Teraźniejsza Prawda nr 39 – 1929 – str. 31
z małego tylko wyjaśnienia, że trzech z tych siedmiu aniołów nie reprezentowało jednostek. Dlatego pozostałych czterech także nie mogli reprezentować jednostek, przykład, anioł zboru Efeskiego. Jest to prawdą, że Apostoł Paweł był najzdolniejszym, najgorliwszym, najowocniejszym i najwięcej ułaskawionym sługą Prawdy pierwszej epoki Kościoła, (2Kor. 11:23-28) on nawet miał specjalny nadzór i staranie o wszystkie (chrześcijańskie z pogan) zbory, tak jak Św. Piotr miał specjalne staranie nad żydowskimi zborami. (Gal. 2:7, 8). Lecz te fakta nie czynią go jedynie Aniołem zboru Efeskiego. Musimy sobie przypomnieć, że wszyscy Apostołowie wykonywali władzę wiązania i rozwiązywania (Mat. 18:18; Dz.Ap. 15:7-29). Dlatego też przynajmniej dwanaście jednostek było włączonych w Anioła zboru Efeskiego. Patrząc teraz na Anioła Zboru Filadelfijskiego, możemy zaraz jasno widzieć, że sam Luter nie był tym Aniołem; ponieważ inni Reformatorzy, zdolniejsi w innych punktach nad Lutra, byli użyci ód Pana do dania nowych, na czas właściwy, prawd, którym Luter w niektórych wypadkach mocno się sprzeciwiał; na przykład, Zwingli i Kalwin dali Prawdę o wieczerzy Pańskiej, za co im Luter się mocno sprzeciwił, nawet odmówił społeczności z nimi, ponieważ wierzył, przeciwko tym naukom, że Jezusa rzeczywiste ciało i krew są otrzymane przy wieczerzy Pańskiej. Luter sprzeciwiał się nauce o Tysiącleciu i wyłącznym chrzcie dla dorosłych, zanurzaniu, którego Menno Simon, założyciel baptystów nauczał. Socinus założyciel Unitarianów w szesnastym stuleciu nauczał Jedności Boskiej przeciwko nauce o Trójcy, śmiertelności duszy przeciwko nieśmiertelności, zniszczenia niepobożnych przeciwko wiecznym mękom, i przyszłego wypróbowania umarłych, którzy nie zostali oświetleni w tym życiu, a nauki te choć były i zostaną prawdą, sprzeciwiały się naukom Lutra. Campbell nauczał rozłączenia Kościoła od państwa, usunięcia sekciarstwa i klasy kleru, co także sprzeciwiało się naukom Lutra. Miller nauczał „Cel wtórego przyjścia naszego Pana” i wyswobodzenia Kościoła i świata, co było przeciwne poglądowi Lutra, że przy przyjściu Pańskim miał wyswobodzić tylko wierzących a potępić niewierzących. Dlatego możemy widzieć, że choć Luter bez wątpliwie był cząstką i wodzem Anioła Filadelfijskiego, to jednak on sam nie był tym Aniołem. Ponieważ siódmy Anioł Kościoła Laodycejskiego trąbi przez 1000 lat (B. 163 i D) „On Sługa” (brat Russell) sam także nie może stanowić siódmego Anioła. Tak więc możemy widzieć, że trzech z tych siedmiu Aniołów nie są trzy jednostki; i dlatego wnioskujemy, iż żaden z tych Aniołów nie był jednostką, jak również i f akta z historii kościelnej to obficie dowodzą. Nasze wyrozumienie o tych Aniołach jest, że każdy z nich reprezentuje w swoim okresie Kościoła (zboru) Apostołów (przez ich Pisma po ich śmierci) i „podrzędnych proroków” z dodatkiem, że Maluczkie Stadko po za drugą zasłoną jest włączone w siódmego Anioła. A gdy Wszyscy (144, 000) będą znajdować się, poza drugą zasłoną, będą ogólnymi nauczycielami, nią onych 144, 000, ale reszty ogólnego Kościoła, który obejmować będzie jako części Kościoła pierworodnych, także Wielkie Grono, Starożytnych Świętych i Młodocianych Świętych. – Żyd. 12:23.
Dlatego też możemy powiedzieć o tych „podrzędnych prorokach, ” że nie byłoby właściwie mówić, że ci jedynie stanowią siedmiu Aniołów, lecz że są włączeni
kol. 2
z Apostołami w każdego z tych siedmiu Aniołów. Przed pierwszym zmartwychwstaniem nikt inny, jak tylko Apostołowie i podrzędni prorocy, są włączeni w siedem Aniołów.
Pytanie: Czy wyrażenie: „ażby przyszedł” w 1Kor. 11:26 odnosi się do wtórego przyjścia Pańskiego? Jeżeli tak, to dlaczego obchodzimy jeszcze Pamiątkę śmierci Jego?
Odpowiedź: Słowo „aż przyjdzie” jest często używane i wyobraża różne okresy Jego wtórej obecności po Jego przyjściu. Mat. 25:31 mówi nam, że przyjdzie z wszystkimi świętymi aniołami (posłańcami) – maluczkim stadkiem. Juda 14 mówi nam, że Pan przyjdzie z świętymi tysiącami Swoimi. W tych dwóch wypadkach uznajemy, że to słowo „przyjdzie” obejmuje czas po Jego przybyciu; ponieważ święci nie byli z Nim gdy On przybył. W Mat. 16:27 słowo „przyjdzie” rozciąga się przez okres całych tysiąc lat; dlatego, że działo tysiąclecia podane w tym ustępie odnosi się do Jego działalności, gdy przyjdzie, a nie po Jego przyjściu (przebyciu na ziemi) i dlatego rozumiemy, że naszego Pana wtóre Przyjście rozciąga się przez cały okres tysiąclecia. To samo jest prawdą względem słowa „idącego” w Mat. 16:28 i może być widzialne z faktu, że podanie wypełnia się podczas Królestwa. (Mat. 17:1-8; 2Piotra 1:16, 17). Tak samo rozumiemy wyrażenie słowa „przyjdzie” w 1Kor. 11:26, że to słowo obejmuje okres po Jezusa wtórem przybyciu. Obejmuje cały okres „Parousii” i większy a może cały okres Epifanii. Tak długo jak znajdują się „nowe stworzenia” i ład Pański na świecie, będzie dla nich właściwą i obchodzić Pamiątkę śmierci Pańskiej. Każda przyczyna, która usprawiedliwiała obchodzenie wieczerzy’. przez nowe Stworzenia przed wtórem przybyciem Pańskim usprawiedliwia obchodzenie tej pamiątki przez nowe stworzenia tak długo jak znajdują się w ciele. Nie można także dać żadnej przyczyny przeciwko obchodzeniu tej pamiątki przez nowe stworzenia w ciele od czasu Jego przybycia, co mogłoby być również zastosowane przeciwko obchodzeniu przez nowe stworzenia tej pamiątki w ciele przed Jego przyjściem. Dlatego ustęp ten zachęca – a nie zakazuje – naszego obchodzenia pamiątki. Jesteśmy nawet tego zdania, że cały świat w wieku tysiącletnim będzie obchodzić pamiątkę wyobrażającą śmierć Chrystusa i wiarę ich w Niego.
Pytanie: Czy mogą tacy członkowie zboru brać udział w wieczerzy Pańskiej co nie są członkami Maluczkiego Stadka? Mogą Młodociani Święci obchodzić Pamiątkę śmierci Pańskiej.
Odpowiedź: Główni uczestnicy w wieczerzy Pańskiej są Maluczkie Stadko. Przez ich udział są oni uprzywilejowani symbolizować trzy rzeczy: (1) śmierć naszego Pana Jezusa (1 Kor. 11:26) – (2) ich wiarę, która ich usprawiedliwia przez Jego śmierć (Mat. 26:28); i (3) ich udział z Nim w przywileju ofiarniczej śmierci za świat (1Kor. 10:16, 17). Maluczkie stadko będzie uprzywilejowane do obchodzenia tych trzech rzeczy tak długo, jak będzie znajdować się w ciele. Wielkie Grono nie będzie przy obchodzeniu u Pamiątki Wieczerzy Pańskiej symbolizować śmierć z Chrystusem, gdy zauważy, iż już więcej nie umiera z Nim, lecz to nie znaczy, że z tej przyczyny nie będą obchodzić Pamiątki, ale z przyczyny, powyżej dwóch pierwszych wymienionych rzeczy. Tak samo ma się i z Młodocianymi Świętymi. Oni nie są uprzywilejowani