Teraźniejsza Prawda nr 175 – 1957 – str. 91
pięćdziesiątniki i dziesiątniki. Widocznie byli też książęta nad różnymi, domami w pokoleniu, jak, np. jest to pokazane w wypadku Zamrego, o którym jest powiedziane że był to „księże domu ojca swego, z pokolenia Symeonowego” (4Moj. 25:4). Tak samo Starożytno i Młodociano Godni, jako książę ta będą mieli zdolnych pomocników w klasie niby-wybrańców (szczególnie w poświęconych epifanicznych obozowcach), zgodnie z ich różnymi zdolnościami, albowiem niby-wybrańcy widocznie są przedstawieni wśród podwładnych czyli posiłkowych książąt albo hetmanów. Oni będą pomagać nie wybranym, „córkom” (Izaj. 60:4; Joel 2:28), na Gościńcu Świętobliwości, albowiem „jako wielcy misjonarze Tysiąclecia, pod kierownictwem Chrystusa i Kościoła w pierwszym rzędzie, oraz Starożytno i Młodociano Godnych w drugim rzędzie, oni będą szli wszędzie nawracając pogan i odstępczych Żydów do słowa i dzieła Bożego” (E tom 17, str. 539).
POZAFIGURALNA MARIA Z TYSIĄCLECIA
(28) W 2Moj. 15: 1-21 jest figuralnie przedstawiona chóralna pieśń Alleluja symbolicznych niebios i ziemi, która zacznie się pozafiguralnie po zniszczeniu upadłych aniołów i odstępczych ludzi przy końcu Małego Okresu. Mojżesz (w. l) wyobraża Jezusa i Kościół, którzy będą tym Boskim natchnionym kompozytorem tego wspaniałego hymnu zbawienia. Synowie Izraelscy, przyłączający się do tej pieśni, wyobrażają Starożytnych i Młodocianych Godnych jak i Wielkie Grono i prawdopodobnie pokutujących i przywróconych do pierwotnego stanu aniołów, przeto są cztery, a prawdopodobnie pięć klas duchowych, które połączą się w chóralnej pieśni Alleluja w niebie. Z drugiej strony Maria i inne niewiasty Izraelskie wspomniane w wierszach 20 i 21, reprezentują dwie ziemskie klasy: Maria, która przewodziła innym niewiastom w śpiewaniu pieśni, przedstawia klasę niby-wybrańców. „wierzących żydów w dawnych czasach Starego Testamentu, którzy nie byli na tyle wiernymi by mogli być zaliczeni do klasy Starożytno Godnych, ani ci, którzy w Wieku Ewangelii nie byli na tyle wiernymi by mogli być przeniesieni z Mojżesza do Chrystusa, jak również wierzących pogan w Wieku Ewangelii którzy chociaż byli wiernymi do śmierci w usprawiedliwieniu, to jednak nie poświęcili się”. Inne niewiasty przedstawiają niewybranych, „niewierzących żydów i pogan z przed-Tysiąclecia, którzy staną się wiernymi jako członkowie klasy restytucyjnej”. (porównaj drugą część tego zdania w cudzym słowie w E tomie 11, str. 293, linia 17 z Ter. Prawdą ’49, str. 39, szp. 1, u dołu par. 1, gdzie brakuje tej części zdania).
kol. 2
Tak jak Maria przewodziła innym niewiastom w śpiewaniu pieśni a one naśladowały ją w refrenie, tak podobnie niby-wybrańby, jako wyższa klasa restytucji, będzie przewodzić w chóralnej pieśni Alleluja śpiewanej na ziemi, a niewybrani, niższa klasa restytucji, będzie naśladować ją w śpiewaniu tego wspaniałego hymnu (Obj. 5:13; zobacz co do szczegółów Ter. Prawdę ’49, str. 34-40). Bliskie pokrewieństwo pomiędzy niby-wybrańcami a Starożytnymi i Młodocianymi Godnymi w ich Tysiącletniej służbie jest pokazane przez Marię, o której jest powiedziane, że była siostrą Aarona (w. 20), albowiem Aaron na Tysiąclecie i Mały Okres przedstawia Starożytno i Młodociano Godnych jako ustnych wyrazicieli Chrystusa między ludźmi (Ter. Prawda ’49,str. 39, par. 17). Pozafiguralna Maria, czyli klasa niby- wybrańców, będzie stanowiła specjalnych pomocników, symboliczną siostrę, Starożytno i Młodociano Godnych; czyli pozafiguralnego Aarona.
DRUGA POŁOWA POKOLENIA MANASESOWEGO
(29) Należy przypomnieć, że w E tomie 4, str. 450 i 451 (porównaj P’ 42, str. 62, szpal. 2), brat Johnson omawia dziedzictwo dwóch i jednej połowy pokoleń znajdujących się na wschodniej stronie Jordanu (4Moj. 32; Joz. 1:12-15), które widocznie wyobrażają Tysiącletnie i po Tysiącletnie dziedzictwo Małego Stadka (Ruben – oto syn pierworodnego), Wielkiego Grona (Gada – wojsko – 1Moj. 30:11; 49:19; Izaj. 65:11) i klasy Młodociano Godnej (połowy pokolenia Manasesowego – powodując zapomnienie), „Starożytno Godni są całkiem opuszczeni w tym obrazie z następującego powodu: Ustalenie figury z konieczności rzeczy wyklucza klasę Starożytno Godną z obrazu, albowiem Izrael zbliżając się do ziemi chananejskiej przedstawia Kościół, prawdziwy i nominalny, zbliżający się do Królestwa Tysiąclecia, a fakt ten pokazuje, że Starożytno Godni są wykluczeni z tego obrazu. Lecz ponieważ oni i Młodociano Godni są dwoma połowami klasy, która otrzyma lepsze zmartwychwstanie i będzie książętami po wszystkiej ziemi i ponieważ Młodociano Godni są częścią Kościoła w szerszym znaczeniu tego słowa, przeto oni bardzo stosownie byliby przedstawieni przez połowę pokolenia Manasesowego, którego dziedzictwo było na wschód od Jordanu; ale dla powodu powyżej podanego – mianowicie, że Starożytno Godni nie są częścią Kościoła, prawdziwego ani nominalnego, zbliżającego się do Królestwa Tysiąclecia – nie mamy wnosić, że druga połowa pokolenia Manasesowego wyobraża Starożytno Godnych (nasze podkreślenie). Druga połowa pokolenia Manesesowego