Teraźniejsza Prawda nr 266 – 1973 – str. 13
2Piotra 1:16: „Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego Jezusa Chrystusa moc i obecność”. Tutaj słowo obecność (parousia) jest oczywiście użyte w odniesieniu do wszystkich trzech faz, ponieważ widzenie (Mat. 17:9) przemiany na górze było obrazem na Królestwo w jego najszerszym znaczeniu według oświadczenia Jezusa przepowiadającego widzenie tego Królestwa przez niektórych Jego uczni przed ich śmiercią (Mat. 16:28) i wg podanego wyjaśnienia Św. Piotra (2Piotra 1:16-18). W tej części widzenia (Mat. 17:2), w której Chrystus pierwszy jest tylko widziany w świetle, okresy Paruzji i Epifanii lub Apokalipsy są oznaczone; zaś w tej części widzenia (Mat. 17:3), w której ukazał się Mojżesz i Eliasz rozmawiając z Jezusem, okres Bazylei (część Paruzji w jej najszerszym znaczeniu) jest oznaczony.
Powyżej rozebraliśmy każdy przypadek słowa paruzja w związku z Wtórym Przyjściem naszego Pana i stwierdzamy, że słowo to jest użyte w odniesieniu do trzech okresów czasu Jego Wtórej Obecności. Podobnie używamy to słowo w trzech znaczeniach, tak jak Pismo Św. to czyni. W celu odróżnienia używamy często słowa paruzja w odniesieniu do pierwszego z tych trzech okresów, nazywając okres żęcia Paruzją, szczególnie w przeciwstawieniu z okresem gniewu, czyli Epifanią lub Apokalipsą, który następuje po Paruzji, a okres Królestwa (Bazyleja) następuje po Epifanii lub Apokalipsie.
EPIFANIA CHRYSTUSOWA, CZYLI OBJAWIENIE
Obecnie przystępujemy do rozważania słowa epiphaneia (Epifania lub Apokalipsa). Jako okres jest to drugi okres czasu Wtórej Obecności naszego Pana. Jak już zaznaczono, jest to czas Ucisku (Mat. 24:21, 22; Dan. 12:1; Łuk. 17:26-32; 21:25, 26; Obj. 19:11-21), podczas którego mniej wierna, obarczona klasa spłodzona z Ducha, Wielkie Grono, jest wyzwolona (Mal. 3:2, 3; Mat. 7:26, 27; 1Kor. 3:12-15; Obj. 7:14), a Młodociani Godni jako klasa są rozwijani.
Najzdolniejsi badacze Biblii naszych czasów coraz więcej dochodzą do wniosku, że obecnie żyjemy w Wielkim Ucisku i że w nim znajdujemy się od wybuchu Wojny Światowej (Faza I) w r. 1914 wraz z jego towarzyszącymi głodami i zarazami. Tłumaczą to oni na podstawie proroctw, znaków czasów
kol. 2
i zamieszań światowych wszędzie widocznych. Zgadzamy się z tym poglądem i dlatego wierzymy, że obecnie żyjemy w Epifanii i że wkrótce w chmurach ucisku, które obejmują społeczną ziemię i które zaciemniają nasze kościelne niebiosa, obecność Syna Człowieczego będzie rozpoznana przez świat ludzkości (Mat. 24:30; Łuk. 21:25-28; Obj. 1:7). Jeżeli znajdujemy się wśród czuwającego ludu Bożego, to rozpoznamy to zanim inni to zrozumieją, a więc Dzień ten nie zaskoczy nas znienacka.
BIBLIJNE UŻYCIE SŁOWA EPIPHANEIA
Obecnie chcemy zbadać biblijne użycie słowa epiphaneia i niektóre jego spokrewnione myśli.
Chociaż stwierdzamy fakt, że słowo Epifania, aczkolwiek często używane w języku polskim, nie znajduje się w Biblii polskiej, to jednak należy uznać, że greckie słowo epiphaneia, z którego pochodzi Epifania, znajduje się w oryginalnym greckim Nowym Testamencie. Razem wziąwszy słowo to znajdujemy w sześciu ustępach Pisma Św., które tutaj przytaczamy: 2Tes. 2:8; 1Tym. 6:14; 2Tym. 1:10; 4:1, 8 i Tytus 2:13. W przyjściu do zrozumienia jego znaczenia, rozważenie kilku rzeczy okaże się pożyteczne: (1) słowo epiphaino, z którego pochodzi epiphaneia; (2) znaczenie jego podstawowej części, phaino; (3) znaczenie przyimka epi, z którym phaino jest złączone; (4) siła dodana do słowa phaino przez ten przyimek; (5) wszystkie przypadki pojawienia się słowa epiphaneia w Biblii; (6) jego różne użycia w Piśmie Św.; i (7) ogólny kierunek myśli biblijnej związany z tym słowem.
Zwracamy uwagę na pierwszy punkt, że słowo epiphaneia pochodzi nie z prostego, ale ze złożonego słowa – epiphaino – które składa się z połączenia przyimka epi, oznaczającego na, nad, ponad, w, itd., z czasownikiem phaino, oznaczającym świecić, objawić. Słowo więc epiphaino bierze swoje podstawowe znaczenie z czasownika phaino, a przyimek epi wzmacnia znaczenie phaino w słowie złożonym tak, iż epiphaino oznacza jasno świecić, jasno objawić. Uwagi te pozwalają nam zrozumieć, że w zgodzie z greckimi słownikami rzeczownik epiphaneia głównie oznacza jasne świecenie, jasne objawienie. Z reguły słowo to odnosi się do uczynienia ciemnej lub niewidocznej rzeczy bardzo widoczną dla fizycznych lub umysłowych oczu. W miarę jak będziemy badali przypadki zachodzenia tego