Teraźniejsza Prawda nr 170 – 1957 – str. 5
ograniczonej pracy Królestwa wykonywania pomsty według prawa zapisanego („służba, którą my rozmaicie nazywamy jak np. pierwszym uderzeniem Jordanu, pozafiguralną pierwszą walką Gedeona, wyznawaniem grzechów pozafiguralnego Izraela nad Kozłem Azazela i wiązaniem królów i szlachty według prawa zapisanego” – TP ’32, str. 27, par. 5). Pewna liczba członków została popieczętowana na czołach (Obj.7:4) później, tak że ostatni członek otrzymał pieczęć na Wielkanoc 1916, mając dosyć czasu aby wziąć udział w tej poświadczającej pracy Małego Stadka, która była wykonywana „od 20 września 1914 do 3 listopada (co najmniej) 1916” (E tom 6, str. 42; TP ’32, str. 28, par. 8 u dołu; ’35, str. 2 u dołu i 3). Przeto jest widoczne, że poświadczająca służba Małego Stadka, która rozpoczęła się 20 września 1914, była obrazem odnoszącym się do klasy, albowiem niewystarczająco oświeceni członkowie Małego Stadka nie mogli brać udziału w tej służbie w 1914, ale dopiero przyłączyli się do niej znacznie później (TP ’35, str. 98, par. 87 i 88; ’27, str. 76, par. od 12-16; ’54, str. 74, szp. 1, par. 1).
Podobnie, jest nader oczywistym, że poświadczająca służba Wielkiego Grona jest obrazem odnoszącym się do klasy. Tak jak każdy członek Małego Stadka tu na ziemi nie był dostatecznie oświecony aby brać udział w poświadczającej służbie Małego Stadka, gdy ona zaczęła się 20 września 1914, tak samo rozumiemy, że każdy członek Wielkiego Grona tu na ziemi nie był dostatecznie oświecony i oczyszczony od błędu 20 września 1954 aby brać udział w poświadczającej pracy, wobec żydów i pogan, w łączności z budowaniem epifanicznego Obozu – chociaż można powiedzieć o Wielkim Gronie jako klasie, że ta praca była wtedy rozpoczęta i „będzie przez nich wykonana, aby dać świadectwo ich oczyszczenia, jako pozaobrazowej matki po porodzie córki (TP ’31, str. 9, par. 26), i tę właśnie pracę oddział dobrych Lewitów Wielkiego Grona rozpoczął wykonywać 20 września 1954.
Tak jak w wypadku Małego Stadka, z jego poświadczającą pracą, która zaczęła się 20 września 1914, obraz odnosił się do klasy i nie obejmował zaangażowania się w tej służbie każdej jednostki tej klasy tu na ziemi w tym czasie; tak samo w wypadku Wielkiego Grona z jego poświadczającą służbą, która rozpoczęła się 20 września 1954, obraz odnosił się do klasy i też nie obejmował zaangażowania się w tej służbie każdej jednostki Wielkiego Grona tu na ziemi w tym czasie. To jest w zgodzie z ogólnym wyrozumieniem brata Johnsona tak jak jest podane w E tomie 5, str. 59: „Zdaje się być ogólną regułą Pisma św., że gdy wiele jednostek klasy (w tym wypadku są objęci członkowie Wielkiego Grona wśród grup w Prawdzie jak
kol. 2
i w Babilonie) jest objętych, i gdy czas figur albo proroctw jest właściwy na ich wypełnienie w tych jednostkach, to proroczy czas (w tym wypadku jesień 1954) zaznacza początek, a nie koniec (nasze podkreślenie) przepowiedzianego wypadku.” Wierzymy przeto, że poświadczająca służba Wielkiego Grona, chociaż rozpoczęta w jego oddziale dobrych Lewitów na jesień 1954, to jednak dalej postępuje aż do jej skończenia, nawet po jesieni 1956, z dodatkowymi członkami Wielkiego Grona, którzy będą się przyłączać w miarę jak będą widzieć światłość i będą się oczyszczać z stosownych błędów (TP ’54, str. 74, par. 1). Pod tym względem ona różni się od poświadczającej służby Małego Stadka, która trwała tylko 25 miesięcy – „od 20 września 1914 do 3 listopada (co najmniej) 1916”.
OSTATNIA OGÓLNA ZEWNĘTRZNA PRACA
WIELKIEGO GRONA
Powinniśmy mieć w pamięci, że chociaż ostatnia ogólna zewnętrzna praca Małego Stadka w ciele, która zaczęła się 20 września 1914 była „pracą z Kozłem Azazela i Lewitami” (TP ’31, str. 21 szp. 2, par. 13; TP ’48, str. 35, szp. 2; ’49, str. 16, szp. 2 u dołu), to jednak miała różne zarysy (TP ’31, str. 31, szp.2; ’27, str. 76, szp. 2); pierwszym zarysem było wyznawanie grzechów pozafiguralnego Izraela nad Kozłem Azazela, a co, jak zaznaczono poprzednio, jest jednym z określeń poświadczającej służby Małego Stadka (TP ’32, str. 27, par. 5). Ten pierwszy zarys miał się skończyć zanim następne zarysy, mianowicie wyprowadzenie Kozła Azazela do Bramy i oddanie go przeznaczonemu człowiekowi, itd. zaczęły się wykonywać. A wyprowadzenie Kozła do Bramy zaczęło się od 9-25 listopada 1916 (TP ’35, str. 3, szp. 1). Zatem pierwszy zarys poświadczającej służby Małego Stadka skończył się w tym czasie, i był ograniczony do okresu (w przybliżeniu) 25 miesięcy.
Ostatnia ogólna praca Wielkiego Grona zdaje się nie mieć, tak jak ta praca Małego Stadka miała, gdy było w ciele, nowego zarysu, któryby rozpoczął się po 25-ciu miesiącach od jej zaczęcia się od 20 września 1954 roku. Na ile nam jest obecnie wiadomo, i tak jak brat Johnson zdaje się na to wskazywał (P ’41, str. 82, szp. 2 od 48-52 linii), ostatnia ogólna zewnętrzna praca Wielkiego Grona w ciele jest tą samą co ich poświadczająca praca, mianowicie praca w łączności z budowaniem epifanicznego Obozu, z specjalną pracą do żydów i pogan, ta połączona praca zaczęła się w jesieni 1954, gdy jak rozumiemy, ostatni członek klasy Młodociane Godnej otrzymał miejsce na pozafiguralnym Dziedzińcu (TP ’54, str. 74-80). Widocznie nie ma być zmiany dla Wielkiego Grona