Teraźniejsza Prawda nr 43 – 1929 – str. 88
w St. Louis na tym punkcie było takim. Wiemy stanowczo, że nasz brat Russell nigdy nie porzucił Poczytalnego usprawiedliwienia. A to twierdzenie brata Rutherforda, że brat Russell je porzucił, zmusza nas do ogłoszenia przeciwnego listu:
„W gazecie „New Era Enterprise” z 23 marca, 1920 znajduje się sprawozdanie br. Rutherforda wykładu, którego udzielił 1 marca na konwencji w St. Louis, gdzie znajduje się następujące podanie: „W chwili, gdy Jehowa przyjmuje ciebie pod tymi warunkami jesteś usprawiedliwionym, spłodzonym. Usprawiedliwienie nie jest postępującym dziełem. Jest to rzeczą natychmiastową. Jesteś natychmiast przyjęty jako ofiara. Poczytalne usprawiedliwienie jest niemożebne. Poczytalne znaczy próbne. – Pastor Russell z początku myślał, że jest poczytalne usprawiedliwienie, lecz po ściślejszym zbadaniu tej sprawy zmienił swoją myśl na to.”
„Z punktu zapatrywania na zaparcie br. Rutherforda jasno utwierdzonych doktryn danych nam od Pana przez „wiernego sługę” nie dziwi mnie to wcale, jeżeli zostaje zaślepiony na Poczytalne usprawiedliwienie. Nic też niezwyczajnego, gdy widzimy, jak stara się podtrzymać jego stanowisko przez okłamywanie naszego drogiego brata Russella, starając się go w ten sam błąd wciągnąć. Niestety, dla wielu z szczerych owiec Pańskich, którzy tak łatwo dawają się zachwiać każdym wiatrem błędu! I właśnie dlatego proszę zwrócić uwagę do następujących podań z pióra (i ust) wiernego sługi krótko przed opuszczeniem nas, z nadzieją, że te rzeczy będą korzyścią dla ciebie, ażeby wzruszyć tych drogich z owiec Pańskich, którzy śpią pod urokiem tego nowo wynalezionego „przewodu”, który tak mocno sprzeciwia się i odrzuca nauki przawdziwego przewodu. – Łuk. 12:42.
„W Strażnicy z 15 września, 1916 na stronie 281 brat Russell podaje swój ostatni artykuł na Usprawiedliwienie, gdzie mówi: (Kol. 1, par. 5) Określamy osobę, która postępuje (przedstawione przez postępowanie od bramy dziedzińca do drzwi przybytku) będąc poczytalnie usprawiedliwioną; to znaczy, że postępuje właściwie, czyniąc co jest w stanie, aby osiągnąć (ożywione) usprawiedliwienie”.
Czy brat Rutherford odnosi się do 15 września, 1916 jako czasu, gdy brat Russell (był jeszcze w umysłowym stanie, w którym) tedy z początku myślał, że było poczytalne usprawiedliwienie? Jeżeli tak. to niech nam powie, kiedy brat Russell później po zbadaniu sprawy zmienił swą myśl, widząc, że 15 września było tylko parę tygodni przed jego śmiercią? Jak więc strasznie przekręca brata Russella, może jeszcze być widziane z komentarza na ten sam artykuł Strażnicy, kilka dni przed jego śmiercią jak to jest podane w Książce Pytań „Co mówił Pastor Russell (What Pastor Russell said) na str. 418 jako odpowiedź na następujące pytanie:
„Porównując artykuły na usprawiedliwinie w VI tomie. Cieniach Przybytku i Strażnicy z 15 września, 1916: Czy harmonizują się? Czy brat Russell zmienił swoje poglądy na usprawiedliwienie? Odpowiedź: Brat Russell nie zmienił swych poglądów na usprawiedliwienie. Usprawiedliwienie jest, zawsze było i zawsze będzie usprawiedliwieniem a Brat Russell nie mógł by zmienić usprawiedliwienia ani dla siebie ani dla kogokolwiek! (w ciągu dalszym na resztę tego pytania odpowiada i pokazuje, jak osoba musi być najprzód na dziedzińcu, postępować naprzód do drzwi (zasłony) przybytku i poświęcić się, zanim jej usprawiedliwienie zostaje przez przypisaną zasługę Chrystusową ożywione).
„Komu mamy teraz wierzyć, bratu Russellowi, który krótko przed jego śmiercią powiedział, że nie zmienił swych poglądów na usprawiedliwienie, czy bratu Rutherfordowi, choć brat Russell chodził w świetle i z tej przyczyny mógł
kol. 2
coraz więcej widzieć szczegóły odnośnie poczytalnego i ożywionego usprawiedliwienia, nigdy nie przestał wierzyć w poczytalne usprawiedliwienie, jak brat Rutherford twierdzi.
„Na brata Russella ostatnim zebraniu pytań w Los Angeles, jak podane w sprawozdaniu konwencyjnym z 1916 na str. 306, 9 pytanie, mówi: „Dziedziniec pokazuje, co my nazywamy Poczytalne Usprawiedliwienie”. Na następującej stronie, kol. 1, par. 1 mówi: „Postęp poczytalnego usprawiedliwienia może być dla niektórych bardzo powolne. Wszystkie te różne stopnie mające łączność z poczytalnym usprawiedliwieniem stają się dosyć jasne; ponieważ Boski czas nadszedł, aby stały się wyraźnymi”. – Potem w 4 paragrafie w odpowiedzi do pytania 11 mówi: „Ci przybliżają się do (ożywionego) usprawiedliwienia. Te stopnie poczytalnego usprawiedliwienia na dziedzińcu prowadzą ich tylko do miejsca ożywionego usprawiedliwienia”.
„Te i wiele tym podobnym podań w jego ostatnich dniach z nami, powinny przekonać każdego szukającego Prawdę z otwartym umysłem, bez żadnej wątpliwości, że brat Russell nigdy nie zaparł się nauki poczytalnego usprawiedliwienia, lecz trzymał się jej wiernie aż do końca. Zaparcie się tej nauki byłoby zaparciem i pomieszaniem wielu Pism i odrzuceniem ważnych zarysów na Cienie Przybytku. Jak mógłby kto ocenić miedziany ołtarz, umyć się w umywalni i być przywiązanym do drzwi Przybytku dla poświęcenia, aby potem mógł ożywić jego usprawiedliwienie, jeżeli by nie był najprzód na dziedzińcu, na miejscu Poczytalnego usprawiedliwienia? (Zobacz Cienie Przybytku). Możemy być pewni, że Miedziany Ołtarz i Umywalnia nie były brane do obozu, ażeby ci, którzy nie byli poczytalnie usprawiedliwieni mogli być przygotowani do uczynienia ofiarowania! Jaką konfuzję przynosi brata Rutherforda zaparcie się nauki o poczytalnem usprawiedliwieniu dla tych, którzy niepodejrzliwie ją przyjmują! „Do zakonu raczej i do świadectwa, a jeżeli nie mówią według słowa tego, to dlatego, że nie mają światłości w sobie”. „I jeżeli ślepy prowadzi ślepego, oba w dół wpadają”. Lecz jaką z tego pociechę widzimy że wybrani (Maluczkie Stadko) zostaną przez to objawieni i nie będą zwiedzeni! Niech Pan w ciągu dalszym używa Ciebie dla tej błogosławionej pracy wyzwolenia Maluczkiego Stadka od sideł łowczych i chorobliwej zarazy! Twój brat w Panu. R.G. Jolly.”
Do powyższych podań naszego drogiego brata Russella nauk na poczytalne usprawiedliwienie możemy jeszcze dodać przedmowę, zawierającą sie w VI tomie i napisaną Igo października 1916. w miesiącu jego śmierci, ażeby oprócz innych rzeczy wyjaśnić przedmiot poczytalnego i o żywionego usprawiedliwienia. Przed 1909 „wierny sługa” nie widział Poczytalnego Usprawiedliwienia działającego podczas Wieku Ewangelji. Dlatego gdy VI tom został w 1903 wydany, nie widział różnicy między temi dwoma formami usprawiedliwienia Wieku Ewangelji. Jak powiedział, że napisał Przedmowy do tomów, z wyjątkiem tomu pierwszego, ażeby lepiej tam znajdujące się rzeczy wyjaśnić. Było to w tym celu jego myśli odnośnie VI tomu, że napisał (Przedmowa III par. 1-3) jak następuje, aby wyjaśnić przedmiot o usprawiedliwieniu: „Przedmiot na usprawiedliwienie nie zmienił się, lecz rozszerzył i wyjaśnił się. Gdyby ten tom był dziś pisany, autor uczynił by małe poprawki w języku, lecz rzeczywiście nie zmieniłby znaczenia i zastosowania odnośnie usprawiedliwienia.
„Teraz możemy widzieć, że usprawiedliwienie do życia jest jedną rzeczą, a usprawiedliwienie do większego i mniejszego przyjacielstwa z Bogiem jest jeszcze inną rzeczą. Na przykład Abraham i wierni przed zesłaniem Ducha Świętego byli usprawiedliwieni do przyjacielstwa z Bogiem i do pewnego stopnia mieli łączność z Nim w modlitwach itd., lecz nie mogli prędzej mieć całkowitego