Teraźniejsza Prawda nr 257 – 1971 – str. 53
o stopniowym i postępującym wiązaniu Szatana. – które rozpoczęło się w 1874 r. (zob., np. Z 4609, 4695, 1233; Ks. Pyt. 614-616; Ks. Kazań. 103) – zostały ponownie potwierdzone i obrobione, a sprzeciwiające się błędy J. F. Rutherforda, wodzów Brzasku i innych na ten temat zostały wyjawione i zbite na podstawie Pisma Świętego (zobacz np. T.P. 1929, 62; 1926, 81; 1930, 75, kol. 2, par. 4; E. tom 4, 120, 121; P.’ 52, 29).Lecz pomimo tego, wielu naśmiewa się z Prawdy na ten temat oraz silnie, trzyma się błędu i broni go.
Szatan również zwiódł wielu przyprowadzając ich do sprzeciwiania się Prawdzie o żęciu Żniwa, które trwało od 1874 r. do 1914, a pokłosie skończyło się w 1916 r. gdy pieczętowanie wybrańców na czołach było dokonane, a Czas Ucisku nastąpił w sposób ogólny (Obj. 7:1-3; T.P. 1927, 75, par. 10, 11). Szatan więc doprowadził ich do odrzucenia świadectwa licznych ustępów Pisma Świętego i licznych pism Prawd „owego Sługi”, szczególnie tych, które znajdują się w tomie 2 i 3. Niektórzy są tak zaślepieni sprzeciwiającymi się błędami Szatana, że twierdzą, iż żęcie Małego Stadka dalej się odbywa daleko w posuniętej nocy – Czasu Ucisku – która zaczęła się w roku 1914 do 1916, a w którą nikt nie może wykonywać pracy żęcia (Jan 9:4; zob. Bereański Komentarz; T.P. ’38, 50-56; 1927, 74-83). Oni też wyśmiewają się z myśli, że czterdziestoletnia praca żęcia Żniwa, która była wykonywana od roku 1874 do 1914 pod urzędem ,,owego Sługi”, jest dowodem Wtórej Obecności Jezusa.
Wielu nawet posuwa się tak daleko, iż twierdzi, że wielki Czas Ucisku nawet jeszcze się nie rozpoczął. Nasz Pan jednak za pośrednictwem Pisma Świętego i pism Prawdy „owego Sługi” dał nam nieodparty dowód, że wielki Czas Ucisku wybuchł w r. 1914 z rozpoczęciem się Wojny Światowej. Ci, którzy chcą, aby Wysokie Powołanie trwało tak długo, aż zapragną jego zakończenia, oczywiście odrzucają nauki Pisma Świętego i nauki brata Russella na ten temat, ponieważ nastanie Czasu Ucisku dowodzi, że 144.000 członków Kościoła zostało zżętych i popieczętowanych na czołach. Nie będąc w stanie uczciwie stawić czoło naukom Prawdy, które zbijają ich błędy, naśmiewają się z nich i szydzą z nich.
Inny zwodniczy wymysł, który obecnie Szatan używa szczególnie wśród ludu Prawdy jest jego wynaleziona fałszywa chronologia. Zwabił on Strażnicę i jej zwolenników, jak również liczne inne grupy do tego, że odrzucili wyjaśnienie „owego Sługi” (zob., np. B. 54), według którego chronologia biblijna w 1Król. 6:1 powinna być czytana jako 580-go roku zamiast 480-tego (por. z T.P. 1932, 9, par. 9), a przyjęli fałszywą chronologię Szatana opartą głównie na tej niezgodności. Szatan więc doprowadził ich do wierzenia i nauczania, że rok 1975 kończy 6.000 lat licząc od stworzenia Adama zamiast rok 1872. Z punktu logicznego to oczywiście odrzuca Wtóre Przyjście naszego Pana, że już ono nastąpiło, niszczy wypełnienie cyklów jubileuszowych i równoległości wraz z licznymi
kol. 2
proroctwami i zaprzecza, by brat Russell był „onym Sługą” oraz że żęcie Żniwa już zostało dokonane. Co się tyczy zbicia fałszywej chronologii Świadków Jehowy, to zobacz angielską T.P. nr 506 (egzemplarze tejże są do nabycia).
NAŚMIEWANIE SIĘ Z OBECNOŚCI CHRYSTUSOWEJ
Przez powyższe błędy i wiele innych, Szatan stopniowo coraz więcej zwodzi licznych członków ludu Prawdy. Zaprzeczają oni jedną prawdę po drugiej tak, że obecnie ze zdziwieniem widzimy, jak wielu zaprzecza nawet Wtórej Obecności Pańskiej mówiąc, że ona nie nastąpiła i spodziewa się jej dopiero w przyszłości. Wielu przeoczą fakt, że Jezus miał przyjść w skrytości „jako złodziej” (Obj. 16:15; Mat. 24:43) i wyśmiewa się z myśli o Jego niewidzialnej „skrytej obecności”. Wielu z ludu Prawdy, którzy kiedyś właściwie rozumieli tę sprawę stało się mniej lub więcej niewiernymi naukom Słowa Bożego co się tyczy Wtórej Obecności Pańskiej i odrzuciło te nauki oraz jasne wyjaśnienia „owego Sługi” tych nauk. Wielu wprawdzie wypełnia proroctwo (2Piotra 3:3, 4), że „przyjdą w ostateczne dni [w dzień Paruzji i w dzień Epifanii] naśmiewcy, według własnych swoich pożądliwości [pragnień, planów, teorii itd.] chodzący, i mówiący: Gdzież jest obietnica przyjścia [Paruzji, obecności] jego? Bo jako ojcowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku stworzenia”.
Naśmiewcy w te ostateczne dni Wieku Ewangelii („dni Syna człowieczego” – Łuk. 17:20-30 – dni parusia i epiphaneia lub apokalupsis), którzy naśmiewają się, gdy słyszą o skrytej Wtórej Obecności Chrystusa, ponieważ są oni w nieświadomości i błędzie, mogą być podzieleni na pięć odrębnych klas: (a) na ludzi światowych; (b) na nieoświeconych tymczasowo usprawiedliwionych; (c) na nieoświeconych poświęconych nie spłodzonych z Ducha; Młodociani Godni rozwijali się począwszy od r. 1881, ale szczególnie od r. 1914, gdy zaczęli się rozwijać jako klasa; (d) na niektórych braci z Małego Stadka, którzy nim zostali zżęci w pewnej mierze naśmiewali się; (e) na nie-oświeconych członków Wielkiego Grona – wielu jest naśmiewcami z powodu dwoistego umysłu. Lecz ci wyżej wymienieni nie są tak winni przed Bogiem jak ci, którzy raz byli oświeceni, światłem na ten przedmiot, a potem „według własnych swoich pożądliwości chodzący” w jednym lub w obu ostatecznych dniach opuścili prawdę o Wtórej Obecności Chrystusowej, która to obecność już nastąpiła, (i w wielu wypadkach) ją zwalczają, kwestionując jej podstawę Pisma Świętego (Gdzież jest biblijna obietnica?). Oni są w różnych stopniach najwinniejsi ze wszystkich naśmiewców, ponieważ oni „umyślnie [samowolnie] wiedzieć nie chcą” i dlatego szczególnie o nich mówi 2Piotra 3:3, 4. Oni są w wielkim niebezpieczeństwie utraty swego stanowiska przed Bogiem.
Szatan więc za pomocą powyższych wymysłów (wiele innych można by jeszcze wymienić) stara się obalić Prawdę, o skrytej obecności