Teraźniejsza Prawda nr 61 – 1932 – str. 89
granitowym skrzydłem podwoi przyjęcie Woli Pańskiej za wolę naszą. Przedpokój wyobraża naszą drogę, jako nowe stworzenia w szkole Chrystusowej. Przejście między przedpokojem a pokojem Króla wyobraża śmierć ofiarowanego ciała, gdy zaś pokój króla wyobraża stan spłodzenia” z Ducha w Boskiej naturze. Granit w Piramidzie wyobraża Boską, a wapienny kamień ludzką naturę. Przejście do pokoju królowej, symbol na warunki Restytucji, wyobraża gościniec świętobliwości, prowadzący do Restytucji. Studnia wyobraża okup, grota grób, , a dół jezioro siarki (wtóra śmierć). Podstawki na czterech rogach, jako fundament Piramidy, wyobrażają cztery wielkie przedmioty Jehowy, które utrzymują, wielkie linie Planu, równając je z drugimi. Imię budowniczego, Jehowy, jest różnymi sposobami wskazane w symbolach, zgodnie z porównaniem Przybytku. Piramida jako całość, wyobraża Chrystusa, główny kamień narożny, węgielny. Jezusa. (Ps. 118: 22; Zach. 4:7; Mat. 21:42: Dz. 4:11; 1Piotr 2:7), a drugie kamienie Kościół. Wszyscy starożytni pisarze greccy, egipscy, syryjscy i arabscy zgadzają się w tym przedmiocie, że od narożnego kamienia aż do dołu Piramidy znajdował się wierzch z gładkich i białych jak marmur wapiennych kamieni. Te spadły albo musiały być wyjęte z wyjątkiem niektórych miejsc u dołu Piramidy, z których możemy otrzymać kąt nachylenia od oryginalnej powierzchni. Ponieważ Piramida jako całość wyobraża Chrystusa, który jest wcieleniem Boskiego Planu. Boskim ołtarzem i świadkiem na świecie. Pismo św. dlatego odnosi się do niej jako do symbolicznego ołtarza i świadka Bożego (Izaj. 19:19, 20). Granitowa zapora, zamykająca wejście pierwszego do góry prowadzącego przechodu, symbolizuje, że zakon był przeszkodą do osiągnięcia żywota dla wszystkich ludzi upadłych – zstępujących ku dołowi prowadzącego przechodu. Tylko studnia była jedyną droga do wejścia w górę prowadzącego przechodu, symbolizując przeto, że droga do życia dla upadłej ludzkości przechodzi tylko przez Okup. Powyższe rzeczy są bez wątpienia najważniejszymi zarysami Boskiego Planu i są symbolizowane w Piramidzie. Wiele innych możnaby tu podać, lecz uważamy, że te dostatecznie popierają nasze pierwsze zdanie. Ktoby chciał dowiedzieć się o wszystkich tych symbolach, znajdzie takowe w Wykładach Pisma Św. w tomie III, na str. 351; a także o wiele obszerniejsze objaśnienia Piramidy znajdują się w dwutomowym dziele (w jeżyku angielskim) pod tytułem „The Great Piramid Passages”, – (Przejścia Wielkiej Piramidy), 'dzieło to można nabyć po cenie kosztu $2.00 za tom.
II. Nasze drugie przedstawienie dowodów pokazuje: że Piramida przez różne swoje wymiary podaje rozmaite zarysy czasu Boskiego Planu. Streścimy tylko w krótkości niektóre z nich, tak jak są podane w powyżej wspomnianym dziele, tj. „The Great Piramid Passages”, tom 2, porównując je z niektórymi zarysami epifanicznymi na czasie. Czas narodzenia, śmierci i wiek naszego Pana Jezusa, w czasie Jego śmierci są symbolizowane przez przeciwprostokątną prostokątnego trójkąta, uformowana przez podłogę Pierwszego Górnego Przejścia, pomiędzy punktem przecięcia się linii północnej ściany z Pierwszym Górnym Przejściem, a punktem przecięcia się Pierwszego Górnego Przejścia z linia rzutowa podłogi, biegnącą, z Pokoju Królowej; a to wykazuje akuratny wiek życia naszego Pana na ziemi, podczas gdy wiek Jego ofiarowania się jest pokazany przez bok tego trójkąta, którego długość, wynosząca 30 cali, biegnie od punktu przecięcia linii rzutowej północnej ściany Wielkiej Galerii, z linią rzutową podłogi Pokoju Królowej do punktu przecięcia jej z Pierwszym Przejściem (str. 62). Długość Pierwszego Górnego Przejścia i Granitowej Zapory podaje akurat taką liczbę cali piramidowych, ile jest lat od dania Zakonu do śmierci naszego Pana – 1647 lat (str. 66, 67). Okres czasu w latach, powołania do spłodzenia z Ducha św., jako zwykły okres Wieku Ewangelii, jest symbolizowany przez linię podłogi w Wielkiej Galerii, mierząc ją od północnej ściany do południowej – czyli 1881 1/2 lat – od kwietnia 33 po Chr. do października 1914 r. (str. 70). Mierząc od północnej ściany Wielkiej Galerii wzdłuż linii podłogi aż do podnóżka Wielkiego Stopnia blisko przy południowej ścianie otrzymamy 1813 1/2 piramidowych cali, co jest akuratna datą co do jednego dnia, data 24 września 1846, licząc od śmierci naszego Pana: ta data pokazuje, kiedy pozaobrazowy Eliasz i Elizeusz stali się dwoma częściami oczyszczonej Świątnicy. Mierząc od tego miejsca do przecięcia rzutowej linii południowej ściany Wielkiej Galerii i do powierzchni tego Wielkiego Stopnia, otrzymujemy w calach piramidowych akuratny czas okazania się pozaobrazowego Eliasza, jako odosobnionego i odróżnionego od pozaobrazowego Elizeusza – czerwiec 27, 1917 – dzień, w którym J. F. Rutherford i wydawca tego pisma doszli do ostatecznego urzędowego rozłamu, jako przedstawiciele wspomnianych dwóch klas. Mierząc wzdłuż linii podłogi od podnóżka stopnia do punktu przecięcia jej przez pionowa linię południowej ściany, a idąc do góry po tej samej linii aż do punktu przecięcia z powierzchnia stopnia otrzymujemy tyle piramidalnych cali z ułamkiem, ile tam jest lat z ułamkiem od 24 września 1846 roku do 18 lipca 1920) daty, gdy pozafiguralny Eliasz wystąpił ponownie przed publicznością, lecz osobno i odrębnie od pozaobrazowego Elizeusza (Zob. art. „Świadectwo Piramidy dotyczące Eliasza i Elizeusza” w num. 8 lub 57).
INNE LICZBOWE ZARYSY CZASÓW
Czas od śmierci Jakuba, od kwietnia 1813 przed Chrystusem do Wtórego Przyjścia naszego Pana. do października 1874. jest symbolizowany przez długość od punktu przecinania się linii Dolnego i Górnego Przejścia do północnej ściany Pokoju Królewskiego, opuszczając front Wielkiego Stopnia, jako nie będący częścią Wielkiej Galerii (str. 91). Dwójnasób jako równoległe długości dyspensacji trwające 2×1845 – 3, 690 lat – jest symbolizowany przez długość granitowej „Zapory” dwóch Górnych Przejść do frontu Wielkiego Stopnia i odległość od północnego końca Wielkiego Stopnia do południowej ściany w Przedpokoju (str. 97). Długość czasów Pogan jest wyrażona przez sumę długości poziomej i pionowa wysokość Wielkiej Galerii (str. 113). Czas od potopu – paźdz. 2473 przed Chr. – do czasu chrztu naszego Pana, gdy miał 30 lat. spłodzenia z Ducha i zaczęcia Jego misji jest symbolizowany przez odległość 2501 cali od punktu przecinania się pionowej linii przy zaczęciu się dachu z linią Dolnego Przejścia (gdzie wskazywało na potop) mierząc na dół w Dolnym Przejściu aż do punktu przecinania się z Pierwszym Górnym Przejściem, a wtedy w górę do poziomu podłogi w pokoju Królowej i wzdłuż tejże poziomej linii, aż do jej przecięcia przez pionowa linię północnej ściany Wielkiej Galerii – wskazuje na paździer. rok 29 po Chr. – podczas gdy przecięcie linii Pierwszego Górnego Przejścia i poziomej linii Pokoju Królowej, przed dosięgnięciem 30 cali symbolizuje datę narodzenia naszego Pana (str. 163).
Tysiącletni dzień Adama w przeciwstawieniu do 1000 letniego dnia naszego Pana, między którymi znajduje się wielki dwójnasób, 2×2520=5040 lat, jest symbolizowany przez odległość 1000 cali od poziomu skały czyli podstawy Piramidy, mierząc w górę z kierunkiem pochyłej powierzchni framugi do starożytnego otworu, a stąd do północnej krawędzi płyty podstawowej (str. 166). Czas od końca dnia Adamowego, paźdz. 3126 przed Chr. do początku pierwszego Zmartwychwstania (Kościoła) w kwietniu 1878 jest symbolizowany przez odległość od północnego końca płyty podstawowej biegnąca pionowo do linii poziomej, równającej się z otworem studni, a stąd po linii pionowej aż do środka otworu studni5003J/2 cali piramidalnych (str. 173). Piramida pokazuje także datę, kiedy ostatni z Maluczkiego Stadka miał być położony na ołtarzu i miał zacząć swe ofiarowanie jako przykryty zasługą Chrystusową a mianowicie od kwietnia R. P. 33 do kwietnia R. P. 1916, upłynęło 1883 lat, i ta liczba lat jest pokazaną przez odległość od podłogi w Dolnym Przejściu przy północnej krawędzi otworu Studni do poziomu podłogi w Pokoju Królowej (str. 176). Długość okresu „świata który był” czyli 1654 lat, jest reprezentowana przez 1654 cale piramidalne otrzymane przez następujące wymiary: pozioma odległość powierzchni platformy od krawędzi