Teraźniejsza Prawda nr 58 – 1932 – str. 46
wypadki dowiodły, iż byli pozafiguralnym Elizeuszem. Wysiłek, aby posiadać tego rodzaju spis był zapoczątkowany, rzecz naturalna, przez wodza klasy Eliasza – Wiernego Sługę. On rozpoczął tego rodzaju starania się o to w ostatnich trzech paragrafach artykułu znajdującego się w Watch Tower z roku 1916, str. 141 zatytułowanego: „Bracia Wasi Nienawidzący Was” (Your Breathren That Hated You); i ma się rozumieć, że reszta wiernej klasy Eliasza postępowała za Nim w tej pracy, zachęcając tych, którzy później okazali się, że są pozafiguralnym Elizeuszem, aby wysyłali mu. swe sprawozdania ze swych talentów Prawdy, doświadczeń, prób i sposobności do zarejestrowania w biurze w Brooklynie na liście I.H.S. (Jesus Salvator Hominum, co znaczy Jezus Zbawca Ludzi). Lecz ktoś mógłby się zapytać: Na co potrzebny był spis tego rodzaju? Odpowiadamy na to, aby znajdowała się pod ręką lista braci zdolnych do różnych działów służby, ażeby w razie potrzeby można ich było prędko zgromadzić i dla których były czynione wówczas przygotowania. I jaką była ta praca? Była ona przyszłym i dlatego drugim uderzeniem Jordanu, gdy pierwsze uderzenie postępowało już przez rok i pół. Nasz Pastor chciał wiedzieć do jakiego rodzaju służby każdy z członków miał specjalne talenty, ażeby w razie rozpoczęcia się drugiego uderzenia Jordanu mógł każdego szybko naznaczyć do odpowiedniej służby. I jak odpowiedział pozafiguralny Elizeusz na doradę, aby prosił o dar nim pozafiguralny Eliasz miał go opuścić? Po pierwsze, przez pragnienie, aby mieć udział w tym, co dowiodło, że było drugim uderzeniem Jordanu; po drugie przez danie bratu Russellowi i innym z wiernych, sprawozdania ich talentów w Prawdzie, ich doświadczeń, prób i sposobności, co dowiodło potem, że to było drugim uderzeniem Jordanu; a po trzecie przez trzymanie się w pogotowiu do tego, co również dowiodło, że to było drugim uderzeniem Jordanu..
(5) Lecz ktośby mógł dać zarzut, że przez wymaganie takiego sprawozdania od pozafiguralnego Elizeusza, pozafiguralny Eliasz nie rozumiał, że chciał mu dać dar przed rozdzieleniem, lub że przygotowywał pozafiguralnego Elizeusza do wtórego uderzenia Jordanu, i że w braniu udziału w trzech powyżej wspomnianych czynnościach pozafiguralny Elizeusz nie myślał, że potrzebny jest mu dar przed rozdzieleniem i aby brać udział w drugim uderzeniu Jordanu. Zgadzamy się z tym, że te zarzuty sprawiają trudności w pierwszej myśli, lecz chcemy dodać, że brak stosownego wyrozumienia nie decyduje kwestii, lecz Boski pogląd na sprawę decyduje ją. Czy pozafiguralny Eliasz rozumiał czy nie rozumiał, że on przez stosowne czyny udzielał przywileju przed rozdzieleniem pozafiguralnemu Elizeuszowi, to jednak Bóg wiedział, że tak miało być i dlatego sporządził typ w taki sposób, aby typ wyrażał Jego wyrozumienie, jakimi miały być stosowne wysiłki pozafiguralnego Eliasza i co one wyobrażały według ukończonego obrazu. I czy pozafiguralny Elizeusz rozumiał czy nie rozumiał, że on za pomocą pewnych czynów prosił o udział w drugim uderzeniu Jordanu, co obejmuje w sobie następstwo pozafiguralnego Eliasza jako mówczego narzędzia do świata, Bóg wiedział o tym, że to miało rzeczywiście być tym, co On życzył sobie aby było i że to znaczyłoby następstwo pozafiguralnego Eliasza i wtóre uderzenie Jordanu i dlatego sporządził typ w taki sposób, aby ten typ mógł wyrażać Jego wyrozumienie, jaka miała być stosowna odpowiedź okazana w czynach pozafiguralnego Elizeusza i co ona rzeczywiście wyobrażała w skończonym obrazie.
(6) Boski pogląd na sytuacje jest dominującym czynnikiem w tej sprawie. Bóg wiedział, że pozafiguralny Elizeusz, jako następca po pozafiguralnym Eliaszu miał uderzać Jordan drugi raz: a ponieważ On wiedział, że spis, o który pozafiguralny Eliasz starał się, był w rzeczywistości spisem tych, którzy mieli być czynnymi w drugim uderzeniu Jordanii; a ponieważ Bóg wiedział, że pozafiguralny Elizeusz jako następca po pozafiguralnym Eliaszu w publicznym przemawianiu do świata będzie uderzać w drugim uderzeniu Jordanu, a więc od tego czasu czego domagał się pozafiguralny Elizeusz z punktu zapatrywania Boskiego było urzeczywistnione w drugim uderzeniu – stając się następcą po pozafiguralnym Eliaszu, jako mówcze narzędzie do świata – Bóg włożył w usta Elizeusza prośbę, która odpowiada do życzenia, które miało się urzeczywistnić w pozafigurze, tj. przy drugim uderzeniu Jordanu, jako pierwszą publiczną czynnością następcy pozafiguralnego Eliasza jako mówczego narzędzia do świata. Te wydarzenia dowodzą, że Bóg sporządza typy stosowne do faktów, jakie mają wypełnić się w pozafigurze, a nie do braków wyrozumienia których niektórzy w pozafigurach posiadają.
(7) Podczas objazdu naszego po Polsce w lecie 1918, dość często przemawialiśmy na temat „Ostatnie współczyny Eliasza i Elizeusza”, jak również kilka razy przemawialiśmy na temat ten sam w Szwajcarii i we Francji, i w czasie tych wykładów powyższe myśli stały się dla nas jasnymi, dlatego przedstawiamy je drogim braciom. Kto bez Pańskiego oświecenia byłby pomyślał, że w czynnościach zasłoniętych w prośbie o spis braci mających talenty Prawdy, doświadczeń, prób i sposobności była ukrytą pozafigura dorady Eliaszowej? I kto bez Pańskiego oświecenia byłby pomyślał, że zasłonięta w pozafiguralnej odpowiedzi Elizeusza prośba o taki spis była ukrytą pozafigura prośby Elizeusza? Stało to się od Pana i jest dziwne w oczach naszych! Chwalmy Pana za jeszcze jeden promień postępującego światła!
BEREAŃSKIE PYTANIA DO POWYŻSZEGO
(1) Gdzie było omawianie chodzenie 1 rozmawianie Eliasza i Elizeusza? Co to wyobrażało? Czego było to właściwą dyskusją? O czem traktuje 2 Król. 2:9? Gdzie nie była dana pozafigttra tego? Dlaczego nie? W jakiem pokrewieństwie stoi ta pozafigura do pozafigury w 2 Królewskiej 2:11 ?
(2) Jak Bóg zawsze podaje typ klasowy? Proszę pokazać przykład tego z dwóch uderzeń Jordanu, z pierwszej walki Gedeona i poświęcenia Kapłaństwa i Kozła Pańskiego.
(3) Jakie było znaczenie odpowiedzi Elizeusza w 2 Królewskiej 2:9? Jak jest to widocznem? Taką podał myśl pozafiguralny Eliasz, że pozafiguralny Elizeusz prosił go o dar przed jego wzięciem? Jak odpowiedział pozafiguralny Elizeusz na tę myśl? Co przyprowadza na jaw ten fakt w każdym wypadku?
(4) Jakich czynów dokonał pozafiguralny Eliasz, po podaniu myśli o udzieleniu daru ? Kto zaczął i kto trwał w tych czynach? Gdzie jest ten początek zarekordowany? Dla czego był uczyniony? W łączności z jaką pracą na widoku była ta dorada uczyniona? Dla jakiego użytku miał ten spis służyć? W jaki trojaki sposób uczynił pozafiguralny Elizeusz prośbę o dar przed odłączeniem.
(5) Jaki zarzut mógłby być uczyniony według naszego wyrozumienia, względem poza figuralnej dorady i prośby? Jak można ten zarzut scharakteryzować? Jak można nań odpowiedzieć? Co zadecyduje kwestię? Kto wiedział o akuratnym znaczeniu włączonych pozafigur? Jak On je uznawał?
(6) Co dominuje tę sprawę? O jakich trzech rzeczach wiedział Bóg względem uwikłanych pozafigur? Co pobudziło Boga do uczynienia względem tych stosownych figur? Co ignorował Bóg w pozafigurze ?
(7) W łączności z jakimi czynnościami stały się powyższe pozafigury jasnymi? Co tylko mogło wyjaśnić wyrozumienie odnośnie stosownych pozafigur w pokrewieństwie z figurami? Jak powinno to na nas oddziaływać?