Teraźniejsza Prawda nr 73 – 1934 – str. 90
wierność podczas Tysiąclecia i podczas małego okresu przy, końcu Tysiąclecia. (5) Jako Kaatowie Tysiąclecia i po Tysiącleciu pni nie będą mieli żadnego ziemskiego dziedzictwa – ich dziedzictwo będzie niebiańskie; tak jak Kapłani i inni Lewici tak i oni nie będą mieli ziemskiego dziedzictwa, co było pokazane w figurze kapłanów i lewitów Izraela, nie mających dziedzictwa w ziemi. (4 Moj. 18: 20, 23, 24). (6) Jako pozafiguralni Lewici oni będą z pierworodnych Tysiąclecia. Wszyscy pierworodni, mając imiona swoje zapisane w niebie staną się istotami duchowymi (Żyd. 12: 23; porów, z 2 Moj. 12: 11 – 13, 21 – 23, 37; 13: 1, 2, 11-15 itd.). (7) Wszyscy lewici, a zatem i Kaatowie, będąc z kapłanami przy Przybytku, oddaleni od tegoż prawie taką samą odległością, a bliżej Przybytku, aniżeli inni Izraelici, odłączeni i odrębni od tych ostatnich, są tym samem figurą na wieczną duchowość całego pozafiguralnego pokolenia Lewiego. (8) Dawanie dziesięcin kapłanom i lewitom przez Izraelitów jest figurą na wieczną niższość i poddaństwo klasy restytucyjnej wszystkim członkom z pozafiguralnego pokolenia Lewiego; więc wszyscy pozafiguralni Lewici będą duchowymi ostatecznie. (9) Starożytni święci, będąc wierniejszymi aniżeli Wielkie Grono, ewentualnie będą mieli wyższą nagrodę, aniżeli wieczną ludzką naturę, bo jeżeli Wielkie Grono będzie miało wyższą nagrodę od rodzaju ludzkiego, z tej samej przyczyny Starożytni święci będą prawdopodobnie mieli wyższą duchową naturę aniżeli będzie miało Wielkie Grono. (10) Pakt, że Maluczkie Stadko, jako pozafiguralni Kapłani i Wielkie Grono jako pozafiguralni Lewici będą duchowymi, znaczy, że i reszta pozostałych członków pozafiguralnego Lewiego będzie duchowa. Te dowody dostatecznie usprawiedliwiają myśl naszego Pastora, a zbijają J. P. R. odrzucenie jej.
Potem on nam mówi w par. 18, że pozafiguralny Jannes i Jambres z 2Tym. 3:1-9 odnosi się do jego człowieka grzechu. Jak już było powiedziane poprzednio, że jego pogląd o człowieku grzechu pobiliśmy piętnastoma dowodami i tymi samymi dowodami dowiedliśmy, że w małym Wieku Ewangelii on jest głową – małym papieżem – małego człowieka grzechu. Lecz oprócz tego możemy z 2Tym. 3:1-9 dowieść, że pozafiguralny Jannes i Jambres nie są człowiekiem grzechu: (1) Człowiek grzechu istniał wzrastając stopniowo od czasów św. Pawła (2Tes. 2:7), gdy zaś Jannes i Jambres są figurami na błądzicieli żyjących wyłącznie przy końcu Wieku (2 Tym. 3: 1). (2) Człowiek grzechu jest zawsze przedstawiony w Biblii jako jedna symboliczna rzecz, gdy zaś Jannes i Jambres reprezentują dwie różniące się klasy. (3) Te dwie klasy są przedstawione jako składające się z wielu jednostek pracujących mniej więcej indywidualnie, a nie jako jedno ciało, jak to się dzieje z antychrystem. Podczas Paruzji wszyscy fałszywi nauczyciele w nominalnych kościołach i między ludem w Prawdzie, jako przeciwnicy Prawdy, są pozafiguralnym Jannesem (on oszukuje); a podczas Epifanii wszyscy fałszywi nauczyciele w nominalnym Kościele i między ludem w Prawdzie, jako przeciwnicy Prawdy są pozafiguralnym Jambresem (on rewolucjonizuje). Zatem pozafiguralny Jannes i Jambres są członkami wielu ciał i związków, gdy zaś antychryst jest tylko jednym ciałem., a jego członkowie są członkami tylko jednego ciała. (4) Części pozafiguralnego Jannesa i Jambresa, tak te, które nie są w Prawdzie, jak i te, które są w Prawdzie byli i jeszcze są w wielkiej doktrynalnej sprzeczności ze sobą, gdy zaś z członkami człowieka grzechu dzieje się przeciwnie. (5) Człowiek grzechu jest tylko jeden i to odrębną i spojoną częścią od pozafiguralnego Jannesa i Jambresa. (6) Pozafiguralni Jannes i Jambres jako tacy nie są fałszywym Chrystusem – Antychrystem.
FAŁSZYWE DZIESIĘĆ PLAG
Reszta tego artykułu, włączając drugą część tegoż, jest zajęta poglądem o dziesięciu plagach, które mają się rzekomo wypełnić podczas działalności jego ruchu. Jego pierwszą plagą, obracającą wody Egiptu w krew, on twierdzi, jest handel, który stał się śmiertelnym w swoich skutkach. To nie może być prawdą, ponieważ woda v symbolach biblijnych reprezentuje nauki, nie handel – jeżeli jest czysta, to Prawdę; a jeżeli nie czysta – to błąd. Nie tylko NIL , który czasami reprezentuje ludy światowe, ale wszystkie wody egipskie zostały obrócone w krew; dlatego w tym wypadku nie ludzi, lecz nauki wody Nilu przedstawiają. On podaje, że ta plaga zaczęła się w lipcu 1924 na konwencji w Columbus, Ohio, w którym to czasie przyjęto rezolucję pod tytułem Oskarżenie, którą następnie szeroko rozpowszechniano. Lecz ta rezolucja nie mogła być tą rzeczą, co obróciła nauki świata w krew; ponieważ nie miała prawie nic do czynienia z naukami i przecież nie uczyniła handlu (który wielce się przyczynił do sprowadzenia wojny światowej), bardziej śmiertelnym aniżeli był przed owym Oskarżeniem. Następnie, on nam mówi (par. 29), że druga plaga równa się drugiej biadzie z Objawienia. To nie może być prawdą, ponieważ drugą plagą były żaby, co równa się szóstej pladze z Objawienia 16:13. Ten fakt dowodzi, że jego wytłumaczenie natury i sposobu drugiej plagi nie może być prawdziwe. O tych innych ośmiu plagach on opisuje
kol. 2
w S.- 1934, 83-94. W omawianiu trzeciej plagi podczas której były wszy, on nam mówi (w par. 5), że Herod Agrypa był zjedzony przez wszy, lecz Biblia mówi nam, że przez robactwo (Dz. 12: 23). Potem w par. 618 mówi, że symbolicznymi wszami trzeciej plagi jest Szatan i jego ajenci, co jest widocznym błędem, gdyż pozafiguralni czarownicy egipscy stworzyli je, i to samo uczynił pozafiguralny Mojżesz. Ci pierwsi nie mogli stworzyć Szatana i Jego ajentów, a ci drudzy nie uczyniliby tego. On mówi, że poselstwa Prawdy jego ostatka (ale które on nie mówi, przeto nie robi Jasnego odróżnienia w jego plagach) stworzyły te wszy. Z tego wychodzi, że jego poselstwo stwarza Szatana i jego ajentów! On twierdzi (par. 10, 11), że poselstwo Towarzystwa o wyższych władzach stworzyło czwartą plagę, tj. plagę much i że Szatan i jego ajenci są tymi muchami. Muchy oznaczają u niego to samo, co wszy, co dowodzi, że on wcale nie rozumie znaczenia żadnej plagi. Jego piąta plaga – pozafiguralna zaraza na bydło – on mówi (par. 14), jest plagą na światowe handlowe narzędzia, ajencje, plany, organizacje itd. Lecz to jest handlem, a dręczenie handlu należy do jego pierwszej plagi. Więc nie ma w tym żadnego jasnego odróżnienia między jego pierwszą a piątą plagą. Ponieważ w każdej pladze natura plagi i sposób trapienia plagą różniły się od tych dwóch rzeczy we wszystkich innych plagach. Poselstwo pomsty ma być tym narzędziem sprawdzającym plagi. Lecz to stosuje się do wszystkich jego plag; przetoż znowu nie ma w tym jasnego odróżnienia pomiędzy narzędziami sprowadzającymi karę tych plag. Jego szósta pozafiguralna plaga egipska oznacza to samo (par. 17) co pierwsza plaga z Obj 16: 2. Lecz to nie może być prawdą, ponieważ szósta pozafiguralna plaga egipska przypaśćby musiała w czasie sprzecznym z czasem przybycia pierwszej plagi z Obj. 16, a która jest pierwszą z ostatnich siedmiu Plag. Później podsuwa myśl, że jego szósta plaga równa się piątej z Obj. 16, ale to tylko powiększa zamieszanie jego poglądu. On mówi (odsyłając w par. 17, po więcej informacji o szóstej pladze do swojej książki pt. „światło”, str. 20), że ta plaga była ogłoszona na konwencji w Cedar Point, we wrześniu 1922 i że jej odnośną pracą było wylanie pierwszej plagi z Obj. 16, pozafigury szóstej plagi egipskiej. Lecz poselstwem Królestwa tej proklamacji było przez trzy lata wywieranie nacisku na głoszenie propozycji, że miliony po roku 1925 nie będą nigdy umierać. Ponadto to poselstwo było głoszone przez czas około trzech lat przed wrześniem 1922. Jego plaga była zatem fałszywa i błędnej daty, tak jak i jej mniemane poselstwo okazało się faktycznie być fałszywym.
Jego siódmą plagą, on twierdzi (par. 21) jest plaga gradu, która była siódmą i ostatnią plagą z Obj. 16, i przedstawia deklarację przeciwko Szatanowi, a za Jehową, zaczęła się na konwencji w Detroit, Mich., rychło w sierpniu 1928. Proszę zauważyć, że oprócz części dziesiątej plagi, siódma plaga z Obj. 16 była ostatnią plagą, która chronologicznie miała być wylaną. Lecz on podaje kilka innych jako te, które miały być wylane po pladze gradu. I dlatego on źle rozumie pozafigurę siódmej plagi egipskiej. Nasi czytelnicy wiedzą, że my nie rozumiemy, ażeby porządek czasowy plag egipskich miał być ten sam, co porządek czasowy plag z Obj. 16. Lecz siódma plaga z Objawienia, a dziesiąta egipska są widocznie ostatnie dwie jakie były wylane w pozafigurze. Jego ósma plaga z pozafiguralnych szarańczy, on mówi (w par. 25), że zaczęła się masowym atakiem na dzielnicę w Bergenfield, N. J., 25 – go maja, 1932, cztery lata po jego siódmej pladze z Obj. 16 i egipskiej. Z powyższych przyczyn to jest błędne, ponieważ powinna przyjść chronologicznie przed jego siódmą plagą. Ponadto, jak on właściwie mówi, ósma plaga egipska równa się pierwsze biedzie Objawienia, co dowodzi, że z punktu czasu ona musi poprzedzać plagę siódmą z Objawienia. To dowodzi, że on źle rozumie pozafigurę ósmej plagi egipskiej i pierwszej blady z Objawienia. Jego dziewiąta plaga, tj. ciemność (piąta plaga z Obj. 16), on mówi (par. 27), że zaczęła się przez ostrzeżenie skierowane do władców świata, wydane podczas konwencji w Londynie, Anglia, w maju 1926. Lecz jego bestią jest to, co on nazywa widzialną organizacją Szatana, która, jak on mówi, składa się a kapitału, państwa i kościoła we wszystkich ich organizacjach, jakie istnieją w Chrześcijaństwie. Lecz jego ostrzeżenie z roku 1926 nie było skierowane do nikogo jak tylko do władców cywilnych, którzy nie są nawet jego bestią, chociaż są urzędnikami jednego z jej departamentów. To jest jeszcze jedna plaga co nie pasuje. On mówi, że te trzy dni ciemności reprezentują czas od maja 1926, aż do Armagedonu. Lecz na innym miejscu twierdzi, że wszystkie dni z Objawienia symbolizują dni literalne, a tu jednak już osiem lat minęło od czasu kiedy jego trzy dni ciemności się zaczęły. To pokazuje, że on jest samowolny i w błędzie na ten przedmiot. Mówi, że Faraonowe grożenie śmiercią Mojżeszowi reprezentuje groźby przez papistów i gazety przeciw jego ostatkowi, a także przez policję z Plainfield, N. J., przychodzącą na jego wykład uzbrojoną w broń. Komentarze zbyteczne.