Teraźniejsza Prawda nr 44 – 1930 – str. 12
apostołów. A podanie naszego Pana odnośnie do „wiernego sługi” (Mat. 24:45-47; Łuk. 12:42-44) dowodzi, że nasz brat Russell jako pozaobrazowy Eleazar posiadał tę pracę nauczania prawd, organizacji i praktyk kościoła w żniwie wieku Ewangelii, jak również zarządzał ogólną jego pracą.
(17) Gdy porównywamy obraz z pozaobrazem, objawia się to samo. Staranie Eleazara nad olejem dla światła, wyobraża najprzód apostołów, a potem „onego sługę”, mających staranie nad dobrym zrozumieniem prawdy. Dlatego wszyscy inni słudzy Prawdy byli przez zarządzenie Pana zobowiązani do poddania ich wyrozumienia na religijne nauki pod decyzję pierwszych; a każdy wysiłek do przedstawienia nauk, które nie były poddane pierwszym, było pogwałceniem ich urzędowych władz. Wonne kadzidło wyobraża rzeczy ofiarowane przez kapłanów – ich rzeczywiste lub policzone ludzkie doskonałości – a te były pod staraniem pozaobrazowego Eleazara, w tym znaczeniu, że ich użycia w sposobie, metodzie i duchu, w Pańskiej służbie miały być według wskazówek pozaobrazowego Eleazara jak wskazane w Słowie Bożym wykonane. Dzienna mięsna ofiara wyobraża chwałę i dziękczynienie dla Jehowy przez pozaobrazowe kapłaństwo przedstawiający Słowo, które świadczy korzystnie dla Boga – chwali Go i przez ich usługę wypełnia Jego Plan. Tak więc ogólna wskazówka pracy przedstawiania Prawdy jako chwalenia i służenia Jehowie, było bez wątpliwie pod staraniem apostołów w ich czasie, i podczas wieku Ewangelii pod ich kierownictwem przez ich pisma, gdy zaś w żniwie wieku Ewangelii ten ogólny nadzór bywał wykonywany przez naszego Pastora, jak fakty o tym dowodzą.
(18) Olej pomazywania wyobraża Ducha Św. w rośnięciu jego zalet itd., usposabiając Kapłaństwo do teraźniejszej i przyszłej posługi. (Psa. 45:8; 133:1-3). Ten pozaobrazowy olej pomazywania był pod staraniem pozaobrazowego Eleazara w tym znaczeniu, że mogli i mieli wyraźnie wyjaśnić Prawdę i kierować ogólną pracą budowania braci w różnych zarysach pomazania. I to też czynili. Doglądanie Eleazara nad przybytkiem, jego sprzętami i naczyniami i ich zawartościami, wyobraża fakt, że pozaobrazowy Eleazar miał ogólne staranie nad Kościołem w jego wszystkich usługach tyczących się spłodzenia z Ducha Św. i w wszystkich jego naukach, przywilejach i posiadłościach. Proste pisma, porównania obrazu z pozaobrazem, jak również fakty wypadków, pokazują, że 12 apostołów i wierny sługa byli właśnie tym pozaobrazowym Eleazarem.
(19) Pozaobrazowo wiersze 17 – 20 zawierają w sobie napomnienie Jehowy do Jezusa jako Boskiego Wykonawcy (Mojżesza) i do Klasy Chrystusowej jako Kapłaństwa (Aarona), aby zachęcali pozaobrazowych Kaatów do ich pracy i aby ci nie mieszali się w Kapłańską pracę, ponieważ to zabezpieczy pozaobrazowych Kaatów w ich właściwej służbie. Gdyby nie właściwie i nie wiernie służyli prawdą Kościołowi, w różnych usługach, i nie przestrzegali by zakazu, aby nie dotykać się i nie patrzeć (w. 15, 20) na pozaobrazowe sprzęty i naczynia, pozaobrazowy Mojżesz i Aaron odcięli by pozaobrazowych Kaatów w ich różnych grupach między pozaobrazowymi lewitami i nie dozwolili by im, aby ci mogli służyć pozaobrazowym Kapłanom i izraelitom według Pańskiego rozporządzenia; to było wiernym i właściwym „przykryciem” pozaobrazowych sprzętów i naczyń i zachętą („postanowić”) dla pozaobrazowych Kaatów, ze strony pozaobrazowego Mojżesza i Aarona, ażeby wiernie wykonywali swą pracę (aby żyli, a nie pomarli w 19) wykonywując pomocną, służbę dla pozaobrazowych Kapłanów i izraelitów (wiersze 18, 19). Lecz pozaobrazowi Kaatowie nie powinni przekraczać ich granicy w dla nich „postanowionej” służbie, i nie powinni spekulować o rzeczach odnoszących się do miejsca świętego
kol. 2
(w. 20) „aby tam nie wchodzili i nie patrzeli”, ponieważ wynikiem tego byłoby fałszywe przedstawianie duchowych rzeczy, co przyczyniłoby się do ich śmierci jako pozaobrazowych Kaatów.
(20) Pan rzeczywiście zakazał nie tylko niekapłanom, lecz nawet kapłanom, z wyjątkiem Jego specjalnych następujących Kapłańskich mówczych narzędzi dla Kościoła podczas wieku Ewangelii, nie patrzeć w dla nich nienależące rzeczy. (2Moj. 19:21-25). Hebrajskie słowo „widzieć” w 2Moj. 19:21 jest to same słowo co znajduje się w 4Moj. 4:20. Pozaobrazowo znaczy to „spekulować”. Jak typ pokazuje, wysiłki ze strony ludu i Kapłanów były czynione do patrzenia, gdy przygotowania do dania przymierza zakonu były robione; i to samo dzieje i pokazuje się w pozafigurze, że podczas wieku Ewangelii, kiedy przygotowawcze czyny do nowego przymierza są w toku, były i są ze strony ludzi i Kapłanów, których Pan nie używał jako specjalnych mówczych narzędzi (Aarona 2Moj. 19:24) także wykonane patrzenia – spekulacje. Ci Kapłani, którzy przestawali na takich widzeniach, utracili ich Kapłaństwo; a niektórzy z nich są teraz objawiani jako lewici Wielkiego Grona przez przedstawianie ich spekulacji – fałszywych rewolucyjnych nauk – przed Kościół. Ba, niektórzy z nich postąpili nawet już tak daleko, że utracą ich duchowe życie całkowicie – ci którzy tak długo spekulowali, aż ostatecznie zaparli się Okupu, lub udziału Kościoła w ofierze za grzech, lub obydwom. Podczas życia naszego Pastora było wiele takiego patrzenia (widzenia), przeciwko którym on często przestrzegał; lecz mianowicie od jego śmierci takie patrzenie bardzo pomnożyło się. To objawia właśnie jednego członka Wielkiego Grona po drugim, a może objawia także niektórych jako należących do klasy wtórej śmierci. Tak jak nasz Pastor w imieniu Pańskim często przestrzegał przeciwko temu, tak samo i my w imieniu Pańskim napominamy braci wszędzie: „niech nie przestępują kresu (poza granice Boskich rozporządzeń) aby wstąpili do Pana;” ponieważ wielu przeto utracili Kapłaństwo, a w dodatku do tego znaczna liczba z nich utraciła nawet ich życie; a to niebezpieczeństwo jest wykazane w słowach: „aby ich snąć nie potracił” i „aby ich nie padło wiele.” (2Moj. 19:24, 21).
(21) Nasze powyższe badanie 4Moj. 4:5-20 i nasze inne przedstawiania Prawdy Epifanii nie są spekulacją; lecz są, jak podane z tymi. Pisma pokazują, od Boga udzielonym światłem na przedmioty, które są teraz na czasie w Epifanii, dla Epifanią oświeconych świętych, aby mogli się z nich radować i je używać. Niech Pan pobłogosławi czytanie i badanie tegoż dla nas wszystkich.
BEREAŃSKIE PYTANIA DO POWYŻSZEGO
(1) Gdzie jest opisana posługa Kaatów Wieku Ewangelii? Jaką była ich służba, w figurze i pozafigurze i jak ją wykonywali ? Co przed tą służbą było uczynione, w figurze i pozafigurze? Jaki był charakter Kapłanów w nakrywaniu sprzętów7 i naczyń w literalnym Przybytku? Jaki jest cel tego artykułu ?
(2) Jaki przywilej dał Pan odnośnie pozafigur naczyń, sprzętów i nakrycia? Co znaczy taki przywilej? Co wyobrażają naczynia przybytku? Jaki ustęp dowodzi tego? Pokaż. Daj dowód o znaczeniu pozaobrazowych kadzideł, mis i czasz. Kiedy dał Pan najprzód pełny pogląd na pozaobrazowe naczynia? Czego nie dozwolił brak tego wyrozumienia przedtem?
(3) Jakie Pismo dało wyjaśnienie do pozafigur wszystkich naczyń w przybytku oprócz kadzideł? Ile gatunków naczyń, oprócz kadzideł, znajdowało się łącznie z sprzętami miejsca świętego i miedzianem ołtarzem ? Jakie 4 użytki daje Pismo Św. według 2Tym. 3:16, 17? Jakie jest pokrewieństwo takowych do 4 gatunków naczyń oprócz kadzideł? Dlaczego? Co jeszcze jest w linii z tą myślą?
(4) Co wyobraża Kapłanów nakrywanie naczyń i sprzętów?