Teraźniejsza Prawda nr 41 – 1929 – str. 62
po powrocie naszego Pana wrzuceni, podług Judy 14, 15, jak prorokował Enoch, nie słowami, ale symbolami Piramidy.
Na koniec Enoch nie umarł, ponieważ Bóg życzył sobie, ażeby nie spał w stanie śmierci, aby przez to mógł być u Boga użyty jako „typ” na tych świętych, którzy po 1878 mieli umierać, lecz nie mieli już zasypiać – mieli być przeniesieni do warunków i stanu duchowego bez zaśnięcia w stan śmierci. I to miało być typem tej łaski od Pana dla tych, którzy jako pozaobrazowy Enoch w czasie Paruzji i Epifanii chodziliby z Bogiem, że Bóg przetrzymał Enocha od stanu śmierci, zwalniając w tym wypadku przekleństwo procesu umierania, powstrzymując go od skutków śmierci, aby nie poszedł do stanu śmierci; aby pozostał w pewnej mierze przy życiu aż do Tysiąclecia, kiedy zastosowany będzie okup za niego aby już nigdy nie umierał.
WSZYSTEK KLER NIE DZIEĆMI BOŻYMI
W Z ’24, 295, 296 prezydent Stowarzyszenia daje nowy pogląd 82 Psalmu. Jak strasznie przekręca ten Psalm i mówi, że odnosi się do kleru; mówi dalej, że 7 wiersz odnosi się do Szatana, jako jednego z książąt. Drodzy Bracia i Siostry, czy to nie jest wstydem dla nas, gdybyśmy jeszcze mieli takie głupstwa zakrywać. Brat Russell wyraźnie uczył, że to odnosi się do Maluczkiego Stadka, ten 7 wiersz 82 Psalmu i w ogóle cały Psalm mówi przeważnie o bogach (władcach) jak to jest jasnym po przeczytaniu tego Psalmu. „Jako inni ludzie pomrzecie, i jako jeden z książąt (było dwóch książąt, Adam i Jezus, lecz jako jeden z nich, tj. jako Jezus) upadniecie”, (śmiercią ofiarnicza). jeżeli Jehowa nazywa ich Bogami, to zapewne odnosi się tylko do Maluczkiego Stadka. Oprócz tego sam Jezus stosuje te same słowa do samego Siebie, gdy się nazwał Bogiem, i te same słowa 82 Psalmu do siebie stosował (Jan 10:33 – 36). Aby tylko bronić swego nowego poglądu o owcach i kozłach przekręca inne prawdy, aby swoją upartość i zarozumiałość powstrzymać. To jest rzeczywiście znów dowodem, że prawe oko zaciemnia się.
Dalej w Z ’24, 307 – 313 podaje dalszy nowy pogląd, wciąż sprzeciwiając się naukom naszego Pana Jezusa, który dał pokarm przez wiernego sługę i o którym sam Pan nasz Jezus mówił, o wiernym słudze u Mat. 24:45 – 47. Mówi zły sługa, że Szatan jeszcze nie rozpoczął być wiązany, z punktu zapatrywania na Obj. 20:1-3. Lecz Pismo Św., fakty i rozumowanie dowodzą, że Szatan jest już stopniowo wiązany: Od 1874 do 1914 był wiązany odnośnie trzech fundamentalnych błędów swego królestwa (o Boskim prawie)
kol. 2
(1) Królów, (2) Arystokracji, i (3) Kleru i jego trzech podtrzymywających błędów (1) o przytomności umarłych, (2) o ich mianie na duchy przy śmierci i (3) o ich błogosławieństwie lub mękach wiecznych. Ten stopień wiązania Szatana był w 1914 tak kompletnym, że przez te powyższe błędy Szatan po światowej wojnie już więcej nie może kontrolować swym królestwem. Teraz Szatan chce jego królestwo w rząd i kościół przez różne kościelne i cywilne łączności wprowadzić, lecz stopniowo jest wiązany, choć skrycie, a gdy drugi stopień (ból) to jest wszechświatowa rewolucja wybuchnie, i obali kościelnictwo i kapitał, Szatan znów jeden stopień więcej będzie związany. Potem po rewolucji ulga, po której nastąpią inne rządy i które Szatan będzie starał się swe królestwo w socjalizmie utrzymać, lecz po uldze nastąpi anarchia i obali ostatnią formę Szatana; po anarchii przyjdzie głos cichy i wolny, to jest uspokojenie burzliwych mas przez Chrystusa Pana z Jego wybranymi. „Przez wybranych będą skrócone one dni” – Mat. 24:22 – Nie w 1925, ale około 1954 roku, przy końcu Epifanii. Wtenczas związanie Szatana będzie dopiero ukompletowane. To samo będzie także się dziać stopniowo z jego rozwiązywaniem po tysiącleciu. Ponieważ prawda wiąże Szatana, dlatego to wiązanie musi być stopniowym, a nie raptownym, jak głupi pasterz twierdzi. To samo dowodzi Pismo Św., że przez trzy stopnie, wojnę, rewolucję i anarchię Szatan jest wiązany.
Dalej zły sługa twierdzi, że Mat. 19:29 odnośnie wiązania Szatana nie odnosi się do wtórego przyjścia Pana, ponieważ (1) Szatan (wiersz 26) lub (2) duch Boży (wiersz 28) lub ludzka istota, może tylko wyganiać diabły i że Jezus rozumiał, że On tylko przez ducha Bożego może to czynić i że już przy pierwszym przyjściu Pana wiązał szatana, że wyganiał diabły. Że wyganianie diabłów nie może znaczyć rozchwycenia sprzętów mocarza” jest widocznym z faktu, że dom Szatana wtenczas nie był popsuty, ale owszem, jeszcze wzmocnił się po zaśnięciu ludzi. (Mat. 13:25; 2Tes. 2:7-12).
W tym długim artykule dowiedliśmy, że prezydent Stowarzyszenia jest bezbożnym w jego urzędowych postępkach, że jest złym sługą i „głupim i niepożytecznym pasterzem”. Dlatego, drodzy Bracia i Siostry, odłączcie się zupełnie od jego nauk; Bóg zawyrokował, że słowo Prawdy będzie tak długo bić, aż jego prawe oko zupełnie ciemne będzie, a jego ramię (wpływ) całkiem uschnie. – Zach. 11:15-17.
kol. 1
ODPOWIEDZI NA ZAPYTANIA
Pytanie: Dlaczego lud w prawdzie obchodził pamiątkę Wieczerzy Pańskiej w roku 1929 w różnych trzech datach; bracia w Towarzystwie obchodzili 24 marca, bracia w Epifanii 25 marca, a bracia P.B.I. 23 kwietnia?
Odpowiedź: Szczegóły tego już podaliśmy w angielskiej Ter: Prawdzie (P ’25, 52-58). W krótkości możemy odpowiedzieć, co się tyczy braci Epifanii, że zastosowali się do tego czasu obchodzenia tej pamiątki według ostatnich podań brata Russella (Z ’15, 70, par. 1), którą regułę pokazuje Józefus (Ant. Book 3, chapter 10, sec. 5) jaka była w czasie, Chrystusa, to jest, że rozpoczęto miesiąc Nisan pierwszym pełnym dniem nowego miesiąca, który był najbliższym (jak br. Russell podał) wiosennego porównania dnia z nocą; gdy zaś bracia z P.B.I. nie kierowali się według kalendarza księżycowego niebios, lecz według kalendarza żydowskiego przyjętego przez żydów w roku 360 po Ch. i ułożonego przez greckiego poganina Metona. Żydzi według tego kalendarza rozpoczynają czasem liczenie początku miesiąca Nisan od nowiu księżyca bez względu czy jest przed lub po wiosennym porównaniu dnia z nocą, a czasami liczą od drugiego księżyca najbliższego porównania dnia z nocą, który zawsze ukazuje się po porównaniu dnia z nocą.
kol. 2
A więc tego roku (1929) oni zastosowali się według ostatniego sposobu liczenia, bo tak im wskazywał kalendarz żydowski, lecz nie kalendarz niebios i dlatego obchodzili pamiątkę śmierci naszego Pana miesiąc później. Gdy br. Russell spostrzegł, że żydowski kalendarz jest błędny, przestał stosować się według niego, np. w r. 1914 kalendarz żydowski podał 9 kwietnia jako datę 14 Nisan, gdy br. Russell podał 10 kwietnia jako 14 Nisan. P.B.I. twierdzi, że trzyma się dawnej reguły jaką brat Russell podał, lecz nie tej nowszej i pewniejszej, tj., że czasem podawał początek Nisan z pierwszym nowiem księżyca, ukazującym się po porównaniu dnia z nocą; lecz za każdym razem, gdy żydowski (nie księżycowy) kalendarz tak wykazywał, to oni ogłaszali w ten czas 14 Nisan, biorąc za podstawę datę, w którą nów księżyca ukazał się przed wiosennym porównaniem dnia z nocą! To pokazuje, że oni nie tylko, że nie postępują według nowszej reguły br. Russella, ale nawet nie zawsze postępują według jego dawniejszej reguły – pierwszy nów księżyca po wiosennym porównaniu dnia z nocą; lecz zawsze postępują ze żydowskim kalendarzem nie zważając na ustanowione reguły. W num. 89 ang. Ter. Pr. zbiliśmy już w szczegółach ich wielkanocną datę. Data na 25 marca