Teraźniejsza Prawda nr 49 – 1930 – str. 86

CORAZ WIĘKSZE ZACIEMNIANIE SIĘ PRAWEGO OKA

Przedruk z Nr. 24 Ter. Pr. (P. 26, 38)

      Już od dłuższego czasu, to jest od Maja 1926, nic przeglądaliśmy żadnych nowych poglądów prezydenta Towarzystwa. To jednak nie znaczy, że nie dał on takowych, lecz przeciwnie każdy egzemplarz „Strażnicy” od tego czasu zawiera w sobie błędne artykuły z pod jego pióra, które mniej i więcej podrzucają naszego brata Russella nauki, a przedstawiają nowe błędy. Te” odrzucania Prawdy i przedstawiania błędów są właśnie dowodem wzmagającego zaciemniania się prawego oka „głupiego i niepożytecznego pasterza”; a przy tym ma się rozumieć, jego ramię stopniowo usycha — to jest jego wpływ nad nowymi stworzeniami maleje. Po całym świecie wpływ jego jest odrzucany przez coraz większą liczbę nowych stworzeń. Zaledwie 15% polskich braci w Prawdzie trzyma się Towarzystwa w Polsce. W Szwecji około 60% braci w Prawdzie odrzuciło go. W Brytanii około 25%. We Francji, Norwegii, Danji, Niemczech, Jamajce, Indjach itd. wytworzył się ruch „precz z Rutherfordem i Towarzystwem.” W Ameryce coraz więcej zborów rozdziela się i w ten sposób wielkie liczby braci i sióstr opuszczają go. Bracia, którzy byli w Prawdzie już za życia brata Russella, przekonywują się coraz więcej, że prezydent Towarzystwa jest odstępca od Prawdy. Z powiększeniem się jego błędów, o czem Słowo Boże przepowiada, tacy bracia będą stopniowo go opuszczać, aż nikt z nowych stworzeń i Młodocianych Świętych z nim nie pozostanie — jego ramię zupełnie uschnie co się tyczy względem nowych stworzeń i Młodocianych Świętych.

SKRÓCENIE ONYCH DNI

      W polskiej Strażnicy z roku 1925 str. 153-169, znajduje się artykuł Rutherforda pt.: „Na Dobro Wybranych.” Ten artykuł odrzuca brata Russella wyjaśnienie odnośnie Mat. 24: 21, 22. Brat Russell uczy, że skrócenie okresu ucisku będzie przy jego końcu, i że przetłumaczone niewłaściwie wyrażenie 'dla wybranych” powinno być „przez wybranych” (zobacz choć komentarz na te wiersze) to jest że wybrani za drugą zasłoną przeszkodzą i zatrzymają anarchje i ucisk Jakuba — ostatnie części uciski — ażeby takowe nie doszły do zupełności eh naturalnego biegu, ażeby przeto nie zniszczyły całej rodziły ludzkiej. Z upewnieniem Biblja uczy tego względem Izraela, którego wyzwolenie od zniszczenia z rąk pozostałych anarchistów będzie skutkiem cudnego Boskiego pośrednictwa. Ezek. 39). Mat. 24:21, 22 uczy, o skróceniu ucisku, nie jak artykuł, którego przeglądamy, uczy o skróceniu zarysu wojny ucisku. Artykuł którego przeglądamy, twierdzi, że we wszystkich krajach objętych wojną światową i długo po jej wybuchu znajdował się lud z wybranych lub tacy, którzy mogliby stać się wybranymi, lecz który nie był zżęty — popieczętowany la czołach; że stan wojenny przeszkodził temu żęciu; i że Pan krócił wojnę raptownie — zakończył ją — ażeby zżąć tych wybranych lub na wybranych. Dlatego podług tego nowego (Oglądu wojna została skróconą, ażeby osiągnąć tych braci. Artykuł więc uczy, że takiem jest podanie naszego Pana, ze względu na wybranych ucisk miał być skrócony.

      Przeciwko temu nowemu poglądowi, o którym wszyscy możemy powiedzieć, że odrzuca brata Russella prawdziwy pogląd, damy jeszcze następujące zarzuty: (1) ustęp mówi, że ucisk — „owe dni”, czas ucisku — a nie tylko jeden zarys u-isku (jakim zarysem była wojna) jest rzeczą, która ma być ukrócona. Skrócenie wojny bynajmniej nie skróci ucisku; ani nie skróciło, ponieważ już go nie było; ponieważ czas ucisku; dalszym ciągu po zakończeniu wojny postępuje, choć nie w jakim natężonym stopniu, jak w czasie wojny. Gdyby wojna
kol. 2
miała być ostatnim zarysem ucisku, wtenczas skrócenie jej byłoby skróceniem okresu ucisku. Lecz wojna będąc pierwszym wielkim zarysem ucisku skrócenie jej nie skróciło okresu ucisku, Dlatego wyjaśnienie artykułu, którego przeglądamy, nie pokazuje wcale skrócenia czasu ucisku, i dlatego nie może być prawdziwem tłumaczeniem.

      (2) Zgodnie z Pismem Świętem wybrani w każdym kraju musieli wszyscy być popieczętowani nim wojna miała wybuchnąć w danym kraju. Dlatego nie mogli znajdować się niepopieczętowani w jakimkolwiek kraju, jeżeli takowy został wciągnięty we wojnę. Obj. 7:1-3 uczy według naszej myśli. Rozumiemy, że cztery węzły ziemi są cztery podziały społeczeństwa: — rząd, arystokracja, burżuazja (klasa średnia, kupcy, przemysłowcy itd.) i praca, czterech aniołów stojących na nich: — panujących, arystokratów, właścicieli i robotników, z których ci wszyscy przez samolubstwo sprowadzają ucisk jako posłance gniewu; cztery wiatry wyobrażają upadłych aniołów, którzy już setki lat temu sprowadziliby ucisk, gdyby te cztery klasy nie używali samolubnie pewnych Boskich zasad w taki sposób, ażeby powstrzymać ich od tego; ich powstrzymanie (trzymanie) od wysiłków do wiania wiatru na ziemię znaczy zapobieżenie wojny światowej przed czasem, jako ” pierwsza faza ucisku; a popieczętowanie wybranych na czołach znaczy udzielenie dostatecznej ilości Prawdy do wyzwolenia wybranych z Babilonu lub świata. Tak więc ten ustęp uczy, że wszyscy wybrani w każdym kraju mieli być popieczętowani przed wzięciem udziału danego kraju w wojnie. To więc kompletnie zbija nowy pogląd. Ażeby się tem łatwiej sprzeciwić tej prawdzie, artykuł, którego przeglądamy, sprzeciwia się brata Russella wyjaśnieniom o wiatrach i wietrze pierwszego wierszu (zobacz Bereański Komentarz) i miesza wiele sprzecznych rzeczy; (a) wiatry pierwszego wierszu, które są upadli aniołowie, z wiatrem, którym jest wojna światowa — 1Król. 19:11; Psalm 48:8; 107:25; (b) wiatry, które są upadli aniołowie, lecz które artykuł fałszywie określa, że wyobrażają niszczące władzę, z wichrem którym jest rewolucja i anarchia czasu ucisku (Jer. 25:30-38); i (c) cztery wiatry w Jer. 49:32-36; Ezech. 5:10-12; 17:21; Dan. 11:4, które wyobrażają cztery punkty kompasu, z fałszywie określonymi i symbolicznymi wiatrami, wiatrem i wichrem.

      (3) Biblia również wszędzie uczy, że żęcie miało skończyć się krótko przedtem nim wojna miała zająć żeńcę(Amos 9:13). Oracz tego wierszu jest czas ucisku, który zaczął się wojną światową. Żeńcy są słudzy Boży, od 1874 do 1914, zbierający lud Boży do Prawdy. Wojna, jako pierwsza część ucisku wybuchła 29 lipca 1914 (według Boskiego czasu 8:30 wieczorem 28 lipca) między Austrią a Serbią i 1 Sierpnia 1914 między Niemcami a Rosją. W październiku 1914(data piramidy wskazuje akuratnie na 16 września 1914) żęcie było skończone, a pokłosie na Wielkanoc 1916.Oracz zajmując miejsce literalnego żeńcy zatrzymał by jego pracę zanimby zajął miejsce do „orania, a potem nie można by już było wykonywać żadnej pracy żęcia, ponieważ pole byłoby już poorane. Tak więc ten ustęp, podobnie jak Obj. 7:1-3 uczy, że krótko nim wojna miała wciągnąć w nią kraje, żęcie i pokłosie (które w szerszym znaczeniu jest częścią żęcia) miało się skończyć i w świetle wypełnionych rzeczy miała dowieść, że żęcie i pokłosie wszędzie miało skończyć się długo przed zakończeniem wojny. Daliśmy już w tym piśmie 50 dowodów, że żęcie skończyło się w październiku 1914, a pokłosie na Wielkanoc, 18 kwietnia 1916. Na inne temu podobne dyskusje zobacz Ter. Prawdę (24,78-80). Te 50 dowodów, do których dwa powyższe należą, zupełnie zbijają nowy pogląd, że „skrócenie onych dni względem

poprzednia stronanastępna strona