Teraźniejsza Prawda nr 173 – 1957 – str. 54
jako mającą miejsce w dniu 40-tym, aby figurować czas ostatecznego ciosu zadanego przez brata Russella ewolucji. To zaś nastąpiło po wybuchu Wojny Światowej, którym to faktem posłużył się on z wielką mocą dla dowiedzenia, że człowiek ulega pogorszeniu a nie ewolucyjnemu polepszeniu. Z drugiej zaś strony ponieważ typem ewolucji był człowiek, zabicie jego nie mogło rozciągać się przez okres od 33 do 35 dni, jak zbijanie ewolucji przez brata Russella będącej pozafigurą zabicia Goliata przez Dawida, które ciągnęło się przez okres od 33 do 35 lat. Dlatego też figuralna walka przedstawia sprawę z punktu widzenia zakończonej pozafigury zakończenia pozafiguralnej walki, a nie z punktu widzenia długiego trwania pozafiguralnej walki. Nawoływanie do pojedynku z rana i z wieczora przez 40 dni przedstawia, że każdego roku w jesieni i na wiosnę w ciągu 40 lat ewolucja była przedmiotem polemiki.
(7) Pozafigury wierszy 17-19 miały miejsce w roku 1881. Przez „efa prażma” należy rozumieć w pozafigurze specjalne artykuły Strażnicy z roku 1881, drukowane jako ulotki a później wydane w jednym numerze Strażnicy, dla obudzenia zainteresowania ludzi Prawdą. Dziesięć bochenków chleba przedstawia to samo co dziesięć strun harfy Bożej – dziesięć głównych doktryn biblijnych, tak jak są one przedstawione w wydanej w roku 1881 książce pod tytułem „Pokarm Dla Myślących Chrześcijan”. Dziesięć serów reprezentuje te same dziesięć doktryn, tak, jak są one w głębszy sposób przedstawione w Cieniach Przybytku. Postępowanie brata Russella było następujące: najpierw wysyłał on artykuły Strażnicy, które były właściwie ulotkami propagandowymi, aby zainteresować lud chrześcijański (usprawiedliwiony [przedstawiony przez trzech najstarszych braci Dawida]; następnie wysyłał on im „Pokarm Dla Myślących Chrześcijan” a wreszcie – o ile zainteresowanie wzrosło do tego stopnia, iż pisali do niego, lub o ile byli oni dostępnymi przywódcami (rotmistrzowi) – wysyłał im Cienie Przybytku. Isaj zachęcający Dawida by zaniósł te trzy rodzaje pokarmu braciom i głównemu wodzowi nad ich tysiącem, przedstawia lud Boży zachęcający brata Russella, aby podał te pozafiguralne artykuły pokarmu swym usprawiedliwionym braciom, oraz ich specjalnym przywódcom biorącym udział w walce o Biblię przeciw atakom niewierzących. Polecenie Isajego dane Dawidowi, aby zapytał się o pomyślność swych trzech braci figuruje polecenie dawane przez lud Boży bratu Russellowi, by interesował się pomyślnością ludzi usprawiedliwionych, którzy walczyli o Biblię
kol. 2
przeciw atakom niewierzących. Polecenie Isajego (w. 18), aby Dawid wydźwignął trzech braci z zastawu (zob. o zastawie – 2 Moj. 22:26; 5 Moj. 24:6, 10-13, 17), wyobraża polecenie ludu Bożego aby brat Russell starał się zachęcić tych usprawiedliwionych, którzy byli obrońcami Biblii przeciw atakom niewierzących, aby poświęcali się Bogu jako żywe ofiary. Czas tego polecenia w pozafigurze jest oznaczony przez to, że fakty pozafigury mają miejsce na wiosnę, w lecie, oraz w jesieni roku 1881. Było to bowiem w czasie tej jesieni, kiedy były rozpowszechniane wyżej wzmiankowane trzy pisma Co więcej, w czasie wiosny, lata i jesieni wzmagała się bardziej intensywna walka pomiędzy wierzącymi w Biblię i broniącymi jej z jednej strony, a niewierzącymi i atakującymi ją z drugiej strony. Wynika z tego, że fakty pozafigur wskazują nam na czas w wierszach 17-19. Była to zaprawdę walka, w której brali udział potężni (Ela, w. 19) ludzie. Możemy wspomnieć jako głównych przywódców tej walki o Biblię takie nazwiska jak: Rupprecht, Koenig, Zahn, Weiss i Moeller z Niemiec; Robertson, Westcott, Orr, Urquhart i Finn z Wielkiej Brytanii; oraz Green, McCosh, Dawson i Cook z Ameryki.
(8) We wrześniu 1881 roku („rano na świtaniu”, w. 20) brat Russell zaczął rozpowszechniać wyżej wspomniane artykuły ze Strażnicy jako ulotki, oraz „Pokarm Dla Myślących Chrześcijan”. Owce (w. 20) reprezentują lud w Prawdzie. Stróż, pod którego opieką pozafiguralny Dawid pozostawił ten lud (w. 20), gdy oddawał się specjalnie pracy publicznej, to pielgrzymi i starsi. Fakt, że brat Russell czynił to co pozafiguralny Isaj kazał mu czynić, przedstawia szerokie rozpowszechnianie trzech wzmiankowanych wyżej pism. Ta działalność doprowadziła go do miejsca zasiłków, w środek pocztu obrońców Biblii (i przyszedł do zagrody wozów”, w. 20 – zdanie to znajduje się tylko w angielskim przekładzie A.R.V.; wozy do dowożenia zapasów dla armii) i to w czasie, gdy z całą żarliwością wychodzili do walki przeciw atakującym Biblię („wojsko… okrzyk uczyniło ku potykaniu”, w. 20). W roku 1881 obie symboliczne armie stanęły jedna przeciw drugiej w szyku bojowym (w. 21). I tak stanęli: wierzący w Boga przeciw ateistom; gnostycy biblijni (znający) przeciw agnostykom; wierzący w świat ducha przeciw materialistom; wierzący w Boga osobowego przeciw panteistom; teiści (tzn. wierzący, że Bóg choć odrębny od świata, pracuje w świecie i ze światem) przeciw deistom (tym, którzy wierzą, że Bóg jest oddalony od świata bo stworzywszy świat pozostawił go tak