Dlatego więc nasze roczne godło z natury swego stwierdzenia i ponieważ sprawiedliwość jest jedną z dobrych zasad, w których miłość bezinteresowna się rozkoszuje, wskazuje, że naszym obowiązkiem jest miłować Boga z całego serca, umysłu, duszy i siły. Przez użycie greckiego czasownika agapao nasz tekst pokazuje, że nasza miłość wyraża się do Boga i Chrystusa w najwyższym sensie – miłości bezinteresownej, rozkoszującej się w dobrych zasadach, i dlatego miłuje Ich za to, czym rzeczywiście są.

A tak nie tylko we wdzięcznej, lecz także oceniającej wierze, nadziei, miłości i posłuszeństwie w zupełnym praktykowanym
kol. 2
i zachowywanym poświęceniu „Oddawajmy PANU chwałę imienia jego; kłaniajmy się PANU w ozdobie świątobliwości” (Psalm 29:2). W ten sposób będziemy miłować naszego Niebiańskiego Ojca oraz naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa sprawiedliwą miłością obowiązkową i świętą miłością bezinteresowną. Niech tekst rocznego godła przyniesie nam błogosławieństwa pomagając nam rozwijać jeszcze większą miłość do Nich. Jako uzupełniający materiał o miłowaniu Boga i Chrystusa nade wszystko polecamy artykuł w P ’67, 37-39. Jako hymn towarzyszący, który podkreśla miłość Boga i Chrystusa, proponujemy nr 62.

kol. 1

OKRESY POWROTU NASZEGO PANA

(P ’71, 22-31)

Nie tylko cel i sposób Powrotu naszego Pana – opisane np. w A 107-139; B 109-190 – stanowią wielkie zainteresowanie dla wszystkich, „którzy umiłowali sławne przyjście jego” (2Tym. 4:8), ale również okresy, przez które Jego Wtóre Przyjście postępuje.

Nie możemy spodziewać się, że przy Wtórym Przyjściu – tak jak przy Pierwszym Przyjściu – wszystkie stosowne proroctwa zaznaczają jeden szczególnie doniosły moment, mianowicie przybycie naszego Pana. Jego Pierwsze Przyjście nie było zaznaczone przez żadne nagłe lub zadziwiające okazanie, ale zostało ono objawione i udowodnione przez stopniowe wypełnienie się proroctwa, które wykazało myślącym obserwatorom, że wydarzenia, których wówczas oczekiwano, wypełniły się na czas.

W taki sposób dzieje się przy Wtórym Przyjściu: jest mniej ważne to, że odkryliśmy dokładny moment Jego przybycia niż to, że rozpoznajemy fakt Jego obecności już po Jego przybyciu, podobnie jak przy Pierwszym Przyjściu było mniej ważną rzeczą wiedzieć dokładnie datę Jego narodzenia aniżeli rozpoznać Jego obecność, gdy Pan był już obecny (Jan 1:26). Przy rozważaniu Wtórego Przyjścia zbyt często podkreśla się akt przyjścia i moment przyjścia, podczas gdy powinno się myśleć o tym jako o okresie obecności, tak jak było z Pierwszym Przyjściem. Akuratny więc moment, w którym ta obecność się zaczyna, okaże się mniej ważny, a cel i praca Pańska podczas okresu Jego obecności będą więcej wzięte pod uwagę.

Ponieważ ci, którzy „czują” (Mat. 24:42; Mar. 13:37),
kol. 2
nie są nieuważnymi, niedbałymi i obojętnymi sługami Króla, więc oni badali Pismo Św. na ten i inne przedmioty a w wyniku tego rozpoznają, że cztery greckie słowa, mianowicie parousia, epiphaneia, apokalupsis i basileia, są używane do pokazania trzech odrębnych okresów Wtórego Przyjścia naszego Pana.

Zbadajmy więc obecnie te greckie słowa i ich użytek w Piśmie Św. w odniesieniu do Wtórego Przyjścia.

OBECNOŚĆ, CZYLI CHRYSTUSOWA PARUZJA

Nieomal wszystkie greckie słowniki i greccy uczeni są w jedności co do myśli, że słowo parusja znaczy obecność, tak jak możemy to zauważyć, np. z marginesowej notatki „po grecku, obecność” w przekładach angielskich i amerykańskich, gdziekolwiek słowo parusja zachodzi a nie jest oddane w tekście przez słowo „obecność” (np. 1Kor. 15:23; Mat. 24:3, 27, 37, 39); z tłumaczenia Rotherhama (zob. również notatkę w Apendixie, str. 271, trzeciego wydania tego tłumaczenia), z Liczbowego Nowego Testamentu Panina i Literalnego Tłumaczenia Younga. Wszyscy z nich jednakowo oddają słowo parusja przez słowo „obecność” w każdym z 24 przypadków, a słowo „przyjście” jako właściwe tłumaczenie słowa parusja zostało odrzucone. Możemy to jeszcze widzieć z tłumaczeń The Emphatic Diaglott i Fentoma, które również oddają słowo parusja przez słowo „obecność” (np. w Ew. Mat. 24:3, 27) itd. Nawet Przekład Króla Jakuba czasami właściwie oddaje słowo parusja

poprzednia strona – następna strona