Teraźniejsza Prawda nr 270-271 – 1973 – str. 83
podczas którego Szatan jest wiązany, rozpoczął się od r. 1874. Ponieważ wiązanie Szatana jest „pierwszym dziełem nowej dyspensacji”, więc nie powinno dziwić nas to, że w r. 1878 Pan rozpoczął „dom jego rozchwytywać” i że ten, „który miał władzę śmierci” (Żyd. 2:14), musiał ją opuścić do tego stopnia, iż wszyscy śpiący święci zostali zupełnie wyzwoleni spod jego władzy. To oczywiście nie mogłoby się stać, gdyby Pan wpierw nie związał dostatecznie mocarza (Szatana), a co – jak Pan mówi – musi być uczynione przed rozchwyceniem jego sprzętu (Mat. 12:29; Mar. 3:27; Łuk. 11:21, 22). Widzimy więc, że wiązanie Szatana rozpoczęło się ponad 90 lat temu, ale Brzask stawia je całkiem w przyszłości. Komu mamy wierzyć: naszemu Panu, czy Brzaskowi?
STYL PISANIA BRATA RUSSELLA
Mając do czynienia z pismami br. Russella odnoszącymi się do Królestwa Chrystusowego na ziemi i do czasu jego początku i końca, powinniśmy zachować w pamięci jego ogólny sposób wyrażania się. Grupa kilku setek braci, którzy opuścili oddział Brzasku małego Babilonu i którzy starają się utrzymać pewne prawdy przedstawione przez „onego wiernego i roztropnego Sługę” o związaniu Szatana, o Tysiącletnim panowaniu Chrystusa rozpoczętym w r. 1874 itd., wydała ostatnio to, co następuje, a co było rozdane na konwencji, którą oni urządzili w lipcu 1970 i na której uczynili specjalne badania o panowaniu Chrystusa:
„Podstawowe pojęcia pisarza mogą być nie zauważone, jeżeli nie zrozumiecie jego stylu pisania. … Podajemy siedem charakterystyk stanowiących styl pisania br. Russella:
„a. Często gdy ma do czynienia z przyszłą fazą wydarzenia, które już się rozpoczęło, to br. Russell będzie mówił o całym wydarzeniu jako o przyszłości, np. w tomie I (nowe wyd.), str. 139 mówi on o wtórym przyjściu jako o przyszłości”.
„b. Kiedy pisze ogólny artykuł o proroctwie, to br. Russell często mówi o wszystkim w czasie przyszłym, np. P. (litera P. znaczy Przedruki Strażnicy) 5028 – przyszłość panowania i Jubileuszu; podobny artykuł, P. 5574, par. 1 – sąd nominalnego kościoła nie rozpoczął się; par. 3 – panowanie nie rozpoczęło się; par. 9 – żniwo nie rozpoczęło się; 5575, par. 3 – Wiek Tysiąclecia i uderzenie posągu nie zaczęły się”.
„c. Większość lekcji Międzynarodowej Szkoły Niedzielnej omawiająca proroctwo ma do czynienia z nim w ogólny sposób, często mówiąc o wszystkim w czasie przyszłym, np. przyszłość 7-go dnia: P. 5378, szp. 2, par. 2 i 3; przyszłość wtórego przyjścia: P. 5589, dwa ostatnie par.”.
„d. Kiedy br. Russell pisze artykuł o ofierze za grzech, o przymierzach, o pośredniku i o kapłaństwie, a wspomina o panowaniu Chrystusowym lub o Wieku Tysiąclecia, to prawie zawsze mówi o nich w czasie przyszłym, np. P. 5622, par. 5 i 6. Jednak w tym samym wydaniu
kol. 2
[tego miesiąca] Strażnicy, kiedy pisze analityczny artykuł o proroctwie, to będzie on mówił o panowaniu Chrystusowym lub o Wieku Tysiąclecia, albo o 1000 lat, że już się rozpoczęły, np. P 5632, par. l, 2, 4, 9. Również por. P. 5458, szp. 2, par. 5 z P. 5462, par. 6”.
„e. W tym samym artykule, br. Russell mając do czynienia z różnymi zarysami tego wydarzenia (panowania), mówi o nim, że już się rozpoczęło i nie rozpoczęło, np. P. 5564, szp. 2, par. 5; 5567, par. 1 i 5; 5569, par. 4 i 6”.
„f. Psalm 2:8,9 i Obj. 11:17, 18 są przykładami tego, jak br. Russell będzie dawał tym ustępom Pisma Św. różne zaczynające się punkty wypełnienia. Jest to w zgodzie z jego pojęciem o „stopniowym ustanowieniu Królestwa”. Pismo mogło się zacząć wypełniać w r. 1878, mając pełniejsze wypełnienie w r. 1914, jeszcze zupełniejsze w anarchii, a całkowite wypełnienie, kiedy rozpocznie się panowanie Pośrednika.
PSALM 2:8,9: 1914 – P. 5632, szp. 1, par. 4; 5735, szp. 2, par. 1. Kiedy cena Okupu jest zapłacona – 5622, szp. 2, par. 5, 6; 5683, szp. l, par. 8; 5777, szp. 2, par. 2-4; tom III, Przedmowa Autora, str. III par. 3.
OBJ. 11:17,18: rok 1878 – P. 5989, par. l, rok 1914 – 5632, szp. l, par. 4; 5715, szp. 2, par. 1. Anarchia – 5527, szp. l u góry. Panowanie Pośrednika – 5376, ostatni par.; 5414, szp. 2, par. 1; 5622, szp. l, par. 5; 5646, szp. 2, par. 3; 6014, szp. 2, par. 2”.
„g. Przykładem szczególnej cechy stosowania przez br. Russella tego samego ustępu Pisma Św. w czasie teraźniejszym i przyszłym jest jego postępowanie z Izaj. 52:7 w P. 5258 u góry i 5259, par. 4”.
Z powyższego widzimy, że br. Russell pisał w odniesieniu do Tysiącletniego panowania Chrystusa z różnych punktów widzenia. W jednym z jego ostatnich stosownych oświadczeń (B, Przedmowa) on mówi: „Zamieszczona tu chronologia biblijna wykazuje, że skończyło się już sześć wielkich tysiącletnich Dni, jakie zaczęły się od Adama i że nastaje teraz Siódmy Wielki Dzień, tysiąc lat Panowania Chrystusa, począwszy od R.P. 1874”, a w C, w Przedmowie, wyjaśnia on, że „Królestwo Mesjaszowe ma różne okresy w ustanowieniu”. Br. Russell wykazuje w wielu miejscach, że Królestwo jest wprowadzane stopniowo i w różnych okresach, tak jak i kończy się stopniowo tysiąc lat, Tysiąclecie od r. 1874 do r. 2874. Zauważmy np. jego oświadczenia w B 41, 42, 201, 205-208, 216, 261; D 767, 768. A w F 54 on oświadcza: „Sześć tysięcy lat [do października 1874], które upłynęły i tysiąc przyszłych lat – siedem tysięcy lat od Jehowy „spoczynku” przywiodą nas do czasu [2874], kiedy tysiącletnie panowanie Syna ustanie”.
CHRYSTUS JAKO KLASA PANUJE 1000 LAT
Wodzowie Brzasku w swoich wysiłkach umieszczenia Tysiącletniego Panowania wyłącznie i z każdego punktu widzenia w przyszłości twierdzą w swojej broszurce (str. 20),