Teraźniejsza Prawda nr 176 – 1958 – str. 11
nie byli dosyć wierni aby stać się odpowiednimi do klasy Starożytne Godnych, i którzy za czasu Nowego Testamentu, chociaż przywiązali się do swej części obietnic Abrahamowych, i usiłowali zachować Zakon Mojżeszowy, to jednak pozostali w niedowiarstwie co się tyczy Chrystusa”.
(37) W E tomie 15, str. 545, brat Johnson podaje powód, dla którego „Bóg uczynił elekcyjne zarysy w Swym Planie, i wypełnia je przez przygotowanie czterech wybranych klas oraz dwóch klas niby-wybrańców, pierwsze jako cztery panujące części Jego Królestwa, a drugie jako dwie główne podrzędne części Jego Królestwa”, te dwie niby-wybrane klasy są określone jako „wierzący żydzi i wierni usprawiedliwieni”; a na str. 546 i 547 (u góry) one są opisane, jako pomocnicy klas Starożytne i Młodociano Godnych w ziemskiej albo widocznej fazie Królestwa.
(38) „Synowie” u Joela 2:28, tj. niby-wybrańcy, są określeni w Ter. Prawdzie ’33, str. 86, szpal. 2, par. 5 jako „nawróceni cieleśni Izraelici i wytrwali, ale nie poświęceni wierzący Wieku Ewangelicznego”; a w E tomie 15, str. 535, 717, oni są odpowiednio określeni jako „wierzący Izraelici i wierni usprawiedliwieni z wiary” oraz jako „cieleśni Izraelici i wytrwali niepoświęceni usprawiedliwieni z wiary”.
(39) W P ’26, str. 118, „synowie” (Joel 2:28; Izaj. 60:4) są znowu opisani, jak następuje: „Synowie przyszłego Wieku będą stanowić częściowo wiernych wierzących z okresów sprzed Tysiąclecia, a córkami będą ci, którzy byli niewierzącymi w obecnym życiu. Synowie z Tysiąclecia czyli synowie Chrystusa (Głowy i Ciała) będą składać się częściowo z tych żydów Wieku Żydowskiego i Wieku Ewangelii, którzy częściowo wierzyli w obietnice Abrahamowe i przyjście Mesjasza, lecz nie byli dosyć wierni tym obietnicom i Zakonowi Mojżeszowemu aby stać się członkami klasy Starożytno Godnej w Wieku Żydowskim albo chrześcijanami w Wieku Ewangelii, oraz częściowo z tych pogan, którzy podczas Wieku Ewangelii przyjęli Jezusa, jako swego Wybawiciela, trzymając się Okupu i sprawiedliwości, i pozostając w tym stanie aż do końca, lecz nie Czynili poświęcenia”.
(40) Te cytaty pokazują, że brat Johnson jasno wskazywał nam na identyczność klasy niby-wybrańców. Jego ogólne określenie „synów” w ostatniej powyższej cytacie, mianowicie że są