacz, np. Ter. Prawdę ’33, str. 83, szpal. 1, par. 7; Ter. Prawda ’35, str. 16), że Epifania i Apokalipsa są jednym i tym samem okresem czasu, on nawet nie waha się rzucać oszczerstw na Posłannika Epifanii, twierdząc, np. że on nie utrzymywał wiarygodnego pamiętnika, lecz czynił notatki oparte na fałszywych datach, itd. (zobacz, np. P. ’56, str. 40, 58, 59, 95).
Ci dwaj przesiewacze dalej bombardowali braci swymi licznymi spekulacjami, odstępczymi naukami i bombastycznymi twierdzeniami, gdy każdy z nich (w przeciwieństwie do nauk brata Johnsona podanych z Pisma Św. – zobacz, np. P ’56, str. 29) pozuje jako Pański specjalny nauczyciel dla Wielkiego Grona i klasy Młodociano Godnej począwszy od śmierci brata Johnsona.