Teraźniejsza Prawda nr 176 – 1958 – str. 12
to „częściowo wierni wierzący okresów sprzed Tysiąclecia”, stosuje się do wszystkich członków niby-wybrańców aż do końca 40-letniej Epifanii, końca Wieku Ewangelii, tj. do punktu gdzie Wiek Ewangelii zaczyna zachodzić na Bazyleje w Jej pierwszym początku. Co więcej, przez analogię wnosimy, że ta definicja niby-wybrańcy będzie również obejmowała, jeszcze inną grupę mianowicie tych „częściowo wiernych wyznawców”, którzy po jesieni 1954, lecz przed otwarciem Gościńca Świętobliwości (a zatem jeszcze w „okresach przed Tysiącleciem”) przyjdą (1) spośród Żydów do wiary w obietnice Abrahamowe i Przymierze Mojżeszowe, i którzy będą wiernie w nich trwać; oraz (2) tych spośród Żydów i pogan, którzy przyjdą do wiary w Jezusa, jako Swego Zbawiciela, i którzy będą wiernie trwali przy Okupie i sprawiedliwości. Aby odróżnić te dwie grupy od tych z niby-wybrańców sprzed jesieni 1954, tj. sprzed Bazylei w jej pierwszym początku, moglibyśmy je określić jako bazylijno przed-restytucyjni niby-wybrańcy. Wszyscy ci z niby-wybrańców sprzed Bazylei (tj. sprzed daty 16 września 1954), którzy poświęcą się w Bazylei przed restytucją będą dalej zaliczeni do klasy niby-wybrańców, ale z powodu ich poświęcenia, będą zajmowali najwyższe stanowisko wśród tej klasy. Ponieważ wielu z takich poświęconych okażą się całkowicie wiernymi w swym poświęceniu, przeto wyraźnie „częściowo wierni wierzący” nie będzie się do nich stosowało.
(41) Słusznie załączamy takich poświęconych okresu Bazylei sprzed restytucji do klasy niby-wybrańców. ponieważ: (1) Wszyscy z niby-wybrańców poświęcą się podczas Tysiąclecia, czy to obecnie czy też po zaczęciu się restytucji, bo inaczej nie otrzymaliby wiecznego żywota (F str. 186, par. 1; Cienie Przybytku str. 11, par. 1). (2) Rozumiemy, że ci, którzy obecnie poświęcają się nie mogą należeć do epifanicznego Dziedzińca, albowiem ostatni nowy poświęcony został przyjęty do tego Dziedzińca 16 września 1954; przeto, chociaż nawet poświęceni, oni muszą być wyobrażeni w następnym najbliższym miejscu Przybytku, tj. w Obozie; a wiemy, że epifaniczny Obóz „będzie składał się z wiernych usprawiedliwionych i nawróconych wiernych żydów” (E tom 10, str. 672, 661; porównaj z innymi odnośnikami podanymi powyżej), tj. z członków niby-wybrańców. (3) Tymczasowe usprawiedliwienie dalej będzie działało „aż do zaczęcia się