ROCZNE GODŁO NA 1976 ROK

„A gdzie jest ten Duch Pański, tam i wolność” (2Kor. 3:17)

      1975 rok (według obliczenia biblijnego rozpoczynający się jesienią 1974 r.) stanowi rocznicę sprawiającą oświeconemu ludowi Jehowy wiele radości w miarę jak ten kontemplował wspaniałe rzeczy wypełnione przez Pana podczas pierwszego stulecia Jego niewidzialnej Wtórej Obecności i Tysiącletniego Panowania (zobacz np. P ’74, str. 74-78; TP ’75, str. 2-6). Kontynuujmy wytrwale ogłaszanie zachęcającego i radosnego poselstwa będącego na czasie, które teraz po 1874 roku jest szczególnie gorąco polecane do ogłaszania: „Halleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący” (Obj. 19:6). Oczywiście powinniśmy obecnie ogłaszać jako wypełnione całe poselstwo z Obj. 19:5-9 zgodnie z poinstruowaniem nas jak to czynić (zobacz TP ’51, nr 134, str. 6).

      Inną o niezwykłej doniosłości rocznicą w historii Tysiącletniego Panowania naszego Pana jest 1976 rok, ponieważ w 1876 roku, 100 lat przedtem, miały miejsce pewne bardzo ważne wydarzenia. Br. Russell, który jesienią 1874 r. zrozumiał niewidzialność we Wtórym Przyjściu naszego Pana był prowadzony przez Pana do dokładnego studiowania proroctw dotyczących chronologii. Przybył on do Filadelfii na Wystawę Stulecia w 1876 roku i w wyniku
kol. 2
studiów prowadzonych wspólnie z N. H. Barbourem przekonał się, że nasz Pan był istotnie niewidzialny w Swoim Wtórym Przyjściu (Z 3822; E 5, str. 109; E 9, str. 330 u dołu, 331, 460-162).

      W 1876 roku Pan zaszczycił także Br. Russella zleceniem mu urzędu wykonawczego w pracy Pańskiej (E 9, str. 346, 463) stanowiącym przygotowanie go do stania się w 1879 roku w pełni „sługą wiernym i roztropnym”, którego „postanowił nad czeladzią swoją”, aby „im dawał pokarm na czas słuszny”.

      Nasz tekst wyraźnie nam mówi, gdzie jedynie można znaleźć prawdziwą wolność, bo „gdzie jest ten Duch Pański, tam i wolność” (2Kor. 3:17).

ROZPATRZENIE KONTEKSTU 2KOR. 3

      Pomocnym okaże się dostrzeżenie w kontekście logicznego rozumowania Apostoła Pawła, którego Bóg natchnął do napisania słów tekstu rozważanego przez nas. To, co Paweł właśnie powiedział na zakończenie 2Kor. 2 dotyczyło jego sukcesu nad „wieloma, którzy fałszują słowo Boże” (o których później powiedział „fałszywi Apostołowie … robotnicy zdradliwi, którzy się przemieniają w Apostoły

poprzednia strona – następna strona