Teraźniejsza Prawda nr 48 – 1930 – str. 76
Jak artykuł, którego przeglądamy twierdzi, Michał nie zaczął powstawać „około 1 października 1914″’ chociaż około tego czasu ważna faza Jego powstania nastąpiła. Jego powstanie zaczęło się w 1878 i będzie trwać przeciw królestwu szatana, aż do końca anarchji i ucisku Jakóba.
Możemy jeszcze nadmienić, że przez wyrażenie „Tego czasu” u Dan. 12:1 (w hebr. „w tym czasie”) nie mamy rozumieć, że to odnosi się do samego końca wypadków opisanych w poprzedzających wierszach, lecz mamy rozumieć że to odnosi się do całego okresu do którego te wypadki należą.
Mamy podobne wyrażenie „tedy” znajdujące się u Mat. 25:1. Tu również nie odnosi się do czasu kilka poprzedzających wierszy, które traktują o czynnościach J.F. Rutherforda jako złego sługi, lecz do okresu Czasu Końca opisanego u Mat. 24:14-51. (ostatni stopień pracy opowiadania Ewangelii na świadectwo (wiersz 14) był wykonany przez misjonarzy i Towarzystwa Biblijne, a to zaczęło się zaraz na początku „Czasu Końca,” jak fakty historyczne tego dowodzą).
(5) Podczas Czasu Końca cały ucisk musi się wypełnić. Dan. 12:1 nie mówi, że tylko w rychłem początku wojny lub w części tejże, jak artykuł który przeglądamy twierdzi, lecz że cały czas ucisku, wypełnia się w Czasie Końca, włączając wszystkie stopnie tegoż: wojnę, rewolucję, anarchię i ucisk Jakuba, połączone z głodem i morem; ponieważ przyczyną ucisku jest właśnie powstanie Michała do zaatakowania Królestwa Szatana, począwszy od 1878, aż zupełnie, przez powyższe uciski je zniszczy.
Twierdzenie J.F. Rutherforda że wyrażenie, czas ucisku jakiego nie było odkąd narody poczęły być, oznacza Wojnę Światową a przez wyrażenie „ani potem będzie” Jezus odnosił się do innego ucisku – Armageddonu – jeszcze gorszego, jest prawdziwym dowodem w tekście; ponieważ Jezus mówi, że wielki ucisk będzie większem od jakiegokolwiek innego jakie były aż do Jego czasu i jakie miały być po Jego czasie (pierwszej obecności). Nic w tym ustępie Pisma Św. nie czyni takiego kontrastu, jak artykuł którego przeglądamy, bo jak wiersz wskazuje: „Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd (gdy to Jezus mówił) ani potem będzie’. (Mat. 24:21) Podobne wysłowienie znajduje się także u Mar. 13:19. Pismo Św. nigdzie nie używa naprzykład następującego wyrażenia: „czas ucisku jaki nigdy nie był jako byty narody do tego czasu, ani nie będzie potem.”’ Zauważcie różnicę w wyrażeniu Daniela „aż do tego czasu” i naszego Pana „aż dotąd”. (Jego czasu). Ponieważ Dan. 12:1 uczy, że w Czasie Końca cały ucisk się wypełni, widocznie Czas Końca nie jest jednakim z Końcem Czasów Pogan. Zaczął się przed zakończeniem Czasów Pogan i kończy się później.
(6) Dan 12:1 uczy jeszcze, że podczas Czasu Końca cały wybrany Kościół „ktokolwiek będzie znaleziony zapisany w księgach” żywota, będzie wyswobodzony t. j. z grobu i tej ziemi przez pierwsze zmartwychwstanie. Dlatego Czas Końca i Koniec Czasów Pogan nie mogą być jednakowemi. Równeległe dyspensacje dowodzą, że zaśnięci święci zostali wzbudzeni iv roku 1878, gdy niektórzy z świętych nic są jeszcze wyswobodzeni z. tej ziemi; dlatego Czas Końca zaczął się przed rokiem 1878 i jeszcze potrwa wiele lat, a to zbija właśnie błąd którego przeglądamy.
(7) W Czasie Końca miało być wiele podróżowania i rozmnożenia się umiejętności we wszystkich kierunkach myśli ludzkiej tak religijnej jak i świeckiej. (Dan. 12:4) Takie podróżowania zaczęły się z wynalazkiem parowców zaraz po roku 1799, trwało z wynalazkami koleji żelaznych, elektrycznych, samochodów, powietrznych latawców i okrętów. A cudownem rozmnożeniem się świeckiej i religijnej umiejętności odznaczył się ten okres od roku 1799. Gdyby Czas Końca był identyczny i, końcem pięćdziesięciu dni lub najkrótszym jeden dzień (na żydowski 10ty dzień piątego miesiąca odpowiada 1 sierpień r. 1914, a na 1szy dzień siódmego miesiąca odpowiada 21 wrzesień r. 1914, lak zwany „około 1 października 1914”), to i tak nie byłby dostatecznie długim okresem na przepowiedziane podróżowanie a zupełnie niewystarczającym na wzrost umiejętności na której osiągnięcie potrzeba więcej aniżeli pięćdziesiąt dni, a nic tylko jeden dzień. A więc te dowody obalają myśl że Czas Końca był od 1 sierpnia do 21 września 1914 roku, lub tylko 21 wrzesień w roku 1914, tak zwany „około” 1 października.
J.F. Rutherford siara się unikać myśli o podróżowaniu i rozmnożeniu się różnego gatunku umiejętności, twierdząc, że tylko duchowa umiejętność jest podana u Dan. 12:4 tj. to co on od roku 1918, 1922 i 1926 dawał jego zwolennikom. Na to odpowiadamy: jeżeli jego myśl jest prawdziwi, sprzeciwiałaby się jego poglądowi, ponieważ ustęp mówi, że umiejętność miała przyjść w Czasie Końca, o którym twierdzi, że jest jednakowym z Końcem Czasów Pogan; dlatego jego
kol. 2
rozmnożenie się umiejętności przychodzi kilka lat po jego Czasie Końca. Dowodzi jakoby wyrażenie „biegać tam i sam” nie znaczyło „podróżować” lecz twierdzi że to znaczy badać tj. obecną jego Prawdę. Zaprzeczamy prawdziwości jego twierdzenia. Podaje on miejsca w których znajduje się wyrażenie „tam i sam'” 2Kron. 16:9; Jer. 5:1; Zach. 4:9. 10 i Amosa 8:11, 12. twierdząc że to nie znaczy podróżować lecz badać. Odpowiadamy, że w każdym wypadku myśl o podróżowaniu jest podana i że w innych czasownikach tych zdań myśl o badaniu luli o innych przedmiotach jest dodana. Jeżeli więc w 2Kron. 16:9 mówi, że „oczy Pańskie biegną tam i sam przez ziemię, aby okazał się Mocnym dla tych. których serca są doskonałe ku Niemu”, jest myślą, że Boski władze obserwują, biegną z. miejsca na miejsce do każdej części ziemi dla protekcji i wzmocnienia Jego wiernego ludu. Tu podróżowanie jest określone w przenośnym znaczeniu, ponieważ oczy tu są obradowe; dlatego umysłowe podróżowanie z jednego miejsca do drugiego jest tu wskazane. Jer. 5:1, napomina niektórych do podróżowania literalnymi nogami przez, wszystkie ulice Jerozolimy, i aby w takiej podróży starać się znaleźć i zauważyć sprawiedliwego człowieka. Bieganie lam i sam jest tutaj literalny, fizycznym podróżowaniem. Co im jest powiedziane aby czynili w takiej podróży, należy do badania charakteru. Obrazowe podróżowanie, umysłowe przenoszenie sir z miejsca na miejsce jest także opisane u Zach. 4:9, 10. W księdze Amosa 8:11. 12 jest opisane bieganie tam. i sam jako literalne podróżowanie w poszukiwaniu za prawdą, które jest tak znamienne w naszych czasach n. p. przez uczonych, archeologów, wynalazców, odkrywców itp. Tacy nie znajdują Boskich Prawd w ich podróżach i badaniach. Wszystkie te ustępy w których znajdują się słowa „biegać tam i sam”’ oznaczają podróżowanie, dwa z nich określa fizyczne i dwa z nich umysłowe podróżowanie. Czy to odnosi się do literalnego czy obrazowego podróżowania, to mimo tego są to podróże jakie są opisane i dowodzą że to słowo znaczy podróżować u nie badać. Dlatego Dan. 12:4 jest dobrze przetłumaczone w A.V., R.V., A.R.V., Younga, Rotherhama, Wydaniu Baptystów, w poprawnym tłumaczeniu, w wydaniu Margolis, Leeser’a. Fenton’a i w wielu innych tłumaczeniach Biblii. Faktycznie tylko wyżsi krytycy, chcieliby swoimi tłomaczeniami obniżyć wartość proroctw o patentowych znakach czasów i oni podają taką myśl, jak la, nad którą się zastanawiamy.
Powyższe siedem dowodów wykazują że nasz Pastor miał rację że początek Czasu Końca rozpoczął się z rokiem 1799 a Koniec tegoż przed zmartwychwstaniem Daniela; Br. Russell po roku 1904 nie chciał ustanowić daty bo w świetle Epifanii, nie mogła być zrozumiana za jego życia, lecz teraz widzimy że ta data przypada w listopadzie w roku 1956 przy jej zupełnym końcu, a Czas Końca zakończy się przy zejściu się wieków od października 1954 do listopada 1956 roku.
W krótkości zbijemy niektóre podrzędne błędy artykułu odnośnie Czasu Końca. Na jego twierdzenia, że w księdze Daniela w rozdziałach od 8-12 Daniel wyobraża wierny lud Boży w Czasie i po Czasie Końca, odpowiadamy, że to nic może być prawdą, ponieważ on nie rozumiał tych części widzenia, które oni rozumieli. Gdyby on był obrazem na nich np. w 12-tym rozdziale, to i oni by teraz nie rozumieli widzenia; ponieważ w tym domniemanym typie on je nie rozumiał. Jehowa wysłał laskę mocy Swojej z Syonu. aby panował wśród nieprzyjaciół Jego. nie w roku 1914, jak on twierdzi, lecz w 1874, przy wiórem Przyjściu Chrystusa. Na jego twierdzenia, że po wyrażeniu narody rozgniewały się (jak on twierdzi że to zaczęło się w 1914) następuje wyrażenie wyrzeczone do Boga „żeś wziął moc Swoją wielką i ująłeś królestwo” (Obj. 11:17) i że to dowodzi, że natychmiast przed rozpoczęciem ucisku (1914) Bóg ujął Swoją wielką moc, tj. w roku 1914, odpowiadamy: ten sam argument dowodziłby, że natychmiast potem powinien się był rozpocząć sąd dla umarłego rodzaju Adamowego, nagroda dla Starożytnych Świętych, jak również nagrodzenie wszystkich z Maluczkiego Stadka i zniszczenie niepoprawnych Tysiąclecia musiałoby już nastąpić co za śmieszność! Bóg ujął Swą moc i zaczął panować od roku 1878; narody przez atak Chrystusowej Prawdy na królestwo Szatańskie zaczęły stopniowo przychodzić do gniewu, tak że w 1882 byli jedni przeciwko drugim złączeni, i zaczęło się tarcie; a gniew Boży zaczął się w roku 1914. Przeminie jeszcze wiele lat zanim próba nad umarłym światem się rozpocznie. Nagroda dla zaśniętych świętych zaczęła się w r. 1878, a niektórzy z nich dość długo muszą jeszcze czekać na jej otrzymanie, a co do Starożytnych Świętych to nie prędzej powrócą aż w przybliżeniu po listopadzie 1956. Zniszczenie pierwszych niepoprawnych na ziemi przyjdzie 100 lat później, a ostatni niepoprawni będą zniszczeni blisko 1000 lat później. Tak więc Obj. 11:17 nie dowodzi aby jego punkt odnośnie Czasu Końca miał być „około” 1 października 1914. Tak więc żadne z Pism których on używa nie daje dowodu, że dala „około 1 października 1914” jest Czasem Końca.