Teraźniejsza Prawda nr 284 – 1976 – str. 8
posiada rzeczywistą chwałę i jasność wyrażającą obraz osoby Ojca”.
Skoro światło chwały na twarzy typowego Pośrednika przedstawiało chwałę duchowej natury antytypowego Pośrednika, możemy dobrze zrozumieć dlaczego Paweł wyprowadzając analogię mówi: „Aleć Pan jest tym Duchem”. I dodaje wspaniałe słowa naszego tekstu wskazując na błogosławiony rezultat chwalebnego dzieła dla Kościoła i dla świata: „a gdzie jest ten Duch [święte usposobienie] Pański, tam [i tylko tam] i wolność”.
W. 18: „Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem [nie mając na naszych oczach zrozumienia zasłony ignorancji, uprzedzenia i błędu jaką niewierzący Żydzi w czasach Pawła posiadali w. 14-16] na chwałę Pańską [Jego chwałą jest Jego charakter świecący oślepiającym blaskiem chwały każdej łaski, szczególnie Jego czterema głównymi: mądrością, mocą, sprawiedliwością i miłością] jako w zwierciadle [w zwierciadle Boskiego planu, który chwalebnie odbija doskonały charakter Boga w mądrości, sprawiedliwości, mocy i miłości] patrzymy [rozważamy], w toż wyobrażenie [charakter] przemienieni [przekształceni] bywamy z chwały [mniej bliskiego podobieństwa] w chwałę [bardziej bliskiego podobieństwa], jako od Ducha Pańskiego”.
Z pewnością ci, którzy podczas Wieku Ewangelii z serca i umysłu „poznali prawdę” proporcjonalnie byli uwalniani od grzechu, błędu i kontroli Szatana (Jan 8:32). Przez Świętego Ducha Bożego byliśmy w stanie dostrzec „chwałę Pańską” [Jego chwalebny charakter we wszystkich Jego łaskach] „odkrytym obliczem” (Diaglott). „Ponieważ Bóg, który rzekł, aby się z ciemności światłość rozświeciła, ten się rozświecił w sercach naszych ku rozświeceniu (w nas) znajomości chwały Bożej w obliczu [Boskiego Słowa – Prawdy] Jezusa Chrystusa [Jezus jest nam wpierw objawiony przez Boskie Słowo, które jest Chrystocentryczne]” (2Kor. 4:6; por. Obj. 1:16).
Wkrótce nastąpi inauguracja Nowego Przymierza i Bóg wyleje Swego „Ducha na wszelkie ciało” (Joel 2:28). Wówczas świat także będzie „zbawiony” (z potępienia Adamowego) i „ku znajomości [epignosis – dokładna, zupełna wiedza] prawdy przyjdzie” (1Tym. 2:4; Izaj. 35:8-10), ponieważ „samo stworzenie [rodzaj ludzki] będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dzieci Bożych” (Rzym. 8:21).
Ale obecnie nasz tekst udzieli poświęconym wierzącym specjalnego błogosławieństwa,
kol. 2
ponieważ „gdzie jest ten Duch Pański [święte usposobienie Chrystusa], tam i wolność”. Dzięki Boskiej łasce, my, poświęceni „jesteśmy obrzezaniem, którzy duchem służymy Bogu i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a w ciele nie ufamy” (Filip. 3:3). Zostaliśmy bardzo ubłogosławieni poznaniem i przyjęciem Prawdy, która nas wyswobodziła. Jezus, syn Boga, wyswobodził nas i naprawdę jesteśmy wolni (Jan 8:32, 36). Przez zasługę Chrystusowego okupu jesteśmy usprawiedliwieni, a w poświęceniu uwolnieni od potępienia śmierci oraz uprzywilejowani i uzdolnieni do „postępowania według Ducha”, a także radowania się obecnie wcześniej niż świat „wolnością chwały dziatek Bożych” (Rzym. 5:1; 8:1, 21).
„Jednak baczcie, aby snać ta wolność wasza nie była mdłym ku zgorszeniu” (1Kor. 8:9). Nasza wolność nie zezwala nam czynić lub być takimi jak nasza upadła ludzka natura mogłaby pragnąć. Tę wolność wybraliśmy z naszej własnej wolnej woli: czynić wolę Bożą i uwolnić się z niewoli skażenia moralnego Szatana. „Stójmy tedy w tej wolności, którą nas Chrystus wolnymi uczynił, a nie poddawajmy się znowu pod jarzmo niewoli” (Gal. 5:1).
TRWAŁE UTRZYMYWANIE SIĘ W NASZEJ WOLNOŚCI
Stać mocno oznacza, trzymać się niezmiennych zasad lub innymi słowy być „mocnym, nieporuszonym, obfitującym w uczynku Pańskim zawsze, wiedząc, iż praca wasza nie jest daremna w Panu” (1Kor. 15:58). „Czujcież, stójcie (mocno) w wierze, mężnie sobie poczynajcie, zmacniajcie się” (1Kor. 16:13). „Stójcie (mocno) w jednym duchu, jednomyślnie bojując w wierze Ewangelii” (Filip. 1:27).
Nikt nie może stać o swojej własnej sile, dlatego jesteśmy napominani, abyśmy „stali (mocno) w Panu” (Filip. 4:1; 2Kor. 12:9, 10; Żyd. 2:18). „Patrzcież, bracia! by snać nie było w którym z was serce złe i niewierne, któreby odstępowało od Boga żywego. Ale napominajcie jedni drugich na każdy dzień, póki się Dziś nazywa, aby kto z was nie był zatwardzony oszukaniem grzechu. Albowiem staliśmy się uczestnikami Chrystusa, jeśliże tylko początek tego gruntu aż do końca stateczny [czyli stojąc mocno] zachowamy” (Żyd. 3:12-14).
Nie upadajmy pod wpływem zwodzenia Szatana, że „raz w łasce, to zawsze w łasce”. „Trzeźwymi bądźcie, czujcie; albowiem przeciwnik wasz diabeł, jako lew ryczący obchodzi,