Teraźniejsza Prawda nr 177 – 1958 – str. 41
„Pasterzem [jedyny który karmi i opiekuje się swymi owcami] i Biskupem [duchowym dozorcą, z greckiego episkopos, od przyrostka epi – nad i rzeczownika skopos – stróż] dusz waszych” (1Piotr 2:25). On kładzie życie swoje za owce (Jan 10:11), a głos Jego jest głosem Prawdy. On pragnął aby Jego prawdziwe owce w Żniwie Żydowskim rozpoznały różnicę między prawdziwymi a fałszywymi pasterzami, tak i obecnie On pragnie aby Jego owce rozpoznały Jego naznaczonych przedstawicieli w trzodzie, przez te same znaki, które odnosiły się do Niego i aby odrzuciły fałszywych jasnowidzów i pasterzy. Jego podbiskupi (ci, którzy widzą) powinni być prawdziwymi stróżami i opiekunami; a Jego podpasterze powinni być prawdziwymi karmicielami trzody, prawdziwymi pastorami. Jedną z najbardziej niebiskupich charakterystyk, jaką zawodowy biskup może posiadać jest to, że pod względem duchowym jest on ślepy. Pan potępia takich mówiąc: „wodzowie ślepi”, „ślepi są wodzowie ślepych” (Mat. 23:16; 15:14). Jedną z najbardziej niepasterskich charakterystyk, jaką zawodowy pasterz może posiadać jest ta, iż zamiast karmić trzodę, chce aby jego karmić – chce być pożerającymi ustami.
W dzisiejszym Kościele powinno się unikać tych wodzów którzy okazują usposobienie ślepych; oni nie powinni być zachęcani w ich postępowaniu lecz raczej zgromieni. Ich ślepota zaprowadzi również naśladowców do rowu (wątpliwości i niewiary); Pan napomina nas aby „ich zaniechać” (Mat. 15:14). „Albowiem takowi fałszywi Apostołowie [fałszywie twierdząc, że są specjalnymi Pańskimi wysłannikami] są robotnicy zdradliwi, którzy się przemieniają w Apostoły Chrystusowe” (2Kor. 11:13). Jako fałszywi pasterze oni przychodzą „kraść, zabijać i tracić” (Jan 10:10), aby pociągnąć uczni za sobą, ich zgłodniałe usta szukają aby pożreć drugich dla ich samolubnych celów.
Z drugiej strony ci, których wierność dla Pana i trzody jest widoczna przez ich wierne trzymanie się prawdy i trzymanie jej przed owcami w duchu samoofiary, powinno być i będą rozpoznani przez Pańskie prawdziwe owce, które znają głos Pana ale za cudzym nie idą „lecz uciekają od niego” (Jan 10:5); prawdziwe owce rozpoznają głos dobrego Pasterza tak jak on jest dany przez Jego wiernych podpasterzy i podbiskupów. Jego naznaczeni pastorowie i nauczyciele – wodzowie