Teraźniejsza Prawda nr 178 – 1958 – str. 64
człowieczeństwo Chrystusa (podczas gdy on sam wtedy przedstawiał Nowe Stworzenie Chrystusa w Boskiej naturze), wchodzącego do Świątnicy Najświętszej z krwią cielca i tam przedstawiał ją przed ubłagalnią w obecności światła Szekina. Tym sposobem formalnie przedstawił Bogu świadectwo pozafiguralnej ofiary za grzechy ludu i w ten sposób figuralnie ukończył dzieło pojednania za Kościół względem Boga (3Moj. 16:6, 14, 17; Do Żyd. 9:7). Apostoł także pokazuje w liście Do Żyd. 9:7-14, że ta praca, figuralnie dokonana przez figuralnego arcykapłana, była aktualnie wykonana przez Chrystusa po Jego wniebowstąpieniu do Ojca i że to formalne przedstawienie faktu Jego ofiary za nasze odkupienie, było przeto konieczną częścią dzieła pojednania, bez której według figury (3Moj. 16:2, 3) Jego ofiara niczego by nie dokonała. Było to tylko po uczynieniu ofiary akurat według przepisanej metody i po przedstawieniu świadectwa krwi w swoim czasie w miejscu najświętszym, że błogosławieństwo Pańskie mogło być udzielone tym, za których było uczynione. Każda część przepisanej pracy była tak w figurze jak i w pozafigurze konieczną częścią, bez której całość nie miałaby żadnego znaczenia. Figuralne ofiary rozumie się, niczego nie dokonały, oprócz tego, że dały umysłom naszym ilustrację aktualnego procesu dzieła pojednania i jego rozumną konieczność.
(2) Jego odejście było pożyteczne także dla Niego i dla nas pośrednio. Nasz Pan przedstawił nam to w Swej przypowieści o człowieku zacnego rodu, który jechał w daleką krainę aby sobie wziął królestwo, zasię wrócił (Łuk. 19:12). Św. Paweł mówi nam, że wielkie wywyższenie naszego Pana, które wyłączało nie tylko Jego przemianę do Boskiej natury, lecz także Jego urzędowe wywyższenie do prawicy Bożej, było Mu dane jako nagroda za Jego pojednawczą ofiarę – „I postawą znaleziony jako człowiek, Sam się poniżył, będąc posłusznym aż do śmierci, a to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg nader Go wywyższył i darował Mu imię, które jest nad wszelkie imię”. (Filip. 2:8, 9). To zupełne wywyższenie – widocznym jest -nie mogło być doznane, aż ofiara była nie tylko uczyniona, ale także przedstawiona jako wypełnienie tej części Boskiego planu. To zupełne wywyższenie było „chwałą”,