Teraźniejsza Prawda nr 170 – 1957 – str. 13
uczynić jako wynik ich dwóch doświadczeń. Te rozważania skłoniły Boską mądrość do uporządkowania wybranego zarysu Boskie go Planu, przez co zarządzenie zostało uczynione dla czterech wybranych klas: królów i kapłanów – Jezusa i Kościoła, szlachty i Lewitów – Klasy Starożytno Godnych, Wielkiego Grona i Klasy Młodociano Godnych. To znoszenie próby w tym życiu, zanim świat otrzyma swoje doświadczenie z sprawiedliwością w Tysiącleciu, będzie odpowiednie aby mogli błogosławić jako Kapłani i Lewici i rządzić jako królowie i szlachta nad nie wierzącą klasą w tym doświadczeniu z sprawiedliwością, aż do ich zupełnego wyzwolenia ze skutków grzechu, gdy będą stawać się posłuszni sprawiedliwości. Tym sposobem Boska mądrość uplanowała użycie doświadczenia złego w drugim znaczeniu tj. do rozwinięcia najpiękniejszych charakterów w wiernej klasie wiary – charaktery, na których Bóg będzie w stanie spolegać jako wiernych Jemu i Jego zasadom wśród wszelkich okoliczności, charaktery o wiele lepsze niż te, które nie wierząca klasa będzie w stanie rozwinąć za pomocą jej dwóch, doświadczeń. Przeto Boska mądrość tak urządziła, ażeby doświadczenie ze złem mogło być korzystne dla możliwie jak największej liczby istot, oraz aby rozwijało każdego w jego najwyższych zdolnościach, a w tym samym czasie niszczyło niepoprawnych obu klas, zapewniając tym sposobem o ewentualnym unicestwieniu grzechu, oraz trwałej sprawiedliwości na duchowym i ludzkim poziomie egzystencji.
Boska mądrość uplanował a te dwa zbawienia i ich doświadczenia co się tyczy grzechu i sprawiedliwości aby postępowały w różnych stadiach poprzez trzy Światy i cztery Wieki Boskiego planu; każdy Świat i każdy Wiek przyczyniał się swoim udziałem do planu jako całości. W Ter. Prawdzie określiliśmy już te Światy i Wieki w serii artykułów p.t. Światy i Wieki Biblijne, ukazujących się w Nrach 137, 141, 142, 143, 14 5, 146, 147, 148, 149 i 150. Zastanowienie się nad rzeczami tam przedstawionymi wykaże, jak Boska mądrość działała w planowaniu nad każdym zarysem tych Światów i Wieków. Mądrość uplanowała pierwszy Świat aby udowodnić, że upadły człowiek, nawet pod anielską opieką nie mógł podnieść się z upadku albo oprzeć się skażonemu wpływowi grzechu. W drugim Świecie mądrość uplanowała dać naukę, że upadły człowiek pozostawiony jego własnym środkom ratunku nie mógł oprzeć się w dół prowadzącemu grzechowi, ani uwolnić się od wpływu złych aniołów. Te dwa zarysy planu mądrości udowodniły to przez się, jak również brane przez ich wynik. Mądrość uplanowała trzeci Świat aby udowodnić, że ludzkie wybawienie może tylko być spowodowane przez Boską moc wykonywaną przez Jego wybrańców dla podniesienia świata. Wieki drugiego
kol. 2
Świata szczególnie uwydatniają mądrość Bożą w wybranych zarysach Jego planu – mając do czynienia z poszczególnym wybrańcem i jego rodziną na podstawie przymierza z Wieku Patriarchów, w postępowaniu z wybranym cielesnym narodem na podstawie przymierza z Wieku Żydowskiego i w postępowaniu z wybranym duchowym narodem na podstawie przymierza z Wieku Ewangelii. Zauważmy Boską mądrość w zarządzeniu uczynienia ciałem Logosa, Jego bezgrzesznym porodzie, Jego rozwoju do doskonałego wieku męskiego tak iż mógł stać się zastępcą Adama, a przeto wybawić od przekleństwa wszystkich potępionych w Adamie. Zauważmy mądrość Bożą w próbowaniu Jego nowego stworzenia i w doskonaleniu go przez cierpienie, tak że jako Boska Istota, Bóg mógł na Nim spolegać do najwyższego stopnia, iż będzie miłosiernym i wiernym jako Jego Wiceregent we wszystkich rzeczach. Zauważmy Boską mądrość w wyborze Oblubienicy dla Niego ze wszystkich narodów, warunków i stanów ludzkich aby pomagała Mu miłosiernie i wiernie w przeprowadzaniu wszystkich zamiarów Bożych. Zauważmy mądrość Bożą w rozwijaniu i próbowaniu tej klasy czy jest stosowną do takiej misji. Zauważmy różne doświadczenia udzielane im jako prowadzące do tego celu. Tylko w mniejszym stopniu czyni t o samo mądrość objawiając się w wyborze, rozwijaniu i doświadczaniu Klas Starożytnych i Młodociano Godnych oraz w rozwijaniu i doświadczaniu Wielkiego Grona. Ta mądrość okazuje się w przyprowadzaniu wszystkich rzeczy dla ich dobra przysposobiając ich do obecnych i przyszłych urzędów. Ona wchodzi w najdrobniejsze okoliczności i najmniejsze doświadczenia i wypadki ich życia jak również w ich ogólne okoliczności, doświadczenia i wypadki. Zaiste mądrość obmyśliła każdą fazę planu aby zbawić zbuntowanego człowieka i wiernych wybrańców . Powodzenie zarysów planu, jakie już były dokonane, jak i tych zarysów, które mają zapewnione powodzenie, chociaż dotąd jeszcze nie wypełnionych, będzie na pewno stać wiecznie jako pochwała rozlicznej mądrości Bożej.
Ani też nie powinniśmy myśleć , że Boska mądrość będzie się wyczerpywała w planie dla ludzkiego zbawienia, W niezliczonych Wiekach przyszłości mądrość Boża będzie zawsze tworzyła plany dla nowych stworzeń, cuda, o których dotąd mamy jak najsłabsze wyobrażenie. Mądrość Boża będzie zawsze wynajdowała nowe plany, podając je mocy do wykonania zgodnie z sprawiedliwością i miłością. Tym sposobem nieskończenie „rozliczna mądrość Boża” będzie wychwalała Go – i dobrze świadczyła o Nim. Więc, my którzy znamy mądrość Bożą uwydatniającą się w Jego Planie Wieków wysławiajmy Go, Źródło wszelkiej mądrości