Teraźniejsza Prawda nr 46 – 1930 – str. 44
następnego paragrafu. Gdy dla celów ośmiu małych cudownych dni pozaobraz mowy powinien być dany jakoby wypełniał się od lipca 1921 do lipca 1922, to z punktu ośmiu wielkich cudownych dni pozaobraz mowy z pewnością zaczął się rychlej jak wielu z nas o tym wiemy, lecz po październiku 1914 – po godz. 6-tej wieczorem w pozaobrazową środę. Jedyny inny wypadek z jego łączącymi wzmiankami wypełniają się między 6tą godziną w środę a 6tą godziną w czwartek jest owy podany u Jana 12:37 – 50. Jego pozaobraz jest ten sam w dwóch składach cudownych dni, choć na większej skale w większym obrazie.
TYMCZASOWA PRZEPOWIEDŹ
Gdy w styczniu 1924 roku znajdowaliśmy się około 4:15 po południu w pozaobrazowym czwartku wielkiego obrazu nie chcemy tu spekulować względem szczegółów, które w trzech następnych pozaobrazowych dniach nastąpią. Można zauważyć, że żadne godziny nie są wyraźnie podane lub nadmienione, to jest od 6-tej godziny wieczorem w czwartek do 6 godziny wieczorem w piątek, gdy Jezus został przez cały Sanhedryn osądzony i zaraz potem przed Piłata zaprowadzony (Mat. 27:1; Mar. 15:1; Jan 18:28). Czas około 6-tej godziny rano w piątek stosuje się do około października 1929, kiedy można było się spodziewać osądzenia wiernych przez kler i odcięcia ich jako mówczego narzędzia do chrześcijaństwa i oddania ich przez nominalny kościół władzom cywilnym. Jezusa ukrzyżowanie zaczęło się w 3 godzinie to jest między 8 a 9 godziną przed południem. Ten czas stosuje się do czasu między sierpniem 1930 a styczniem 1931. Ciemność nadeszła podczas szóstej godziny, dlatego w pewnym czasie między jedenastą godziną przed południem a 12tą w południe, równa się w pozaobrazie czasowi od listopada 1931 do kwietnia 1932, podczas którego społeczeństwo w ogólności wstąpi w ciemności, która potrwa aż do pozaobrazowej dziewiątej godziny czasu od lutego 1933 do lipca 1933 – gdy pozaobrazowe ukrzyżowanie przyjdzie zupełnie do końca; a pozaobrazowe pogrzebanie przed październikiem 1934 nastąpi.
Jeżeli trzęsienie ziemi Mat. 27:51 odnosi się do wielkiej rewolucji w Ameryce, o czym myślimy, że się odnosi, to przyjdzie w pewnym czasie po zaczęciu lub po skończeniu się 9ej pozaobrazowej godziny – od lutego do lipca 1933. Według tego przez śmierć pozaobrazowego Jezusa nie mamy rozumieć, że ostatni członek kościoła już opuści wtenczas ten świat, ponieważ to nie prędzej się stanie aż rychło w anarchii, lecz ich odcięcie jako mówcze narzędzia do nominalnego Duchowego Izraela; tak samo jak absolutna odmowa złych wodzów lewickich i ich partyjnych obrońców do przestrzegania najmniejszych naszych uwag w każdym względzie odcięła nas tymczasowo jako mówczego narzędzia do nich na jakiekolwiek nowe rzeczy do nich, stanowi śmierć pozaobrazowego Jezusa w obrazie osiem małych cudownych dni.
Czas między 6tą godziną wieczorem w piątek do 6-tej godziny wieczorem w sobotę stosuje się do czasu od października 1934 do października 1944. Jak Chrystus był w grobie, tak Maluczkie Stadko na pozór nie będzie wykonywać żadnego urzędu jako mówcze narzędzie do publiczności w tym czasie. Czas od 6-tej godziny wieczorem w sobotę do 6-tej godziny wieczorem w niedzielę stosuje się do czasu od października 1944 do października 1954. Nie wiedząc akuratnie w jakiej godzinie Jezus zmartwychwstał, choć zdaje się, że było to krótko przed 6tą godziną rano, nie możemy powiedzieć, kiedy krótko po październiku 1944 i przed październikiem 1954 pozaobraz Jego zmartwychwstania nastąpi. Rozumiemy, że zmartwychwstanie Jezusa wyobraża zmartwychwstanie całej klasy Chrystusowej (do tego czasu prawdopodobnie wszyscy przejdą za drugą zasłonę) co zacznie się podczas ostatniego stopnia anarchii, a dadzą o sobie znać przy końcu ostatniego stopnia przez ich moc. Jezusa różne pokazywania się uczniom w dniu Jego zmartwychwstania wyobraża prawdopodobnie objawianie się całej klasy Chrystusowej za drugą zasłonę, że jest czynną w takiej mocy, poczytalnie usprawiedliwionym, którzy nie staną się Młodocianymi Świętymi, jednak pozostaną wiernymi do okupu i sprawiedliwości. Objawienie się Jezusa w górnej sali odbyło się w znacznym czasie po 6-tej godzinie wieczorem w niedzielę; ponieważ dwóch uczni nie opuścili Emaus w drogę do Jeruzalemu, aż po godzinie 6-tej wieczorem, co wzięło przeszło dwie godziny czasu podróży, osiem mil na nierównych drogach. Widząc, że czas zejścia się wieków Parousii i Epifanii był okresem dwóch lat i jednego miesiąca, (od października 1914 do 1 listopada 1916) jesteśmy tej opinii, że do listopada 1956, zejście się epifanii w basileę, czyli królestwo zakończy się. Ta data stosuje się do godziny jedenastej w wieczór w niedzielę, 5 godzin po skończeniu się ósmego dnia. Prawdopodobnie przekonanie reszty uczni stosuje się do objawienia się klasy Chrystusowej ostatnim żyjącym usprawiedliwionym wierzącym; a przekonanie Tomasza, który nie był obecnym podczas przeszłych objawień, nie całkiem 7 pełnych dni później, wyobraża prawdopodobnie przekonanie tych (dawniejszych) usprawiedliwionych wierzących, którzy umrą w pewnym czasie między październikiem 1944 a listopadem 1956 i którzy zostaną obudzeni przed 2026, i dowiedzą się, że wzgardzony wierny lud w prawdzie, którego widzieli jak przez wiele lat został zupełnie odrzucony przez chrześcijaństwo, chwalebnie naprawia ludzkość, żywych i umarłych.
Jeżeli, ogólnie mówiąc, powyższe zestawienie mianowicie do października 1934 jest właściwym, co prawdopodobnie jest, choć na pewno nie chcemy twierdzić ponieważ jest to rzeczą wiary a nie wiedzy – mieliśmy mało, lecz dosyć sposobności do naszej publicznej pracy. Lecz prawdopodobnie po październiku 1929 nastąpi stopniowe powstrzymanie tejże a później zupełne odcięcie nas od publicznej pracy, prawdopodobnie w pewnym czasie między lutym a lipcem 1931. Mamy nadzieję, że później przedstawimy braciom rozszerzenie naszej pracy z gazetkami „Strofowanie Janowe”, dla której pracy powyższa chronologia da nam jeszcze czas do tej sposobności i do której zdaje się. jest wiele potrzeby z powodu obecnych warunków. Wyjaśnienie światła na osiem małych i wielkich cudownych dni, pokazuje stopniowe rozwijanie się prawdy w sposób „trochę tu, trochę tam”. I za to właśnie chwalimy naszego Niebiańskiego Ojca, przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
REZOLUCJA
Niektórzy z naszych drogich polskich braci, mianowicie w Detroit i Chicago mieli specjalne zebrania, aby zaprotestować przeciwko buntowi J. F. Rutherforda przeciwko naukom i zarządzeniom danym przez „wiernego sługę” i wypisali rezolucję i prośbę, jako ich wyrozumienie woli Bożej w pokrewieństwie do stanu, jaki się utworzył z powodu tego buntu. Poniżej podajemy ową rezolucję naszym czytelnikom, wierząc, że sprawa tego przedmiotu będzie zainteresowaniem i korzyścią dla nich.
Detroit, Mich., 1 lutego. R. P. 1930.
Lud Boży, zgromadzony na specjalno-historycznym zebraniu, urządzonym w dniach 1-go i 2-go lutego R.P. 1930, uchwala rezolucję i przesyła do Zarządu Towarzystwa Watch Tower Bibie and Tract Society, na ręce jego sekretarza, który obecnie jest w osobie Br. W. E. Van Ambourgh, a którego biuro się mieści pn. 117 Adams Street Brooklyn, N. Y.