Teraźniejsza Prawda nr 174 – 1957 – str. 77
może do pewnego stopnia zrozumieć uczucia Jehowy w stosunku do Wielkiego Grona tak dziś jak i w przeszłości. Wielką zaiste jest cierpliwość i samokontrola Boska w postępowaniu z nimi. Jak potężny musi być Boski wysiłek, w tych zaletach zmierzający do zwalczania ich rewolucjonizmu! Ileż będzie jeszcze musiał użyć tych zalet nim ulegną zniszczeniu ich cielesne umysły! Jak wielce będą miały jeszcze do czynienia cierpliwość i samokontrola Boża, aby doprowadzić do pełnego oczyszczania Wielkiego Grona i skłonić do należytej służby Jehowie. Te same uwagi, z niewielkimi jedynie zmianami, dotyczą postępowania Boga w stosunku do tych spośród klasy Młodocianych Godnych, którzy działają w charakterze podobnie jak Wielkie Grono i z nim współpracują. Te natomiast spostrzeżenia, któreśmy uczynili odnośnie samokontroli i cierpliwości Jehowy w postępowaniu ze Starożytnymi Godnymi odnoszą się również do działalności tych dwóch składników mocy Boskiej, jako przymiotu Jego charakteru, jeżeli chodzi o postępowanie z dobrymi Młodocianymi Godnymi.
Jest to oczywiście jasne, że w okresie wielkiego ucisku, który się już rozpoczął i trwać będzie jeszcze wiele lat, moc Boska pod postacią samokontroli i cierpliwości znajduje wspaniałe pole działania w takim pokierowaniu uciskiem, aby przyniósł wszystkim najwyższe dobro. Chroniąc własne instytucje, Bóg wymierza także należytą odpłatę innym instytucjom, włączając ich poszczególnych zwolenników, których przez ucisk pragnie błogosławić. To postępowanie jest i będzie wspaniałym dowodem mocy Bożej, jako przymiotu Boskiego charakteru, świadczące o panowaniu nad Sobą i wytrwałości w działaniu w okresie ucisku.
Wybiegając myślą ku czasom restytucji, możemy ujrzeć oczyma wiary wiele sprawdzianów działania mocy Bożej, przejawiającej się w postaci samokontroli i cierpliwości, a mianowicie: stopniowe wprowadzenie urządzeń Królestwa i przystosowanie ich do potrzeb miliardów zmartwychwstałych ludzi, powstrzymywanie, karcenie, poprawianie i pouczanie słabych i chwiejnych, karanie świadomych grzeszników. Wszystko to dziać się będzie dla odrodzenia ludzkości. Nie zabraknie Bogu takiej mocy w postaci samokontroli i cierpliwości przez cały okres 100 lat w postępowaniu z grzesznikami w pełni świadomymi, nim zniszczy ich jako niepoprawnych. Ujrzymy również wiele przykładów Boskiego przymiotu mocy w samokontroli i cierpliwości w 1OOO-letnim działaniu Boga, mającym na celu przywrócenie ludzkiej doskonałości – restytucji – tym, którzy są zdolni do zupełnego nawrócenia,
kol. 2
a w szczególności w postępowaniu z tymi, którzy nawrócą się zewnętrznie a nie z potrzeby i z głębi serca. Bóg, wiedząc o ich obłudzie jako symbolicznych kozłów (Mat. 25:31-46) przez całe 1000 lat będzie wykazywał jednak kontrolę nad sobą i wytrwałość, pragnąc podnieść ich z upadku. Jakżeż wspaniale wystąpią te zalety w Małym Okresie, gdy Szatan i niepokutujący aniołowie, za dozwoleniem Boskim, będą starali się uwieść raz jeszcze całą doskonałą ludzkość. Bóg rządzić się będzie tymi zaletami przez około 40 lat tego okresu, w celu ostatecznego uwieńczenia Swego Planu. Zalety te przejawią się również w postępowaniu ze zbuntowanymi grzesznikami jak i w stosunku do posłusznych i sprawiedliwych spośród ludzkości w zależności od postawy jaką wykażą. Samokontrola i cierpliwość okażą się w Bogu, gdy będzie wypowiedziany i wykonany wyrok zniszczenia na Szatana, jego demonów i niepoprawnych ludzi, jak również, gdy ogłosi i da nagrodę życia dla sprawiedliwych. W wiekach, które przyjdą wszelkie stworzenie chwalić przeto będzie, między innymi rzeczami, chwalebną moc Bożą wyrażającą się w samokontroli i cierpliwości (Obj. 5:13).
Zakończyliśmy obecnie nasze badanie nad czterema wyższymi pierwszorzędnymi łaskami Jehowy. Nie zamkniemy jednak tego rozdziału bez kilku uwag na temat wzajemnego stosunku tych czterech przymiotów jak i ich stosunku do innych łask Boskich. Spośród czterech wyższych przymiotów mądrość i sprawiedliwość mają charakter zasadniczy, tzn., że prawda i sprawiedliwość stanowią podstawę miłości i mocy, jak również są gruntem stolicy Bożej (Psalm 89:15). Pierwszą myślą, która powstaje w umyśle Jehowy w obliczu jakiegokolwiek czynu, kierunku, zasady czy sprawy jest: Czy jest to w zgodzie z prawdą i sprawiedliwością? Bez względu jakie inne dobre strony wypływałyby z takiego czynu, kierunku, zasady czy sprawy, Jehowa odmówi im swej sankcji i współdziałania, jeśli prawda lub sprawiedliwość została narażona na szwank lub pogwałcona. Jeśli coś jest w zgodzie z prawdą i sprawiedliwością a Bóg pragnie wystąpić czynnie, będzie działał kierując się miłością i mocą, mając jednak zawsze na uwadze wskazania mądrości i sprawiedliwości. Miłość i moc Boska nie działały nigdy ani nie będą działać w oderwaniu od Jego mądrości i sprawiedliwości. Tak więc mądrość i sprawiedliwość są podstawą a miłość i moc nadbudową zasadniczych wyższych pierwszorzędnych przymiotów Boskiego charakteru. Takie harmonijne działanie i współdziałanie czterech przymiotów Boskich, według porządku