Teraźniejsza Prawda nr 288-289 – 1976 – str. 86
harmonijne ze wszystkimi innymi prawdziwymi tłumaczeniami Biblii i prawdziwymi naukami Biblii, z Boskim charakterem, Okupem, faktami i celami Biblii.
UWAGA VI – DO STRON 249-265
W niniejszej szóstej uwadze pragniemy podać, jako interesującą ilustrację zasady stopniowego rozwoju niejasnej Prawdy do coraz jaśniejszych poglądów (Przyp. 4:18), przykład stopniowego rozwoju Prawdy, jaki dokonał się w umyśle naszego Pastora na temat czasu wybawienia Kościoła. Kiedy on napisał III Tom, opierając swoją myśl na pomiarach linii podłogi wielkiej galerii w Wielkiej Piramidzie, od jej północnej ściany do stopnia i wzdłuż frontu i wierzchu stopnia, wnioskował, że Kościół opuści ziemię około października 1910 r. (str. 412-414). Później zrozumiał, że Pismo Św. nigdzie takiej daty nie podaje i zrezygnował z tego poglądu. W 1903 r. wierząc jeszcze, że ucisk prawdopodobnie zacznie się między 1910 a 1912 r. i zakończy w październiku 1914 r. (F 718, par. 1) wnioskował, że gdzieś między 1910 a 1914 r., raczej bliżej późniejszej daty niż wcześniejszej, Kościół opuści świat. Kiedy w 1904 r. (Z '04,197-199, 229, 230) zrozumiał, że ucisk rozpocznie się, a nie skończy w 1914 roku, to jego stanowisko – że niektórzy z Kościoła pozostaną aż do jakiegoś czasu podczas trzeciej lub anarchistycznej fazy ucisku – wskazywało na to, że Kościół pozostanie tutaj aż po październiku 1914 roku. Jednak on ani wówczas, ani osiem lat później nie wyciągnął tego wniosku z tej przesłanki, lecz konkludował, że Kościół pozostanie tutaj do października 1914 r. i tę myśl podtrzymywał, aż do jakiegoś czasu w 1912 roku.
Trzy szczególne sprawy miały wpływ na zrozumienie przez niego w 1912 r., że Kościół pozostanie tutaj przez jakiś czas po 1914 roku: (1) Skoro żęcie było tylko pierwszym procesem żniwa, a miało się zakończyć w październiku 1914 r., to uzupełnienie następnych procesów żniwa wymaga, aby Kościół pozostał na ziemi przez jakiś czas po październiku 1914 roku. (2) Palestyna w 1912 r. nie była dostatecznie zaawansowana pod względem powrotu ludności żydowskiej, szczególnie bogatych Żydów, a także w postępie i powodzeniu, nie mogła też w sposób naturalny dostatecznie rozwinąć się w wymienionych zakresach podczas dwóch lat jakie pozostały do 1914 r. i zagwarantować obecność warunków opisanych przez Ezech. 38:11-13 do 1914 roku. (3) Ucisk rozpoczynający się w 1914 r. wskazuje, że Kościół pozostanie tutaj przez jakiś czas po tej dacie,
kol. 2
ponieważ miał pozostać tutaj do ostatniej fazy ucisku, anarchii. Te trzy rozważania dowiodły mu, że proroczy punkt widzenia wymagał pozostania Kościoła na ziemi po październiku 1914 roku. Odpowiednio do tego wprowadził potrzebne zmiany w różnych tomach Wykładów Pisma Świętego. Potem wielokrotnie nauczał, że on nie zna daty, ani roku opuszczenia ziemi przez Kościół. Nie wiedząc, że Epifania będzie trwała tak długo, jak myśmy się o tym dowiedzieli – czterdzieści lat – nie wyobrażał sobie, że Kościół pozostanie na ziemi tak długo po październiku 1914 r. jak pozostawał i jeszcze przez jakiś czas tutaj pozostanie. Niech to nas nie dziwi, bo jego służba była ograniczona do Paruzji, włączając jej okres zachodzenia na Epifanię; stąd wynika jego brak informacji o szczegółach Epifanii i czasie opuszczenia świata przez Kościół, rzeczy której wystąpienia my się nie spodziewamy wcześniej jak w kilka lat po 1949 r. zgodnie z obrazem ośmiu wielkich cudownych dni, kiedy to Kościół rozpocznie swoją ostatnią publiczną działalność. Dokładnego roku tego wydarzenia, na ile to dotyczy pozostających członków Kościoła w ogólności, nie znamy; mamy jednak zapewnienie, że to będzie miało miejsce mniej więcej gdzieś między początkiem 1949 r. a październikiem 1954 roku, gdy pozostanie przynajmniej jeden z jego członków, aż zachodzenie Epifanii na Bazyleję, Królestwo, zakończy się. Z pewnością zbliżanie się naszego Pastora do zwiększającego się zrozumienia pełnej prawdy na ten temat jest wspaniałą ilustracją stopniowego rozwijania się Prawdy na czasie – Przyp. 4:18.
UWAGA VII – DO STRON 411-413
W dodatku do stosownych spostrzeżeń zawartych w poprzedniej uwadze, strony 411- 413 wymagają kilka uwag w związku z występującymi datami: październikiem 1874, 1881 i 1910 roku. Jak wcześniejsze wydania III Tomu wskazują, nasz Pastor zrozumiał, że jeden z odpowiednich pomiarów oznacza, iż Kościół opuści ziemię do października 1910 r.; lecz po 1904 r., w wyniku zrozumienia przez niego, że ucisk rozpocznie się a nie zakończy w 1914 roku, wywnioskował, że Kościół pozostanie tutaj do października 1914 roku. To spowodowało, że zmienił pierwotnie podtrzymywaną myśl na podstawie zrozumianego pomiaru jako wskazującego na październik 1910 r., jako datę wyzwolenia Kościoła, na myśl jaka jest obecnie wyrażona na ten temat na odnośnych stronach. Lecz zanim nastąpił październik 1910 roku, jak można zauważyć z pytań